Το νομικό γραφείο του αείμνηστου προέδρου της Κύπρου «Τάσσος Παπαδόπουλος και συνεργάτες» έχει αναλάβει τη συγγραφή όλων των επίμαχων νομοσχεδίων που πρέπει να ψηφίσει η κυπριακή Βουλή προκειμένου να εναρμονιστεί με τις απαιτήσεις της Τρόικα για να σωθεί η οικονομία της Μεγαλονήσου.
Πρόκειται ουσιαστικά για το μεγαλύτερο νομικό γραφείο της Κύπρου το οποίο κυριαρχεί στη νομική και πολιτική ζωή της Μεγαλονήσου. Μετά το θάνατο του Τάσσου Παπαδόπουλου το έχει αναλάβει ο γιος του Νίκος Παπαδόπουλος που ταυτοχρόνως είναι και πρόεδρος της επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής.
Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι στο συγκεκριμένο νομικό γραφείο και λόγω του μεγέθους του κατέληγε η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρηματιών που ήθελε να ιδρύσει off shore εταιρείες στην Κύπρο.
Ο ρόλος του νομικού γραφείου «Τάσσος Παπαδόπουλος» στο φυσικό αέριο
Ενδιαφέρον επίσης έχει να παρακολουθήσουμε όλη την υπόθεση του φυσικού αερίου στην Κύπρο από το 2003 και το ρόλο του γραφείου του Τάσσου Παπαδόπουλου σε αυτή, όπως την έχει καταγράψει ο γνωστός δημοσιογράφος Μακάριος Δρουσιώτης, στην εφημερίδα «Πολίτης».
Η έλευση του φυσικού αερίου είναι ένα από τα πιο σημαντικά αναπτυξιακά έργα που έγιναν ποτέ στην Κύπρο. Το φυσικό αέριο θα κρατήσει χαμηλά το κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, θα μειώσει την εξάρτηση από το πετρέλαιο και θα έχει ευεργετικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Στην Ε.Ε. τα μεγαλύτερα ενεργειακά έργα αφορούν το φυσικό αέριο. Η Κύπρος και η Μάλτα είναι τα μόνα κράτη που δεν μπορούν να συνδεθούν με το δίκτυο αγωγών φυσικού αερίου. Συνεπώς, ο τερματικός σταθμός φυσικού αερίου θα είναι στον αιώνα που διανύουμε ο πνεύμονας της κυπριακής οικονομίας.
Η Κυβέρνηση αποφάσισε στις αρχές του 2003 να δημιουργήσει υποδομή για φυσικό αέριο. Πέντε, σχεδόν, χρόνια από τότε βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν. Αυτό από μόνο του είναι σκάνδαλο. Γιατί, λοιπόν, τόση καθυστέρηση; Γιατί χάθηκε όλος αυτός ο χρόνος;
Ακολουθούσαμε, ημερολογιακά, τη διαδρομή του φυσικού αερίου, από τη λήψη της απόφασης το 2003 μέχρι τις αποκαλύψεις του προέδρου του ΔΗΣΥ Νίκου Αναστασιάδη. Όταν τον ακούσαμε για πρώτη φορά να μιλά για "σκάνδαλο του αιώνα" είπαμε ότι είναι άλλη μια συνήθης υπερβολή σαν κι αυτές που χρησιμοποιούν συχνά οι πολιτικοί. Ομως βάζοντας στη σειρά όσα αποκάλυψε ο Ν. Αναστασιάδης και προσθέτοντας τις δικές μας πληροφορίες, διαπιστώνουμε πως έχει δίκαιο...
Η ιδέα για πλωτή μονάδα
Ιανουάριος 2003:
Η Κυβέρνηση Κληρίδη λίγο πριν παραδώσει την εξουσία αποφάσισε τη δημιουργία Ενεργειακού Κέντρου στο Βασιλικό. Η απόφαση προνοεί την κατασκευή Χερσαίου Τερματικού παραλαβής, απο-υγροποίησης και αποθήκευσης φυσικού αερίου και παραλαβής και αποθήκευσης πετρελαιοειδών. Η πιο πάνω απόφαση επιβεβαιώθηκε από την Κυβέρνηση Παπαδόπουλου στις 2 Απριλίου 2004.
