Παρά το γεγονός ότι στην Κύπρο γνώριζαν πως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Τρόικα και τους Ευρωπαίους εταίρους τους υπήρχε -με ιδιαίτερη ένταση μάλιστα- το ενδεχόμενο του κουρέματος των καταθέσεων όχι μόνο δεν έκαναν κάτι για να το αποτρέψουν, αλλά ουσιαστικά στην εσωτερική τους επίσημη αλληλογραφία ξόρκιζαν το κακό με επιχειρήματα που απλώς αποδείχθηκαν έωλα.
Οπως μάλιστα αποκαλύφθηκε σήμερα στον τηλεοπτικό σταθμό της Κύπρου Sigma, την παραμονή της συνεδρίασης του Eurogroup που λήφθηκε η αρχική απόφαση για το κούρεμα ο γενικός διευθυντής της Λιανικής Τραπεζικής και Δικτύου Καταστημάτων της Λαϊκής Τράπεζας είχε στείλει ενημερωτικό σημείωμα προς όταν τα καταστήματα με τίτλο: «Ενδεχόμενο κούρεμα καταθέσεων».
Σε αυτό, αναφέρεται:
«Αναφορικά με τις συζητήσεις για κούρεμα καταθέσεων στις τράπεζες σημειώνονται τα ακόλουθα: Οπως επανειλημμένα έχει δημόσια δηλωθεί, η κυβερνητική πολιτική είναι πλήρως αντίθετη με ένα τέτοιο μέτρο. Επιπρόσθετα η Κεντρική Τράπεζα έχει εγγράφως γνωστοποιήσει ότι θεωρεί οποιοδήποτε μέτρο που σκοπεί τη μείωση ή περιορισμό περιουσιακών δικαιωμάτων των καταθετών ότι αντιστρατεύεται τις πρόνοιες του συντάγματος της Δημοκρατίας και του πρώτου άρθρου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ότι οποιαδήποτε εισήγηση περί του αντιθέτου είναι νομικά αβάσιμη και δεν μπορεί να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη».
Παράλληλα, εστάλη στους ίδιους παραλήπτες και επιστολή με ημερομηνία 11ης Φεβρουαρίου 2013 του επικεφαλής του γραφείου του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου Γιώργου Γεωργίου που απευθυνόταν στον Τάκη Φειδία, αναπληρωτή εκτελεστικό βοηθό διευθυντή της Λαϊκής Τράπεζας.
Σε αυτή την επιστολή σημειωνόταν:
«Μετά από τη δημοσίευση ενός άρθρου στην εφημερίδα Financial Times με ημερομηνία 10 Φεβρουαρίου 2013 και με τίτλο Πρόταση ριζοσπαστικής διάσωσης της Κύπρου, η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου επιθυμεί να τονίσει ότι κάθε δράση που αποσκοπεί στη μείωση ή τον περιορισμό στερεί τα δικαιώματα ιδιοκτησίας των καταθετών, έρχεται σε αντίθεση με τις διατάξεις του Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Κύπρου και του άρθρου 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τις διατάξεις που προστατεύουν το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και το οποίο είναι ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία της ελεύθερης οικονομίας της αγοράς.
Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε πρόταση για το αντίθετο δεν είναι νομικά αβάσιμη, αλλά δεν μπορεί να τύχει σοβαρής μελέτης».