Σκληρή απάντηση επιφύλαξαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στον υπεύθυνο οικονομικής πολιτικής του κόμματος Γιάννη Μηλιό για την ανακοίνωσή του αναφορικά με την υπόθεση της Κύπρου και την πρώτη απόφαση του Eurogroup για κούρεμα καταθέσεων.
Τα μέλη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης επικρίνουν τα λόγια του κ. Μηλιού και υπαινίσσονται ότι με το κείμενό του προτείνει μνημονιακές λύσεις για την Κύπρο.
Χαρακτηριστικά, τον επικρίνουν για την πρότασή του να χρησιμοποιηθεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) για την ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών, τονίζοντας ότι για να χρησιμοποιήσει ένα κράτος αυτό το μηχανισμό πρέπει να έχει υπογράψει Μνημόνιο.
Προσθέτουν πως ακόμη και να μην προϋπάρχει η υποχρέωση για Μνημόνιο, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση των τραπεζών δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω ενός μηχανισμού σαν τον ESM, καθώς οι ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες θα περνούσαν στην κυριότητα της ΕΚΤ και της ΕΕ.
Εμφανίζονται, ακόμη, αντίθετοι στον χαρακτηρισμό «απομονωτισμός» για προτάσεις που προωθούν την έξοδο από το ευρώ. Σε αυτό απαντούν πως υπάρχουν αρκετές συλλογικότητες εντός ΣΥΡΙΖΑ που ενστερνίζονται προτάσεις εξόδου από το ευρώ και με τέτοιες δηλώσεις ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής απαξιώνει συγκεκριμένες κινήσεις εντός του κόμματος και δεν προωθεί τον αντιμνημονιακό αγώνα.
«Με αυτά που λέει περί "απομονωτισμού", δυναμιτίζει το κλίμα μέσα στις οργανώσεις του κόμματος, αντί να σέβεται το μίνιμουμ της πολιτικής συμφωνίας που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο ΣΥΡΙΖΑ (κατάργηση μνημονίων, χαρατσιών, εθνικοποιήσεις, επαναφορά κατώτατου μισθού κ.λπ.)» καταλήγει το κείμενο που υπογράφουν δεκαεννέα μέλη του κόμματος .
Υπενθυμίζεται ότι η ανακοίνωση του Γιάννη Μηλιού δημοσιεύθηκε στις 18 Μαρτίου, έξι ημέρες πριν από την τελική οδυνηρή συμφωνία για την Κύπρο στο Eurogroup.
Αναλυτικά η ανακοίνωση των μελών του ΣΥΡΙΖΑ:
«Με έκπληξη διαβάσαμε την ανακοίνωση του επικεφαλής του τμήματος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννη Μηλιού, για τις εξελίξεις στην Κύπρο. Είναι εξωφρενικό να τοποθετείται με την ιδιότητά του αυτή με τέτοια μονομέρεια, και ως ένα βαθμό, στο όριο ή και εκτός πλαισίου συλλογικών θέσεών μας.
1. "Είναι μια απόφαση που αντί να χρησιμοποιεί ευρωπαϊκούς θεσμούς όπως τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας ESM, για την ανακεφαλαιοποίηση, όπως υποτίθεται ότι αποφασίστηκε πρόσφατα, ορίζει για άλλη μια φορά έκτακτο πλαίσιο λύσης." δηλώνει ο Γ.Μ.
Ο ESM είναι η μετεξέλιξη του EFSF. Πρόκειται για ένα ευρωπαϊκό ταμείο, όπου καταφεύγουν τα κράτη-μέλη που είτε δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν τα χρέη τους, είτε έχουν οξύ τραπεζικό πρόβλημα. Η "βοήθεια" αυτή δίνεται κατόπιν υπογραφής ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ. Και ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ εγκαλεί το Eurogroup επειδή δεν χρησιμοποίησε για την Κύπρο το ESM!
Ακόμα όμως και αν υποθέσουμε ότι δεν είναι απαραίτητη η υπογραφή μνημονίου για την παροχή "βοήθειας", εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ προτείνουμε ανακεφαλαιοποίηση μέσω ESM; Γιατί,αν είναι έτσι, οι ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες θα περάσουν στην κυριότητα της ΕΚΤ και της ΕΕ, χωρίς να γίνει εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση τους, όπως προβλέπει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
2. Είμαστε σε ένα ενιαίο πολυτασικό κόμμα, στο οποίο συνυπάρχουν διάφορα ιδεολογικά ρεύματα και ως εκ τούτου διαμορφώνονται διαφορετικές απόψεις σε διάφορα θέματα (στη συγκεκριμένη περίπτωση το νόμισμα). Με ποιο δικαίωμα βγαίνει ο ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ του ΣΥΡΙΖΑ και λέει:
"Η θεωρία της «ειδικής περίπτωσης» που προωθεί κάθε φορά που επιτίθεται η νεοφιλελεύθερη πολιτική βρίσκει το φυσικό της σύμμαχο στον απομονωτισμό που προωθεί η έξοδος από το ευρώ."