2 Ιουλίου 2003:
Η εταιρεία GNF Enterprises πληροφορεί την ΑΗΚ ότι η εταιρεία SBM θα μπορούσε να την προμηθεύει με υγροποιημένο αέριο μέσω πλωτής μονάδας και όχι χερσαίου τερματικού, όπως πρόβλεπε η απόφαση της Κυβέρνησης.
Φθινόπωρο 2003:
Ο υπουργός Εμπορίου Βιομηχανίας και Τουρισμού (Ε.Β.κ.T.) Γιώργος Λιλλήκας ζήτησε τις γραπτές απόψεις του Διευθυντή Ενέργειας για τη δυνατότητα εγκατάλειψης του χερσαίου τερματικού και επιλογή της πλωτής μονάδας.
11 Νοεμβρίου 2003:
Ο διευθυντής Ενέργειας Σόλωνας Κασίνης, στο απαντητικό σημείωμά του κατέληγε στο ακόλουθο σχόλιο: "Μεγάλες εταιρείες που ασχολούνται με την αγορά φυσικού αερίου μπορούν και επιβάλλεται να πειραματίζονται και να ρισκάρουν, η Κύπρος όχι".
2 Ιουνίου 2004:
Ο εκ των διευθυντών της GNF ENTERPRISES LTD Αλέκος Νικολάου επαναφέρει την πρότασή του για πλωτή μονάδα.
25 Αυγούστου 2004:
Με εντολή του Γ. Λιλλήκα δίνονται οδηγίες στην ΑΗΚ να αρχίσει διάλογο με την εταιρεία PETRONAS, προκειμένου να διερευνηθεί η πρόταση της εν λόγω εταιρείας για προμήθεια υγροποιημένου φυσικού αερίου με τη χρήση πλωτής μονάδας. Η εταιρεία PETRONAS είναι συνεργάτης της SBM και την προμήθευε με φυσικό αέριο.
4 Νοεμβρίου 2004:
Ο Λιλλήκας συναντάται με τους διευθυντές της SBM και τους διαβεβαιώνει ότι η πρότασή τους για πλωτή μονάδα θα εξεταζόταν ευμενώς, ενώ τους ενεθάρρυνε να υποβάλουν αίτηση προς τη Pυθμιστική Αρχή Ενέργειας για την εξασφάλιση της σχετικής άδειας.
Η Gas De France
H SBM έχει την τεχνογνωσία για την κατασκευή της υποδομής για την υποδοχή φυσικού αερίου, ενώ η PETRONAS προοριζόταν να προμηθεύει το φυσικό αέριο. Στις αρχές του 2005 οι διαβουλεύσεις με την PETRONAS οδηγούνται σε αδιέξοδο και η Κυβέρνηση συνάπτει παρασκηνιακά και χωρίς ανοιχτές διαδικασίες συμφωνία με τη γαλλική εταιρεία Gas De France. Τη συμφωνία διαπραγματεύεται ο τότε υπουργός Ε.Β.κ.Τ. Γιώργος Λιλλήκας σε συνεννόηση με τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο.
Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες ο Λιλλήκας αποδίδει τη στροφή στην Gas De France στην εξυπηρέτηση ευρύτερων εθνικών συμφερόντων. Δηλαδή μια ενεργειακή συμφωνία με τη Γαλλία θα έχει ευεργετικές επιπτώσεις και στο Κυπριακό. Στην πραγματικότητα είναι σχεδόν ανύπαρκτες οι δυνατότητες παρέμβασης στο Κυπριακό, κυρίως λόγω των μεγεθών και των πολλαπλάσιων συμφερόντων που έχει η γαλλική εταιρεία στην Τουρκία. Συγκεκριμένα η Gas De France επιθυμεί διακαώς να συμμετέχει στο μεγαλύτερο ενεργειακό πρότζεκτ της Ευρώπης, που είναι ο αγωγός Ναμπούκο, για τη μεταφορά φυσικού αερίου από την Κεντρική Ασία στην Ευρώπη, μέσω Τουρκίας.
