Πικρόχολα σχόλια από μεγάλη μερίδα του Τύπου της χώρας του δέχτηκε ο Φρανσουά Ολάντ με αφορμή την 45λεπτη εφ' όλης της ύλης συνέντευξη που παραχώρησε.
«Ο Φρανσουά Ολάντ παραείναι συνηθισμένος για να πείσει» αναφέρει η Liberation για τον Γάλλο πρόεδρο που απολαμβάνει πλέον της εκτίμησης μόλις του 22% των Γάλλων πολιτών. Το άρθρο της εφημερίδας με τίτλο «Μέχρι τώρα όλα πάνε στραβά, αλλά εμπρός για το 2015» ειρωνεύεται σαφώς τον νυν ένοικο των Ηλυσίων και συνεχίζει «Κανείς δεν περίμενε συγκλονιστικές ανακοινώσεις, αλλά τουλάχιστον κάτι παραπάνω από αντιδράσεις απέναντι στην κρίση, και μετά από μία ώρα, δεν υπήρχε ούτε το ένα ούτε το άλλο».
Το κύριο θέμα για το οποίο κλήθηκε να απαντήσει ο Ολάντ στη συνέντευξη στο France 2 ήταν ο φόρος-μαμούθ που έχει εξαγγείλει προεκλογικά για τα ανώτερα εισοδηματικά στρώματα. Έδειξε να βάζει νερό στο κρασί του επισημαίνοντας πως το φόρο αυτό θα κληθούν να τον καταβάλουν οι επιχειρήσεις για μισθούς άνω του ενός εκατομμύρια ευρώ, όμως και πάλι δεν έπεισε.
«Σήμερα η παρατεταμένη λιτότητα δημιουργεί τον κίνδυνο να μην επιτυγχάνεται η μείωση των ελλειμμάτων και τη βεβαιότητα ότι θα έχουμε αντιδημοφιλείς κυβερνήσεις τις οποίες οι λαϊκιστές θα καταπιούν την κατάλληλη στιγμή», τόνισε ο Ολάντ.
«Πολλές προθέσεις, λίγες λεπτομέρειες», γράφει η Le Monde σχολιάζοντας πως ο Γάλλος πρόεδρος το μόνο που έδωσε ήταν πολλή από τη φιλοσοφία του. «Το βράδυ της Πέμπτης ο πρόεδρος δεν είπε στους Γάλους πόσο θα παρέμβει στις συντάξεις και τα κοινωνικά επιδόματα και απλά ανακοίνωσε ξανά τις πολιτικές του, αλλά για τα μέτρα θα πρέπει να περιμένουμε κι άλλο», προσθέτει η εφημερίδα.
Η Le Figaro υποστηρίζει ότι η γαλλική προεδρία είχε προαναγγείλει πως δεν θα υπήρχαν μεγάλες εξαγγελίες στην συνέντευξη. «Πιστός στους μέχρι τώρα τόνους που έχει κρατήσει, ο Ολάντ δεν είπε καμία λέξη πιο φωναχτά από την άλλη και ουσιαστικά είπε πως μία πολιτική που σήμερα δεν λειτουργεί, ίσως λειτουργήσει κάποια μέρα».
Τις χαμηλές προσδοκίες των Γάλλων επισημαίνει και η εφημερίδα Humanite σχολιάζοντας πως οι αναφορές του Ολάντ εναντίον της ανεργίας είναι «σιωπηρές μπροστά στις κραυγές οργής σε όλη τη χώρα».