Απαξιώνοντας μία άποψη που ενστερνίζεται μία όχι αμελητέα μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του κόσμου του, ως "απομονωτισμό";
Δουλειά του υπεύθυνου οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ (όταν εκφράζεται με την ιδιότητα του αυτή) δεν είναι να απαξιώνει τις μη-πλειοψηφικές απόψεις που υπάρχουν στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να προάγει τον αντιμνημονιακό αγώνα με επιχειρήματα σε οικονομικό επίπεδο, και να επεξεργάζεται την οικονομική πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μετά την αποδέσμευση της από το μνημόνιο στο δρόμο προς το σοσιαλισμό. Με αυτά που λέει περί "απομονωτισμού", δυναμιτίζει το κλίμα μέσα στις οργανώσεις του κόμματος, αντί να σέβεται το μίνιμουμ της πολιτικής συμφωνίας που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο ΣΥΡΙΖΑ (κατάργηση μνημονίων, χαρατσιών, εθνικοποιήσεις, επαναφορά κατώτατου μισθού κλπ).
Η πεμπτουσία της πολιτικής δεν είναι προφανώς το νόμισμα. Αν πιστεύει ότι μπορούν να γίνουν όλα αυτά (και εν τέλει επιτευχθούν) με την Ελλάδα μέσα στην ΕΕ (πόσο μάλλον στην ΕΖ), τότε θα του βγάλουμε το καπέλο. Μέχρι τότε, να σέβεται την εκτίμηση κάποιων από εμάς, ότι αυτά είναι αδύνατα σε τέτοια ασφυκτικά πλαίσια.
Τα κάτωθι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ:
Ανδρέας Αναστασάκης (Συντονιστής Οργάνωσης Οικονομολόγων Κρήτης) , Αντώνης Αντωνόπουλος (Συντονιστής Τ.Ο. Μασταμπά-Ατσλένιου, μέλος γραμματείας Ν.Ε. Ηρακλείου), Βασίλης Δαμιανός (ΠΚ Αλίμου), Γιάννης Καζάκος (ΠΚ ΑΤΕ-Πειραιώς), Γεωργία Κανελλοπούλου (Οργάνωση Σιδηροδρομικών ΣΥΡΙΖΑ-ΟΣΕ), Ιωάννα Καραβασίλη (Οργάνωση Αγίας Βαρβάρας), Ανδρέας Καραγιάννης (Οργάνωση Αγρινίου), Μιχάλης Κιτσώνης (Οργάνωση Πάτρας), Παναγιώτης Κολοβός (Οργάνωση Νέας Σμύρνης), Φώτης Λιάτσος (Οργάνωση Παρισιού), Αλέξης Λιοσάτος (Οργάνωση Εορδαίας), Νεστορας Νεστορίδης (Οργάνωση Παρισιού) , Ηλίας Παντελιάς (Οργάνωση Παρισιού), Μαρία Παπαδημητρίου (Οργάνωση Αγρινίου), Βαγγέλης Πολυζώνης (Συνταξιούχος-ΙΓΜΕ), Άννα Ραπτάκη (Οργάνωση Χαϊδαρίου), Παναγιώτης Τέρζογλου (Συντονιστής Οργάνωσης ΟΣΕ), Γιάννης Τζιάλλας (Οργάνωση Παρισιού), Δημήτρης Τριανταφύλλου (Οργάνωση Παρισιού)».
Αυτή είναι και η ανακοίνωση του Γιάννη Μηλιού της 18ης Μαρτίου:
«Κούρεμα» καταθέσεων στην Κύπρο:
Ασύμμετρη επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στην κοινωνία
Η αδιανόητη έως χθες για ολόκληρο τον πλανήτη απόφαση για κούρεμα των καταθέσεων όλων ανεξαιρέτως των καταθετών των τραπεζών της Κύπρου είναι μια συνειδητή απόφαση των νεοφιλελεύθερων ευρωπαϊκών κέντρων εξουσίας να βαθύνουν την κρίση. Είναι μια απόφαση που αντί να χρησιμοποιεί ευρωπαϊκούς θεσμούς όπως τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας ESM για την ανακεφαλαιοποίηση, όπως υποτίθεται ότι αποφασίστηκε πρόσφατα, ορίζει για άλλη μια φορά ένα έκτακτο πλαίσιο λύσης. Πρόκειται για μια κίνηση βόμβα στα θεμέλια της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος της Κύπρου. Η προοπτική κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος μιας «μη συστημικής» χώρας είναι ένα σήμα προς τις αγορές ότι η καταστροφή είναι συστατικό της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Στη συνέχεια θα επέλθει ο νέος κύκλος χρηματοπιστωτικής ασφυξίας ο οποίος θα φροντίσει ώστε η εκκαθάριση να περάσει και στην «πραγματική οικονομία».