"Τάσσος Παπαδόπουλος και Σία"
Ύστερα από την ένταξη της Gaz De France στην κοινοπραξία, με επικάλυψη τα εθνικά συμφέροντα, η μόνη απόφαση που έχει η Κυβέρνηση και προνοούσε χερσαίο τερματικό σταθμό υποσκάπτεται και η προσοχή στρέφεται προς το πρότζεκτ της πλωτής μονάδας. Το δικηγορικό γραφείο "Τάσσος Παπαδόπουλος και Σία" και προσωπικά ο γιος του Προέδρου, Νικόλας Παπαδόπουλος, διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
5 Ιουλίου 2005:
Εγγράφεται η εταιρεία Apollo N.G. Trading Ltd της οποίας το 100% των μετοχών εγγράφονται επ' ονόματι της IVER MANAGEMENT LTD, εμπιστευματοδόχου εταιρείας του δικηγορικού γραφείου "Τάσσος Παπαδόπουλος & Σια". Οι πραγματικοί μέτοχοι της Apollo N.G. είναι άγνωστοι. Ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ εικάζει ότι είναι πρόσωπα με ισχυρή πολιτική επιρροή στην Κυβέρνηση.
2 Αυγούστου 2005:
Το Δικηγορικό Γραφείο "Τάσσος Παπαδόπουλος & Σια" εγγράφει την εταιρεία Vasilikos LNG, μέτοχοι της οποίας είναι κατά 51% η εταιρεία SBM Holdings SA με έδρα την Ελβετία και κατά 49% η Apollo N.G. Trading Ltd.
Όπως εξηγεί ο Ν. Αναστασιάδης η Apollo N.G., "με μηδενική οικονομική εμβέλεια και με ανύπαρκτη τεχνογνωσία αποκτά σε 25 μέρες από την ίδρυσή της το 49% και πολλά άλλα ωφελήματα στη Vasilicos LNG, σε συνεταιρισμό με τον κολοσσό SBM".
H Apollo Ν.G. συνάπτει δύο συμφωνίες με την SBM, τις οποίες επεξεργάστηκε ο Νικόλας Παπαδόπουλος:
Συμφωνία Εμπορικών Υπηρεσιών (Marketing Services Agreement), δυνάμει της οποίας η Apollo Ν.G. αναλαμβάνει να προβεί σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες και παρεμβάσεις προς κάθε Αρμόδια Αρχή της Κύπρου, χωρίς περιορισμούς, προκειμένου να εξασφαλίσει όλες τις αναγκαίες άδειες (Key permits) και να προωθήσει με επιτυχία την ανάληψη του έργου από την SBM ή τους αναδόχους της (Vasilikos LNG).
Συμφωνία, με την οποία δεσμεύεται με την ανάληψη του έργου να πωλήσει τις μετοχές που έχει στη Vasilikos LNG σε προσυμφωνημένη τιμή στην SBM. Επίσης, προσδιορίζονται τα ωφελήματα που θα έχει εάν εξασφαλίσει την ανάληψη του πρότζεκτ από την Κυπριακή Κυβέρνηση που ανέρχονται σε πολλά εκατομμύρια λίρες.
Ολοταχώς προς πλωτή
Αν και η απόφαση της Κυβέρνησης για την κατασκευή χερσαίου σταθμού είναι τυπικά σε ισχύ, η Κυβέρνηση σε συνεργασία με την SBM και τις εταιρείες με τις οποίες είχε συμβληθεί στην Κύπρο προωθούν τη λύση της πλωτής μονάδας:
9 Σεπτεμβρίου 2005:
Η Vasilikos LNG υποβάλλει πρόταση στην ΑΗΚ για την προμήθεια φυσικού αερίου μέσω πλωτής μονάδας.
12 Ιανουαρίου 2006:
Ο γενικός εκτελεστικός διευθυντής ανάπτυξης της ΑΗΚ αναφέρει στα μέλη της Επιτροπής Αναπτυξιακών Έργων τα ακόλουθα:
"Ήδη συστάθηκε η εταιρεία Vasilikos LNG από την εταιρεία SBM για την κατασκευή του τερματικού FSRU. Το τερματικό θα είναι τροποποιημένο πλοίο μεταφοράς LNG, αγκυροβολημένο σε απόσταση 5 χιλιομέτρων και θα λειτουργεί όπως το τερματικό στην ξηρά..."
"Η εταιρεία Vasilikos LNG έχει ήδη καταθέσει προσχέδιο Μνημονίου Συναντίληψης (M.O.U).
Φεβρουάριος 2006:
Η ομάδα συμβούλων με επικεφαλής τον οίκο M.W. Kellogg, ο οποίος, είχε προσληφθεί από την Κυβέρνηση κατόπιν διαγωνισμού για να παρέχει συμβουλές σχετικά με την κατασκευή του χερσαίου τερματικού, υπέβαλε έκθεση και εισηγήθηκε όπως, για να καταστεί το όλο έργο οικονομικά βιώσιμο, η εσωτερική αγορά θα πρέπει να οργανωθεί πάνω σε μονοπωλιακή βάση υπό τον έλεγχο της Κυβέρνησης.
