Μπορεί μην ακούγονται νεότερα στοιχεία για τη ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης και τους τέσσερις νεαρούς δράστες που συνέλαβε η αστυνομία, τους Δημήτρη Πολίτη, Νικόλαο Ρωμανό, Γιάννη Μιχαηλίδη και Δημήτρη Μπορυρζούκο, ωστόσο ήρθε η αδερφή του τελευταίου με επιστολή της και καταγγέλλει τη βίαιη αρπαγή της από τους «κουκουλοφόρους» της αντιτρομοκρατικής.
Η Αγγελική Μπουρζούκου υποστηρίζει ότι την επόμενη μέρα της ληστείας, στις 2 Φεβρουαρίου 2013 περικυκλώθηκε αυτή και ένας φίλος της από 10 «κουκουλοφόρους» στην πυλωτή της πολυκατοικίας που διαμένει. Μάλιστα στην επιστολή που δημοσίευσε το athensidymedia, η νεαρή κοπέλα λέει πως οι άντρες της τρομοκρατικής τους έριξαν στο έδαφος, ενώ τον φίλο της τον πατούσαν στο κεφάλι και την πλάτη.
Στη συνέχεια τους μετέφεραν στα γραφεία της Αντιτρομοκρατικής, τους έκαναν σωματικό έλεγχο και μετά παρέμειναν στο χώρο για τουλάχιστον 7,5 ώρες υπό την επιτήρηση δύο «κουκουλοφόρων». Μετά όπως γράφει η ίδια μπήκε ένας άνδρας στο χώρο και την ρωτούσε: Αν έχει αδελφό; Που μένει; Από πού γνωρίζει τον οικογενειακό της φίλο; Πού είναι ο αδελφός της; Πόσο καιρό έχει να τον δω; Πώς επικοινωνεί μαζί του;
Μάλιστα τονίζει πως δεχόταν προσβολές και επισημάνσεις πως μέχρι στιγμής της είχαν συμπεριφερθεί καλά, και αν δεν συνεργαστεί υπάρχει κι άλλη οδός. Μετά από περίπου 9 ώρες παραμονής στο αστυνομικό κτίριο της έδωσαν τα πράγματά της και την οδήγησαν εκτός κτιρίου, χωρίς να της δοθεί κανένα έγγραφο που να αιτιολογεί την προσαγωγή της, ενώ δεν της επέτρεψαν να επικοινωνήσει με δικούς της.
Μάλιστα η δικηγόρος της είχε τηλεφωνήσει στην ΓΑΔΑ και της είχαν πει ότι δεν κρατείται κανένα άτομο με αυτό το όνομα.
Η Αγγελική Μπορυζούκου είχε πρωταγωνιοστήσει μαζί με τον αδερφό της πριν από 7 χρόνια σε ντοκιμαντέρ συμπαραγωγής της ΕΡΤ που προβλήθηκε στη δημόσια τηλεόραση το 2006, με ευρύτερο θέμα την παιδεία, τις πανελλαδικές εξετάσεις και την καθημερινή μάχη των οικογενειών να αντεπεξέλθουν στα σχετικά έξοδα. Ηταν ένα επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ «ΜΑΘΗΜΑΤΑ-ΠΑΘΗΜΑΤΑ» με τίτλο «ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ SOS»
Διαβάστε την επιστολή της Αγγελικής Μπουρζούκου
Το Σάββατο 2/2/2013 γύρω στη μία μετά τα μεσάνυχτα -και ενώ έχουν ήδη συλληφθεί 4 άτομα που εμπλέκονται σε ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης, των οποίων τα στοιχεία δεν είχαν ακόμα δημοσιευθεί –μόλις βγαίνω από την είσοδο της πολυκατοικίας στην πιλοτή μαζί με οικογενειακό μου φίλο, ακούω ποδοβολητά και περικυκλωνόμαστε από 10 με 12 άτομα με καλυμμένα τα πρόσωπα τους (full face).
Η διαδικασία της βίαιης αρπαγής μας, η οποία διήρκησε περίπου πέντε λεπτά ήταν η ακόλουθη :
- Μας ρίξανε στο έδαφος φωνάζοντας «ασφάλεια μην κουνηθείτε».
- Μας ακινητοποίησαν μπρούμυτα 3 άτομα τον καθένα περνώντας μας χειροπέδες πίσω. Τον φίλο μου, τον πατάγανε σε κεφάλι και πλάτη, βρίζοντας τον και χτυπώντας τον στα πλευρά.
