Το 1928 η οικογένεια Λούκου μετακομίζει στην Αθήνα από τα Βίλια της Αττικής. Η πολυμελής οικογένεια θα εγκατασταθεί σε ένα σπίτι στο κέντρο της Αθήνας αναγκαζόμενη να στριμωχτεί στο αστικό περιβάλλον της πρωτεύουσας.
Εκεί η νεαρή Λούκου τελειώνει τις σχολικές της σπουδές. Την βρίσκει ο πόλεμος μέσα στο μεγάλο σπίτι της οδού Δελφών. Μια αποτυχημένη εξέταση στο Εθνικό Θέατρο την κάνει να αλλάξει το όνομά της σε Έλλη Λαμπέτη. Το 1941 καταφέρνει να εισαχθεί στη Σχολή Κοτοπούλη. Η πρώτη της θεατρική εμφάνιση γίνεται το 1943. Τελικά από το πατρικό της θα φύγει λίγο καιρό αργότερα.
Το σπίτι στη γωνία Δελφών και Διδότου έζησε τα πρώτα χρόνια της πορείας της ηθοποιού Έλλης Λαμπέτης. Από της αγωνίες τις οικογενειάς της όταν αργούσε η ίδια στα μαθήματα, μέχρι τις πρώτες ανθοδέσμες θαυμασμού στην νεαρή ηθοποιό. Σήμερα φυσικά το σπίτι της Λαμπέτη έχει αλλάξει χέρια. Το μικρό στενάκι του Κολωνακίου έχει πεζοδρομηθεί και η μονοκατοικία κρύβεται μοναχικά πίσω από τις ανθισμένες νερατζιές και τα μικρά καταστήματα που περιτριγυρίζουν την άλλοτε αρχοντική συνοικία.
Το 1998 ο Δήμος Αθηναίων προκήρυξε διαγωνισμό για την φιλοτέχνηση προτομής της ηθοποιού. Τελικά επιλέγεται το μαρμάρινο έργο του Αν. Γκιόκα που τοποθετείται έξω από το σπίτι της Έλλης Λαμπέτη.
Λίγα χρόνια πριν όταν η βιογραφία της Λαμπέτη είχε οπτικοποιηθεί σε τηλεοπτική σειρά αρκετές σκηνές είχαν γυριστεί στον πεζόδρομο της οδού Δελφών.