19 Φεβρουαρίου 2006:
Η SBM εξοργίζεται με την εισήγηση των Kellogg διότι έθετε εκτός, τη δική της πρόταση για πλωτή μονάδα. Με επιστολή της στον Γ. Λιλλήκα, η SBM, του υπενθυμίζει ότι στη συνάντηση που είχαν στις 4 Νοεμβρίου 2004 τους είχε διαβεβαιώσει ότι η πρόταση τους για πλωτή μονάδα θα εξεταζόταν ευμενώς και πως με βάση αυτές τις υποσχέσεις τα τελευταία τρία χρόνια (2003 - 2006) ξόδεψε δύο εκατομμύρια δολάρια "για να φτάσει εδώ που έφτασε".
21 Φεβρουαρίου 2006:
Ο διευθυντής Ενέργειας θέτει την εισήγηση των Kellogg και τις ενστάσεις της SBM ενώπιον του Γενικού Εισαγγελέα, της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας και της Επιτροπής Ανταγωνισμού και ζητεί απόψεις άμεσα, "καθότι ο Υπουργός θα έχει συνάντηση με εκπροσώπους της εταιρείας SBM στις 2 Μαρτίου 2006".
Ο Τάσσος καθαρίζει
Τρία χρόνια μετά την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου (2/2003) για την κατασκευή χερσαίου τερματικού σταθμού, καμιά ουσιώδης πρόοδος δεν έγινε και η Κυβέρνηση θεωρεί πλέον τη λύση της πλωτής σαν τη μόνη επιλογή. Στην ΑΗΚ αρχίζουν να καταγράφονται αντιδράσεις για την πρόθεση της Κυβέρνησης να εγκαταλείψει τη χερσαία μονάδα.
Τον Ιούλιο του 2006 ο Λιλλήκας μετακινείται στο υπουργείο Εξωτερικών και τον διαδέχεται στο Υπουργείο Εμπορίου Βιομηχανίας και Τουρισμού ο Αντώνης Μιχαηλίδης.
31 Αυγούστου 2006:
Η SBM με επιστολή της προς τον υπουργό Ε.Β.κ.Τ. Αντώνη Μιχαηλίδη καταγγέλλει την ΑΗΚ και τους εμπειρογνώμονες της Αρχής Advantica ότι μεροληπτούσαν υπέρ του χερσαίου τερματικού.
11 Σεπτεμβρίου 2006:
Ο διευθυντής Ενέργειας Σόλωνας Κασίνης με γραπτό σημείωμα ενημερώνει τον νέο υπουργό Αντώνη Μιχαηλίδη ότι η μέθοδος της πλωτής τεχνολογίας "δεν έχει εφαρμοστεί σε καμιά χώρα του κόσμου και, κατά συνέπεια, δεν υπάρχουν διεθνείς κανονισμοί που να διέπουν θέματα λειτουργίας και ασφάλειας".
15 Σεπτεμβρίου 2006:
Η SBM καταγγέλλει τον διευθυντή Ενέργειας ότι δεν είναι πρόθυμος να αναθεωρήσει την επιλογή του ενάντια στην πλωτή μονάδα.
2 Οκτωβρίου 2006:
Πραγματοποιείται σύσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο υπό την προεδρία του Προέδρου Παπαδόπουλου. Η ΑΗΚ παρουσίασε τη μελέτη της για την έλευση του φυσικού αερίου με χερσαίο τερματικό. Στη συνάντηση εκείνη, σύμφωνα με ανώτερο στέλεχος της ΑΗΚ, ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος ήταν λεπτομερώς ενημερωμένος για όλα τα ζητήματα. Αξιωματούχος της ΑΗΚ, σε τοποθέτησή του, άφησε να νοηθεί ότι ο Πρόεδρος γνωρίζει πολύ περισσότερα από όσα θα έπρεπε (τεχνικές λεπτομέρειες, ποσότητες, κόστος κ.τ.λ). Ο Πρόεδρος αντέδρασε στη μομφή, διακόπτοντας τη συνεδρία, κατά τρόπο που μπορεί να λεχθεί ότι τους έδιωξε από το Προεδρικό.
