Η κυρία Τάνια Ιακωβίδου δηλώνει δημοσιογράφος - πολιτισμιολόγος. Γνωστή σε όσους στο πρόσφατο παρελθόν παρακολουθούσαν τα μικρά κανάλια ή τις πρωινές εκπομπές σε εθνική εμβέλεια.
Είχε μάλίστα τέτοιο πέρασμα στο κοινό των εκπομπών αυτών ώστε συχνά πυκνά την καλούσαν να καταθέσει την άποψή της πότε για τη Χριστίνα Παππά, πότε για τη Σίσσυ Χρηστίδου και πότε για την Ευγενία Μανωλίδου. Ειδικά για την τελευταία είχε εκφράσει την άποψη ότι θα έπρεπε να μη βγαίνει τόσο συχνά στην τηλεόραση προκειμένου να μη στερεί το μεροκάματο από άλλους ανθρώπους...
Πάλαι ποτέ αγαπημένο παιδί του προέδρου Γιώργου Καρατζαφέρη, υποψήφια βουλευτής του ΛΑΟΣ υπέκυψε στις σειρήνες της Νέας Δημοκρατίας κατά τη διάρκεια του προεκλογικού «παιδομαζώματος» πέρυσι το Μάιο και χρίστηκε υποψήφια βουλευτής στην περιφέρεια Αττικής.
Εκείνη την εποχή είχε γίνει διάσημη από τον τρικούβερτο καβγά της με τον Πέτρο Τατσόπουλο σε προεκλογικό πάνελ, όταν ο τότε υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν κρατήθηκε από τις συνεχείς διακοπές της και σε έξαλλη κατάσταση χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι με αποτέλεσμα να φύγει ένα ποτήρι με νερό.
Δεν κατάφερε να εκλεγεί και έτσι το Σεπτέμβριο του 2012, ορίστηκε ειδικός σύμβουλος του γενικού γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης Γιώργου Σούρλα. Η είδηση αυτή αποτέλεσε το έναυσμα δεκάδων καυστικών σημειωμάτων στο διαδίκτυο για τα προσόντα, την επάρκεια και τη γενικότερη θεαματική της ανέλιξη.
Σήμερα, με απόφαση του υπουργού Εργασίας Γιάννη Βρούτση ορίστηκε πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης και προχώρησε μάλιστα και σε... προγραμματικές δηλώσεις.
Αναφέρεται συγκεκριμένα:
«Με 2 ετών θητεία στη Γραμματεία Κοινωνικής Συνοχής και Αλληλεγγύης του κυβερνώντος κόμματος, με σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό του Πανεπιστημίου Πατρών, με εξειδίκευση στον τομέα θεσμοί και ανθρώπινα δικαιώματα του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, έχοντας συντάξει το πρόγραμμα Κοινωνικής Εταιρικής Ευθύνης της ΝΔ, έχοντας συμμετάσχει στο Σχέδιο Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που συντάσσει το Υπουργείο Δικαιοσύνης, και με θητεία συμβούλου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στην αρμόδια Γραμματεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης η δημοσιογράφος - πολιτισμιολόγος και πολιτευτής της ΝΔ στη Β' Αθήνας Τάνια Ιακωβίδου είναι με απόφαση του υπουργού Εργασίας Γιάννη Βρούτση και με τη σύμφωνη γνώμη της τριμερούς συγκυβέρνησης η νέα πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης.»
Πάντως, στο σχετικό δελτίο Τύπου καταγράφεται έκδηλη η αγωνία να πεισθούν οι αναγνώστες για τα προσόντα της, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν ξεκάθαρες αναφορές. Για παράδειγμα αναφέρονται σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό χωρίς να δηλώνεται ότι πρόκειται για το Ανοικτό Πανεπιστήμιο και εάν υπάρχει πτυχίο. Επίσης αναφέρεται εξειδίκευση στον τομέα θεσμοί και ανθρώπινα δικαιώματα του Καποδιστριακού, χωρίς να αναφέρεται αν πρόκειται για μεταπτυχιακό, σεμινάριο ή κάτι άλλο.
Οσον αφορά στους στόχους της είναι οι εξής: «Κανένας άστεγος στο δρόμο, κανένας άνεργος χωρίς τροφή και στέγη» και δίνοντας προτεραιότητα στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες όπως το παιδί με αυξημένες κοινωνικές ανάγκες, η νέα πρόεδρος του ΕΚΚΑ θα επιδιώξει την αναβάθμιση του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης δίνοντας έμφαση όχι μόνο στο συντονιστικό έργο του οργανισμού αλλά κυρίως στην επιχειρησιακή του δράση. Προς αυτή την κατεύθυνση έχει ήδη συνταχθεί με τη συμβολή των αρμοδίων υπουργών επιχειρησιακό σχέδιο δράσης για την άμεση ενεργοποίηση του ΕΚΚΑ ώστε να καταστεί βασικός μοχλός εφαρμογής κοινωνικής πολιτικής σε μια κατεύθυνση ουσιαστικής στήριξης για τους αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας».
