Τους Κύπριους δεν βασανίζει ο Πολ Τόμσεν αλλά μια 38χρονη Ρουμάνα, η Ντέλια Βελκουλέσκου. Ο εκπρόσωπος της Τρόικα που επισκέπτεται τη Λευκωσία είναι γένους θηλυκού με αρχαιοελληνικό όνομα, από το «Δήλος».
Χαρακτηρίζεται σκληρή τεχνοκράτης και σπούδασε στις ΗΠΑ, αφού πήρε απολυτήριο από το λύκειο στο οποίο φοιτούσαν τα παιδιά της νομενκλατούρας του Βουκουρεστίου επί Τσαουσέσκου.
Είναι 38 χρόνων και εκπροσωπεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Μηχανισμό Στήριξης που ανέλαβε την εποπτεία της κυπριακής οικονομίας. Είναι η Ντέλια Βελκουλέσκου, η οικονομολόγος με τη φήμη της σκληρής τεχνοκράτισσας, η οποία έδειξε τα δόντια της όπου της ανατέθηκε αποστολή.
Βελκουλέσκου είναι το συζυγικό της επίθετο. Πολιτογραφήθηκε έτσι όταν παντρεύτηκε τον διακεκριμένο γιατρό Βίκτορ Βελκουλέσκου. Το πατρικό της είναι Μοράου.
Αρχαιοελληνικό το όνομά της
Το βαφτιστικό της όνομα, Ντέλια, προδίδει την αγάπη των γονιών της για την Αρχαία Ελλάδα. Ανάγεται στη Δηλία Αρτέμιδα. Αποτελεί προσδιοριστικό του τόπου όπου γεννήθηκε η θεά του κυνηγιού, τη Δήλο.
Από τα βιογραφικά στοιχεία της που είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο γνωρίζουμε ότι η Ντέλια Μοράου γεννήθηκε το 1975. Το 1992 τέλειωσε το λύκειο Γκέοργκε Λαζάρ στο οποίο φοιτούσαν τα παιδιά της νομενκλατούρας του Βουκουρεστίου. Χάρη σε υποτροφία που κέρδισε έφυγε για σπουδές στην Αμερική, και πήρε πτυχίο απ' το γυναικείο κολέγιο Ουίλσον το 1997.
Στη διάρκεια των σπουδών της ή λίγο μετά γνώρισε τον σύζυγό της Βίκτορ Βελκουλέσκου, με τον οποίον έχουν τρία παιδιά. Ο Βίκτορ Βελκουλέσκου είναι ένας από τους λαμπρότερους Ρουμάνους επιστήμονες.
Η 38χρονη Βελκουλέσκου έχει κερδίσει τη φήμη «σκληρής» μονεταρίστριας εξαιτίας των εργασιών και των μελετών που έχει εκπονήσει. Από το 2002 έως το 2011 έχει υπογράψει τουλάχιστον 14 μελέτες.
Εχουν θεματολογία που φανερώνει την εξειδίκευση της Βελκουλέσκου σε θέματα μακροοικονομίας, όπως η σύνδεση της γήρανσης του πληθυσμού με τα προβλήματα των ασφαλιστικών Ταμείων.
Στην αρχή της καριέρας της, όπως φαίνεται απ' τις χώρες με τις οποίες ασχολείται ειδικά, τομέας της ήταν η Καραϊβική και η Λατινική Αμερική, αφού ήταν ο συντάκτης σε τρεις μελέτες για το Τρίνινταντ-Τομπάγκο και άλλες για την Κόστα Ρίκα, το Περού και την Καραϊβική γενικά.
Θεωρείται ο ιθύνων νους για το σχέδιο σταδιακής απόλυσης 150.000 δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα κατά το δεύτερο μνημόνιο.
Για την κρίση εντός της ΕΕ εκπόνησε το 2010 τη μελέτη «Μερικοί δυσάρεστοι αριθμητικοί δείκτες για τα δημόσια οικονομικά της Ευρώπης».