Ύστερα από τη συνάντηση εκείνη ο Τ. Παπαδόπουλος αποφάσισε να αφήσει την ΑΗΚ εκτός των διαδικασιών και την όλη ευθύνη να την αναλάβει ο αρμόδιος υπουργός Αντώνης Μιχαηλίδης. Όπως ανέφερε ο Αντώνης Μιχαηλίδης στην Επιτροπή Ελέγχου της Βουλής "ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν επείσθη ότι οι εισηγήσεις της ΑΗΚ αποτελούν την πιο ενδεδειγμένη λύση, οπότε και έλαβε την απόφαση το Υπουργείο Εμπορίου Βιομηχανίας και Τουρισμού να χειριστεί, εντεύθεν, εξ ολοκλήρου το εν λόγω θέμα". Σύμφωνα με τον Α. Μιχαηλίδη "...έγιναν τρεις συναντήσεις με τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο στο Προεδρικό για το συγκεκριμένο θέμα" το οποίο είναι πολύ σοβαρό "και ο Πρόεδρος ήθελε να έχει άποψη και γνώμη".
Ο Νίκος Αναστασιάδης υπέβαλε τα εξής ερωτήματα:
Ποιων εμπειρογνωμόνων τις απόψεις ή ποιες εξειδικευμένες γνώσεις έχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ώστε να κρίνει ότι οι εισηγήσεις της ΑΗΚ δεν αποτελούν την πιο ενδεδειγμένη λύση;
Πόσο πιο εξειδικευμένες γνώσεις είχε ο υπουργός από την ΑΗΚ ή τους Συμβουλευτικούς Οίκους, ώστε ο Πρόεδρος να αποφασίσει να του αναθέσει εξ ολοκλήρου το χειρισμό του εν λόγω θέματος;
3 Οκτωβρίου 2006:
Μια μέρα μετά τη σύσκεψη του προεδρικού, ο Διευθυντής Ενέργειας εντέλλεται να αποστείλει επιστολή προς την SBM, πληροφορώντας τους ότι εσφαλμένα του αποδίδουν θέση ενάντια στην επιλογή της πλωτής μονάδας.
Πώς λήφθηκε η απόφαση;
Ύστερα από το "καθάρισμα" του Τάσσου Παπαδόπουλου επιταχύνθηκαν οι διαδικασίες για να δοθεί νομική κάλυψη σε μια απόφαση που ήταν προειλημμένη και αντίθετη από τις μέχρι τότε αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου:
27 Φεβρουαρίου 2007:
Η εταιρεία SBM, ενεργώντας εκ μέρους και της Gaz De France, ζήτησε να έχει συνάντηση με τον αρμόδιο Υπουργό και την Καθοδηγητική Επιτροπή.
9 Μαρτίου 2007:
Ο Α. Μιχαηλίδης, ικανοποιώντας το αίτημα των εταιρειών συγκάλεσε συνεδρία της εν λόγω επιτροπής, στην οποία παρακάθισαν εκπρόσωποι των πιο πάνω εταιρειών, αλλά όχι οι εμπειρογνώμονες των Συμβουλευτικών Οίκων με τους οποίους συμβλήθηκε η ΑΗΚ.
Στη σύσκεψη της Καθοδηγητικής Επιτροπής ο Α. Μιχαηλίδης δήλωσε πως "αποφασίστηκε, λόγω και της 4ης μονάδας της ΑΗΚ στο τέλος του 2008, όπως η Κυπριακή Κυβέρνηση προχωρήσει σε προσφορές για προμήθεια φυσικού αερίου με την τεχνολογία της πλωτής μονάδας, που σύμφωνα με την εταιρεία SBM, μπορεί να προμηθεύσει με φυσικό αέριο την Κύπρο μέσα σε 2 χρόνια από την ημερομηνία υπογραφής με την Κυπριακή Κυβέρνηση".
26 Μαρτίου 2007:
Σε σύσκεψη στο υπουργείο Ε.Β.κ.Τ. αποφασίζεται να προκηρυχθούν προσφορές, το ταχύτερο δυνατό, για εξασφάλιση στρατηγικού συνεργάτη, ο οποίος θα αναλάβει να προμηθεύει την ΑΗΚ με φυσικό αέριο μέσα από πλωτή μονάδα αποϋγροποίησης ανοιχτά της Κύπρου. Η πληροφορία δημοσιεύεται την επομένη στον "Πολίτη".
