«Από νωρίς το πρωί, όταν κι έγινε γνωστή η είδηση, με βασάνιζε ένα πελώριο ''γιατί''. Γιατί οι Κύπριοι είχαν επιλέξει να οδηγήσουν στην γκιλοτίνα της bad bank τους πλούσιους καταθέτες της Λαϊκής Τράπεζας. Πιο πολύ, όμως, με βασάνιζε κάτι άλλο: Γιατί η ρωσική κυβέρνηση δεν τους κατηγορούσε για κακούργημα, όταν για το κούρεμα του 10% τους κατηγόρησε για ληστεία» γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης στο capital και εξηγεί.
Το άρθρο έχει τίτλο «Το έγκλημα της Λαϊκής και οι Ρώσοι "πελάτες"» και συνεχίζει:
Επίσης, δεν μπορούσα να καταλάβω για ποιόν λόγο ήταν καλύτερη λύση να πέσουν στον Καιάδα τα 500 και πλέον συνεργατικά ταμεία που είχαν τα χρήματά τους στην Λαϊκή. Διότι η λύση να μεταφερθούν ειδικά οι καταθέσεις της Λαϊκής που είναι άνω των 100.000 ευρώ στην bad bank μαζί με τα κακά δάνεια, είναι ο ορισμός της σφαγής.
Μέχρι που έμαθα ότι στη Λαϊκή Τράπεζα υπήρχαν οι λιγότερες καταθέσεις Ρώσων, σε σύγκριση με τις άλλες κυπριακές τράπεζες. Ετσι ναι! Υπήρχε εξήγηση για ποιον λόγο δεν υπήρξαν έντονες αντιδράσεις από την Μόσχα. Οι πολλοί Ρώσοι θα έπαιρναν τα λεφτά τους στο ακέραιο και το κόστος θα το πλήρωναν όλο οι Κύπριοι.
Προσωπικά θεωρώ εντελώς απαράδεκτη την απόφαση των Γερμανών και εκτιμώ ότι σε βάθος χρόνου (όχι πολύ μεγάλου) θα την πληρώσει ολόκληρη η Ευρώπη. Ταυτόχρονα δεν θέλω να πέσω στην παγίδα να συζητώ αν είναι περισσότερο ή λιγότερο δίκαιο να κουρεύονται εκείνοι που έχουν 101.000 ευρώ και όχι εκείνοι με τα 51.000. Δεν υπάρχει ολίγον φόνος ή ολίγον έγκυος. Το έγκλημα ή συντελείται ή δεν συντελείται.
Ωστόσο, δεν μπορώ να μην μπω στον πειρασμό να ρωτήσω το «γιατί». Πίσω από αυτή την απάντηση ίσως κρύβεται ένα από τα μεγαλύτερα καλά κρυμμένα μυστικά της κυπριακής πολιτικής ζωής. Το ζητούμενο στην πρόταση της Λαϊκής ήταν να μη θιγούν οι «πελάτες», οι Ρώσοι ολιγάρχες. Είναι ένα κοινό μυστικό στο νησί.
Θεωρώ το κούρεμα του 10% εγκληματικό, επειδή «τελειώνει» την Κύπρο ως χρηματοοικονομικό κέντρο. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι η δραστηριότητα αυτή έληξε με το που ξεκίνησε όλη αυτή η συζήτηση. Με τις τράπεζες να είναι τόσες μέρες κλειστές, θα πρέπει να θεωρεί κανείς ότι μόνο με θαύμα θα μείνουν οι ξένες καταθέσεις στο νησί. Ακόμη κι αν δεν κουρευτούν. Ο αντικειμενικός στόχος των βόρειων ιεροεξεταστών έχει επιτευχθεί. Το ερώτημα είναι πλέον διαφορετικό: Ο πολιτικός κόσμος στην Κύπρο ποια συμφέροντα εξυπηρετεί εντέλει; Των πελατών των νομικών γραφείων και των συμβούλων επενδύσεων ή του κυπριακού λαού; Διότι η πρόταση για την Λαϊκή πολύ με προβλημάτισε. Για να μην πω ότι στο τέλος μου άφησε μία πικρή γεύση στο στόμα...