Το άρθρο του Ηλία Κανέλλη
Αξίζει να διαβάσετε το σχόλιο του Ηλία Κανέλλη όταν ανακοινώθηκε η πρόσληψή της στο υπουργείο Δικαιοσύνης:
Η παραδοσιακή ελληνική κομματοκρατία συνεχίζει να ευημερεί, στηρίζοντας το γνώριμο μοντέλο του Ελληνα πολιτικού:
κομματικώς πειθήνιος, ολίγον επιφανειακός, ομιλεί την αργκό της εθνικής ιδεολογίας και της κοινωνικής ευαισθησίας, υποκρίνεται ότι ενδιαφέρεται για τους πολίτες - και εποφθαλμιά ένα δημόσιο οφίκιο. Εστω και με εξάμηνη σύμβαση.
Συγκαταλέγεται στα αξιομνημόνευτα πρόσωπα που διέπρεψαν στη «διασκέδαση» αλλά και στην «ενημέρωση» της λεγόμενης «ελεύθερης» τηλεόρασης, στη «ζώνη του λυκόφωτος» της λεγόμενης trash TV. Ο λόγος για τη (κατά δήλωσή της, στη χώρα όπου είσαι ό,τι δηλώσεις) «δημοσιογράφο-πολιτισμιολόγο» Τάνια Ιακωβίδου.
Τι εστί Τάνια Ιακωβίδου; Ενα κορίτσι που, τη δεκαετία του 1990, εργαζόταν σε περιφρονημένους σταθμούς, όπως ο Τηλε-Τώρα και, αργότερα, το Τηλεάστυ του προέδρου Καρατζαφέρη. Οπου έγινε γνωστή και μετακόμισε στα πιο γυαλιστερά κανάλια, σε πιο γυαλιστερές εκπομπές - του κ. Χαρδαβέλλα, της κ. Κορομηλά, του κ. Αρναούτογλου. Που αργότερα πολιτεύτηκε στη Β' περιφέρεια της Αθήνας (δυστυχώς, χωρίς να εκλεγεί) αρχικά με τον ΛΑΟΣ και, στη συνέχεια, με τη Νέα Δημοκρατία του κ. Σαμαρά, στην οποία μεταγράφηκε, προφανώς ως εθνική εφεδρεία. Εκεί, αρχικώς έγινε αναπληρώτρια γραμματέας κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης (τιιιιιι;), ώσπου να ανακαλύψει τα προσόντα της, τις ικανότητές της και, προφανώς, την αξία της και να την καλέσει κοντά του ως ειδική σύμβουλο, στο υπουργείο Δικαιοσύνης, ο γενικός γραμματέας Γεώργιος Σούρλας.
Οσες και όσοι πιστεύουν ότι η πολιτική είναι υπόθεση συσχετισμών κοινωνικών σχέσεων που αντανακλώνται στις πολιτικές δυνάμεις είναι βέβαιο ότι θα εκνευριστούν όταν μάθουν το βιογραφικό της Τάνιας Ιακωβίδου - και την κατάληξή της. Αλλά όσες και όσοι ξέρουν ότι η πολιτική μπορεί να είναι συνάρτηση της ωμότητας των πραγμάτων και, ταυτόχρονα, μιας κωμικής πλευράς της ζωής, απλώς θα χαμογελάσουν - και ένα μέρος του χαμόγελού τους θα υπαινίσσεται θλίψη, ίσως και ενός είδους παραίτηση. Διότι, εντέλει, η Τάνια Ιακωβίδου δεν διαφέρει πολύ από τον μέσο όρο του Ελληνα πολιτικού καριέρας. Απλώς, εκείνη έδειξε την πορεία της στο λιγοστό φανατικό κοινό της στην τηλεόραση. Η κατάληξη της πορείας αυτής, ωστόσο, ήταν η ίδια, όπως και με τους περισσότερους που δεν είναι ευρύτερα γνωστοί: ένα δημόσιο αξίωμα ως δώρο. Συμβαίνει με όλες τις κυβερνήσεις που προκύπτουν έπειτα από κάθε εκλογική αναμέτρηση - με τοποθετήσεις μεσαίων και κατώτερων κομματικών στελεχών σε υπουργεία, σε οργανισμούς, στην ΕΡΤ... Είναι παράδοση της Μεταπολίτευσης - που, προφανώς, κρατάει από πιο παλιά.
Διότι μπορεί η χώρα να αγωνιά αν θα τη σκαπουλάρει, και πώς. Μπορεί οι πολίτες να ζορίζονται και να αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα. Αλλά η παραδοσιακή ελληνική κομματοκρατία συνεχίζει να ευημερεί, στηρίζοντας το γνώριμο μοντέλο του Ελληνα πολιτικού: κομματικώς πειθήνιος, ολίγον επιφανειακός, ομιλεί την αργκό της εθνικής ιδεολογίας και της κοινωνικής ευαισθησίας, υποκρίνεται ότι ενδιαφέρεται για τους πολίτες - και εποφθαλμιά ένα δημόσιο οφίκιο. Εστω και με εξάμηνη σύμβαση.
Τιτάνιο το παράδειγμά σου, Τάνια μου.
Ηλίας Κανέλλης