Δεν πρόκειται για λάθος, είναι επιλογή. Πρόκειται για την ασύμμετρη διαχείριση της κρίσης. Η διαχείριση είναι ασύμμετρη σε δύο επίπεδα. Ενώ υποτίθεται ότι υπάρχουν κοινοί κανόνες λειτουργίας, την κρίσιμη στιγμή επιλέγεται να πέσει το βάρος σε κάθε χώρα ξεχωριστά, ξαφνικά κάθε χώρα καθίσταται μόνη της υπεύθυνη να λύσει ένα πρόβλημα που όλοι πια ξέρουν ότι είναι ένα κοινό ευρωπαϊκό πρόβλημα. Το δεύτερο επίπεδο είναι ότι δεν κουρεύονται οι διατραπεζικές συναλλαγές αλλά μόνο οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Πάλι το βάρος πέφτει ασύμμετρα πάνω στους μικροκαταθέτες, πάλι την κρίση πληρώνει ο κόσμος της εργασίας και της μικρής επιχείρησης που πλήττεται ολοένα και περισσότερο για να διασωθούν οι τράπεζες και ο νεοφιλελευθερισμός. Το πρώην «εγγυημένο όριο» καταθέσεων των 100 χιλιάδων ευρώ θυσιάζεται με μια κίνηση. Πρόκειται για ένα τζογάρισμα αντίστοιχο με εκείνο της διαχείρισης της χρεωκοπίας της Lehman Brothers, που στέλνει το σήμα ότι ο νεοφιλελευθερισμός δεν θα τεθεί «ποτέ» σε αμφισβήτηση, ότι «ποτέ» δεν θα δοθούν λύσεις προς το συμφέρον των πολλών.
Εδώ και τόσο καιρό υπήρχε μια διαπραγμάτευση μεταξύ της Κύπρου και της τρόικας η οποία αφέθηκε στη μέση. Με το που βγήκε η δεξιά κυβέρνηση των φίλων του κ. Σαμαρά επιβάλλει απευθείας εκκαθαριστικά μέτρα και «πυροβολεί» την πλειοψηφία της κυπριακής κοινωνίας. Οι πολιτικές εξελίξεις στην Κύπρο δικαιώνουν τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ότι δεν πρόκειται να βγει η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ευρώπη από την κρίση με μια επιστροφή στον παλιό κόσμο, στον κόσμο που υπήρχε πριν την κρίση, μόνος δρόμος εξόδου είναι η ριζοσπαστική ρήξη με τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού και η παραγωγική κινητοποίηση της κοινωνίας που θα οδηγήσει σε έναν κοινωνικό μετασχηματισμό σε ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν μπορεί να προπαγανδίζεται ως λύση, όπως γίνεται από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο, η έξοδος από το ευρώ. Αυτή η «λύση» θα οξύνει ακόμη περισσότερο τα αρνητικά στοιχεία της κρίσης, συμπληρώνοντας την πολιτική της επιλεκτικής χρεωκοπίας και απομονώνοντας τις δυνάμεις που μάχονται τον νεοφιλελευθερισμό από τους φυσικούς συμμάχους τους, τις εργατικές τάξεις σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η θεωρία της «ειδικής περίπτωσης» που προωθεί κάθε φορά που επιτίθεται η νεοφιλελεύθερη πολιτική βρίσκει το φυσικό της σύμμαχο στον απομονωτισμό που προωθεί η έξοδος από το ευρώ. Αντίθετα, η κρίση αυτή μπορεί να αποδειχθεί ως η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Μια αρνητική ψήφος του Κυπριακού Κοινοβουλίου θα μεταφέρει τον «πόλεμο» μέσα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Τα νεοφιλελεύθερα κέντρα εξουσίας θα αναγκαστούν να αναδιπλωθούν και είναι πιθανό να ξεκινήσει μια πορεία αντιστροφής της αρνητικής πορείας της τελευταίας πενταετίας».