3 Απριλίου 2007:
Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, σε υπόμνημά της αναφέρει πως το πλεονέκτημα χρόνου που επικαλείται η Κυβέρνηση για την πλωτή μονάδα "δεν είναι παρά θεωρητικό, αφού ανάλογος τερματικός δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ προηγουμένως". Αναφέρει, επίσης, ότι η Τράπεζα "είναι ενήμερη για ανάλογο έργο στην Ε.Ε. το οποίο ευρίσκεται υπό προετοιμασία πέραν των 5 χρόνων και για το οποίο κατασκευαστικές εργασίες δεν έχουν αρχίσει ακόμα"!
Λίγες μέρες αργότερα οι Kellogg, σύμβουλοι - εμπειρογνώμονες που προσέλαβε η Κυβέρνηση κατόπιν προσφορών, κατέθεσαν τον πρώτο σχεδιασμό του χερσαίου τερματικού.
20 Απριλίου 2007:
Ενάμιση μήνα μετά την ανακοίνωση από τον Α. Μιχαηλίδη της απόφασης για πλωτή μονάδα, συνήλθε για πρώτη φορά η Υπουργική Επιτροπή για να μελετήσει τις πιθανές λύσεις.
23 Μαΐου 2007:
Η Υπουργική Επιτροπή, στην οποία συμμετείχε και ο Γ. Λιλλήκας, ενέκρινε συστάσεις για απόφαση πανομοιότυπη με εκείνη που προανήγγειλε ο κ. Αντώνης Μιχαηλίδης δυόμισι μήνες ενωρίτερα.
27 Μαρτίου 2007:
Η SBM, κατά την παρουσίαση της ανάλυσης των ετήσιων λογαριασμών για το 2006, αναφέρει πως η Κύπρος θα είναι η χώρα που προγραμματίζεται να κατασκευάσει πλωτή μονάδα (F.S.R.U.)
6 Ιουνίου 2007:
Το Υπουργικό Συμβούλιο ακυρώνει τις προηγούμενες αποφάσεις του για την έλευση του φυσικού αερίου και αποφασίζει να προχωρήσει με πλωτή μονάδα, σαν ενδιάμεση λύση, μέχρι την κατασκευή του χερσαίου τερματικού. Στην πραγματικότητα ο χερσαίος τερματικός παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες.
Το Υπουργικό Συμβούλιο λύνει τη συνεργασία του με τους Kellogg, που συμβούλευσαν την Κυβέρνηση να προχωρήσει με χερσαίο τερματικό.
Το "σκάνδαλο του αιώνα"
Ύστερα από την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου άρχισαν να διαρρέουν πληροφορίες προς τα ΜΜΕ σχετικά με τη διαπλοκή του δικηγορικού γραφείου "Τάσσος Παπαδόπουλος και Σία" με τις εταιρείες που προορίζονταν να αναλάβουν το πρότζεκτ του φυσικού αερίου. Ο δημοσιογράφος Πέτρος Θεοχαρίδης έκανε έρευνα στους φακέλους των σχετικών εταιρειών στον Έφορο Εταιρειών, οπόταν κτύπησε καμπανάκι συναγερμού.
11 Ιουνίου 2007:
Οι μετοχές της APOLLO N.G μεταβιβάζονται από την IVER MANAGEMENT LTD, εμπιστευματοδόχο εταιρεία της "Τάσσος Παπαδόπουλος & Σία" στην εμπιστευματοδόχο εταιρεία FIDELCO NOMINEES LTD, των δικηγόρων "Χρήστος Βάκης & Σία". Η μεταβίβαση γίνεται με προχρονολογημένο έγγραφο για να φαίνεται ότι έγινε στις 8 Ιουλίου 2005. Στην πραγματικότητα η μεταβίβαση έγινε στις 11 Ιουλίου 2007, λίγες μόνο μέρες μετά την έρευνα του δημοσιογράφου.
13 Ιουνίου 2007:
Δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα "Gnews" στην Ελλάδα εκτενής έρευνα του Πέτρου Θεοχαρίδη για τη διαπλοκή στην προσπάθεια έλευσης φυσικού αερίου. Καταγράφεται για πρώτη φορά η διασύνδεση των εταιρειών Apollon LG και Vasilico ΝLG με το δικηγορικό γραφείο "Τάσσος Παπαδόπουλος και Σία". Την επομένη η ιστορία αναδημοσιεύεται στις εφημερίδες "Φιλελεύθερος" και "Αλήθεια".
