Η πρόταση που διακρίθηκε στο διεθνή διαγωνισμό για τη μετατροπή του Σιλό στον Πειραιά σε Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων και την ανάπλαση της παράκτιας ζώνης ανήκει σε έξι Ελληνες αρχιτέκτονες που κέρδισαν και το πρώτο βραβείο.
Το πρώτο βραβείο κέρδισε η κοινή πρόταση έξι Ελλήνων αρχιτεκτόνων (Ευάγγελος Αντωνόπουλος, Θάλεια Βέττα, Γεώργιος Γαβαλάς, Μαρία-Κυριακή Ρήγα, Αναστασία Σταμούλη, Μαρία Πυλαρινού).
Το νέο μουσείο ενάλιων αρχαιοτήτων θα στεγαστεί σε ένα εμβληματικό βιομηχανικό κτίριο της δεκαετίας του '30, το οποίο μέχρι πρόσφατα λειτουργούσε σαν διαμετακομιστικός και αποθηκευτικός χώρος σιτηρών (Σιλό).
Με την πρόταση αυτή οι αρχιτέκτονες φιλοδοξούν η περιοχή να είναι ελκυστική όχι μόνο για τους μόνιμους κατοίκους της, αλλά και για τους απλούς τουρίστες που περνούν από το λιμάνι, τους τουρίστες κρουαζιέρας καθώς και κατοίκους των γύρω περιοχών.
Στόχος αυτής κίνησης είναι το Μουσείο να γίνει το νέο τοπόσημο της περιοχής και ο Πειραιάς να βρεθεί στη λίστα των σημαντικότερων και άξιων επισκέψεως λιμανιών.
Η ανάπλαση της παράκτιας ζώνης του Λιμένα Πειραιά αποκαθιστά την αποκομμένη σχέση της πόλης με τη θάλασσα. Περιλαμβάνει χρήσεις αναψυχής και πολιτισμού με ποικίλες ποιότητες και αναφορές, αντανακλώντας στο πνεύμα του σχεδιασμού της, τη μετέωρη θέση της Ηετιώνιας ακτής μεταξύ στεριάς και νερού, αστικού και θαλασσινού τοπίου, τοπικού και υπερτοπικού χαρακτήρα.
Οι ροές της πόλης έρχονται να συναντηθούν με τις ροές των θαλασσινών δρόμων που συρρέουν στο λιμάνι. Αστικά θραύσματα, πράσινο και όχθες είναι τα βασικά εργαλεία που συνθέτουν την τυπολογία της νέας ακτής. Ο σχεδιασμός της παρέμβασης επιδιώκει να επαναπροσδιορίσει τη δραστηριότητα και κλίμακα του ανθρώπου στη συγκεκριμένη περιοχή, χωρίς να αποκρύπτει τις μεγάλες αντιθέσεις που ήδη εμπεριέχει η φυσιογνωμία του εμπορικού λιμανιού.
Το νέο Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων επανακαθορίζει και ενισχύει την αυτοσήμανσηή του ιστορικού κτιρίου Σιλό ως εδραιωμένου τοπόσημου υπερτοπικού χαρακτήρα, όπως αναφέρει το Βήμα.