Στα πέντε αυτά λεπτά ο πατέρας μου ακούγοντας την φασαρία κατέβηκε στην πιλοτή και σοκαρισμένος από το σκηνικό απευθυνόμενος στα άτομα της ασφάλειας ρωτούσε : «Που τους πάτε;» χωρίς να παίρνει απάντηση. Με συνοπτικές (για άλλη μια φορά)διαδικασίες μεταφερθήκαμε με διαφορετικά οχήματα ο καθένας, σε 6-7 λεπτά στο κτήριο της ΓΑΔΑ και σε ξεχωριστά δωμάτια, του 12ου ορόφου. Ακολούθησε ο «τυπικός» σωματικός έλεγχος σε ένα γραφείο και από τη 01:15 μέχρι τις 08:45 ήμουν κρατούμενη και επιτηρούμενη πάντα από δύο κουκουλοφόρους. Στις 08:45 μπήκε στο γραφείο ένας άνδρας (χωρίς κουκούλα) και μεταξύ των άλλων, μου έκανε τις παρακάτω ερωτήσεις :
- Αν έχω αδελφό
- Που μένω
- Από πού γνωρίζω τον οικογενειακό μου φίλο
- Πού είναι ο αδελφός μου
- Πόσο καιρό έχω να τον δω
- Πώς επικοινωνώ μαζί του κτλ.
Στα κενά των απαντήσεων, μου επισήμανε με βρισιές και προσβολές ότι μέχρι στιγμής μου έχουν συμπεριφερθεί καλά κι αν δεν συνεργαστώ όπως αυτοί επιθυμούν "υπάρχει κι άλλη οδός" .Ποια άραγε άλλη "νόμιμη" οδός υπάρχει;
Η διαδικασία των ερωτήσεων επαναλήφθηκε άλλη μια φορά μέχρι τις 10:30 όπου ο ίδιος άνδρας μου ζήτησε να μαζέψω τα προσωπικά μου αντικείμενα και να τον ακολουθήσω μέχρι την έξοδο του κτηρίου στο ισόγειο. Εδώ έχω να αναφέρω ότι για την παραμονή μου, των 10 ωρών στην ΓΑΔΑ και την διαδικασία που ακολουθήθηκε δεν μου χορηγήθηκε κανένα σχετικό έγγραφο που να αιτιολογεί την προσαγωγή μου, ούτε μου επετράπη να επικοινωνήσω με τους οικείους μου, αν και το ζήτησα. Αργότερα ενημερώθηκα από τους γονείς μου ότι η δικηγόρος στην οποία απευθύνθηκαν για να διερευνήσει την "απαγωγή" μας μέσα από τον προαύλιο χώρο του σπιτιού μου, είχε τηλεφωνήσει στην ΓΑΔΑ και της είχαν πει ότι δεν κρατείται κανένα άτομο με αυτό το όνομα. Γυρνώντας σπίτι είδα να γίνεται έρευνα παρουσία εισαγγελέα και πληροφορήθηκα από τους γονείς μου ότι ο αδελφός μου είχε συλληφθεί στην Κοζάνη.
Αναπάντητα παραμένουν τα ερωτήματα και αδιευκρίνιστοι οι στόχοι της προσαγωγής μας στην ΓΑΔΑ.
- Ψυχική καταπόνηση και συναισθηματική φόρτιση με χρήση βίας ;
- Απόσπαση με τον πλέον ανορθόδοξο τρόπο πληροφοριών και δεδομένων ;
- Βασανιστήρια και εκφοβισμός στους οικείους οποιουδήποτε συλληφθέντα;
- Διασυρμός, στοχοποίηση και καταπάτηση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνταγματικά κατοχυρωμένων ;
- Συνοψίζοντας εννοιολογικά τους προβληματισμούς μου, θέτω στο σκεπτόμενο κοινωνικό σύνολο το ερώτημα:
- Η επιβολή της κρατικής βίας και καταστολής στο ευρύτερο συγγενικό και φιλικό περιβάλλον, συνιστά ή όχι τη χειρότερη μορφή τρομοκρατίας ;
- Θεωρείται πλέον «νόμιμη» διαδικασία, δεν διερευνάται ποτέ από την δικαιοσύνη αλλά αποσιωπείται και επαναλαμβάνεται με όλο και χειρότερη μεθοδολογία.
Η περίπτωση μου δεν αποτελεί μια πρωτοεμφανιζόμενη τακτική της ΕΛ.ΑΣ. Συνέβη σε μένα, συμβαίνει καθημερινά σε πολλούς συνανθρώπους μου, συνέβη στην Κερατέα, συμβαίνει σε χωριά της Χαλκιδικής. Το αποτέλεσμα άκρως αντίθετο από αυτό που επιδιώκουν. Τρόμο και βία σπέρνουν, φόβο και υποταγή δεν βρίσκουν να θερίσουν. Η ανυπότακτη βούληση και το ελεύθερο πνεύμα είτε σε ατομικό είτε σε συλλογικό επίπεδο, δεν χειραγωγούνται.
Με κάθε μέσο αντιστέκονται, αγωνίζονται.