14 Ιουνίου 2007:
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Β. Πάλμας αναφερόμενος στις πληροφορίες του Τύπου είπε ότι "το γραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίας, εκτός από την εγγραφή που έγινε το 2005, ποτέ δεν ενήργησε εκ μέρους της εταιρείας SBM όπως αναφέρεται στα δημοσιεύματα". Ο Νικόλας Παπαδόπουλος δήλωσε πως "το δικηγορικό μας Γραφείο σταμάτησε να έχει σχέση με τις εν λόγω εταιρείες από το 2005"
15 Ιουνίου 2007:
Ο Πάμπος Ιωαννίδης εκ των συνεταίρων του δικηγορικού γραφείου Τάσσος Παπαδόπουλος και συνεργάτες δήλωσε ότι "οι επαφές και εργασίες του γραφείου μας αναφορικά με τις εν λόγω εταιρείες άρχισαν και συνεχίσθηκαν μέχρι πρόσφατα από τον Νικόλα Παπαδόπουλο και κάτω από τον έλεγχό του".
2 Ιουλίου 2007:
Ο "Πολίτης" αποκαλύπτει πως υπάρχουν έγγραφα που συνδέουν τον Νικόλα Παπαδόπουλο με τις εν λόγω εταιρείες από το 2005 μέχρι τις μέρες εκείνες. Ο "Π" υπέδειξε πως τόσο ο Νικόλας Παπαδόπουλος όσο και ο Βασίλης Πάλμας έλεγαν ψέματα όταν ισχυρίζονταν 15 μέρες προηγουμένως πως το δικηγορικό γραφείο του Προέδρου δεν είχε ανάμειξη από το 2005.
Ο Νίκος Παπαευσταθίου μέτοχος της εταιρείας Iver Management Limited, η οποία εμφανιζόταν μέχρι τις 13 Ιουλίου 2007 ως αποκλειστικός μέτοχος της εταιρείας Apollo N.G., δήλωσε στον "Π": "Δεν γνωρίζω να υπάρχουν τέτοια στοιχεία. Αν υπάρχουν, είναι πλαστά".
3 Ιουλίου 2007:
Δημοσιεύεται ανακοίνωση του δικηγορικού γραφείου "Τάσσος Παπαδόπουλος και Συνεργάτες" (άλλαξε όνομα) που αναφέρει "για πολλοστή φορά πως το γραφείο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ οι δικηγόροι των συγκεκριμένων εταιρειών και η συνεχής προσπάθεια να διασυνδεθεί το συγκεκριμένο γραφείο με τις εν λόγω εταιρείες, το μόνο που αποκαλύπτει είναι πασιφανείς αλλότριες σκοπιμότητες".
3 Οκτωβρίου 2007:
Ο Νίκος Αναστασιάδης δίνει στη δημοσιότητα έγγραφα (αρκετά από αυτά ήταν τα έγγραφα στα οποία αναφερόταν ο "Π" στις 2/7/07), σύμφωνα με τα οποία ο Νικόλας Παπαδόπουλος παρείχε νομικές υπηρεσίες στις εταιρείες SBM και Vasiliko L.Ν.G., μεταξύ των οποίων και η επεξεργασία των συμφωνιών για τα οφέλη που θα είχε η Apollo Ν.G. εάν εξασφάλιζε την κατακύρωση του έργου.
4 Οκτωβρίου 2007:
Ο Νικόλας Παπαδόπουλος παραδέχεται πως παρείχε νομικές συμβουλές στις εν λόγω εταιρείες μέχρι πρόσφατα και διερωτάται: "Δεν καταλαβαίνω πού είναι το πρόβλημα", ενώ απειλεί τον Ν. Αναστασιάδη με αγωγή λιβέλλου.
Ο Γιώργος Λιλλήκας αρνείται να σχολιάσει οτιδήποτε διότι "έχει εμπιστοσύνη στην αδέκαστη κυπριακή δικαιοσύνη" στην οποία κατέφυγε εις βάρος του Ν. Αναστασιάδη.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν κατέφυγε στη δικαιοσύνη, αλλά δήλωσε: "Μου καταλόγισαν πάρα πολλά στη μακρά ανάμειξή μου στην ιστορία. Θέλω να πιστεύω ότι ένα πράγμα που δεν μου είπαν ακόμα, είναι ότι είμαι κλέφτης".