Τρέχουν και δεν φτάνουν οι Ευρωπαίοι, διαπιστώνοντας ότι, αν και απομένουν μόλις 10 ημέρες έως τη Σύνοδο Κορυφής, τα βήματα που έχουν γίνει έως τώρα για την εύρεση συνολικής και πειστικής λύσης για το ελληνικό πρόβλημα είναι ελάχιστα και σίγουρα δεν οδηγούν στο επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή στη διασφάλιση της ηρεμίας στην Ευρωζώνη. Κι αυτό την ώρα που οι αγορές πιέζουν ασφυκτικά όλη την Περιφέρεια, επιβάλλοντας επί της ουσίας τις θέσεις τους, όπως αποδείχθηκε και με τη χθεσινή υποβάθμιση της Ελλάδας από τη STANDARD & POOR'S, η οποία έστειλε μήνυμα ότι η οποιαδήποτε συμμετοχή ιδιωτών -ακόμα και υπό τη μορφή της διακράτησης- θα θεωρηθεί ως de facto χρεοκοπία.
Έτσι, αν και μέχρι την περασμένη Τετάρτη κοινοτικές και ελληνικές πηγές δήλωναν ότι δεν πρόκειται να γίνει έκτακτο EUROGROUP εάν δεν έχει εξασφαλιστεί μίνιμουμ συναίνεσης μεταξύ των κρατών-μελών για το δεύτερο «πακέτο» βοήθειας προς την Ελλάδα, τελικά όχι μόνο έγινε έκτακτο EUROGROUP υπό τη μορφή τηλεδιάσκεψης, αλλά προγραμματίστηκε ένα ακόμα -σήμερα- με αποκλειστικό θέμα συζήτησης το ελληνικό ζήτημα!
Η έντονη κινητικότητα των τελευταίων ημερών δεν έχει να κάνει, βέβαια, με την ξαφνική αγάπη που ένιωσαν οι εταίροι μας για την Ελλάδα, αλλά πολύ απλά με τη διαπίστωση εκ μέρους τους ότι η πολυφωνία που παρ' ολίγον να τινάξει στον αέρα πέρσι την Ευρωζώνη δεν έγινε μάθημα. Όπως παρατηρούν έμπειροι αναλυτές, το πρόβλημα δεν είναι η μετωπική σύγκρουση ΕΚΤ - Γερμανίας για την ανάγκη συμμετοχής των ιδιωτών στο δεύτερο «πακέτο» βοήθειας προς την Ελλάδα, ούτε η έντονη διαφοροποίηση Γερμανίας - Γαλλίας για το είδος και την έκταση της συμμετοχής των ιδιωτών, αφού αυτά δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εκδήλωση των εγγενών αδυναμιών της Ευρωζώνης, της έλλειψης πραγματικής Οικονομικής Ένωσης, που θα είχε δώσει ήδη λύση στο πρόβλημα χρέους όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Πολύ απλά ότι οι Ευρωπαίοι εξακολουθούν να «τρέχουν» πίσω από τις εξελίξεις, προσπαθώντας παράλληλα να γεφυρώσουν τις διαφορές τους.
Ως προς την ταμπακέρα, δηλαδή το ελληνικό ζήτημα, στο σημερινό EUROGROUP αναμένεται να συζητηθούν εκτενώς η αξιολόγηση της Τρόικας σε συνδυασμό με το Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο της κυβέρνησης, το οποίο σημειωτέον έχει ήδη προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων πριν καλά-καλά φτάσουν στη Βουλή οι εφαρμοστικοί νόμοι. Με βάση αυτά τα δεδομένα, οι Ευρωπαίοι θα συζητήσουν -και στο EUROGROUP της 20ης Ιουνίου- κατ' αρχήν εάν το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο, όπως υποτίθεται θα διασφάλιζε το Μνημόνιο σε βάθος χρόνου, ή αν τελικά όλες οι αβεβαιότητες -από εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες- καθιστούν αυτά τα επίπεδα χρέους (περίπου 400 δισ. ευρώ έως το 2015) μη διαχειρίσιμα.
Στη περίπτωση που οι Ευρωπαίοι καταλήξουν ότι το χρέος είναι βιώσιμο -υπό τις πολύ αυστηρές προϋποθέσεις δημοσιονομικής πειθαρχίας και αποκρατικοποιήσεων που θα θέσουν- τότε μπορεί να ξεκινήσει η συζήτηση για το μέγεθος και το είδος της πρόσθετης βοήθειας που θα δώσουν στην Ελλάδα, ανάβοντας παράλληλα πράσινο φως και στην εκταμίευση της 5ης δόσης του πρώτου δανείου. Οι πληροφορίες έως τώρα συγκλίνουν στο ότι το συνολικό «πακέτο» μπορεί να φτάσει στα 120 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 30 δισ. ευρώ θα προέλθουν από τις αποκρατικοποιήσεις, τα 60 δισ. ευρώ από νέο δάνειο και τα υπόλοιπα 30 δισ. ευρώ από τη συμμετοχή των ιδιωτών.
Το «αγκάθι» της συμμετοχής των ιδιωτών εκτιμάται, πάντως, ότι δύσκολα θα μπορέσει να αντιμετωπιστεί έως τη Σύνοδο της 23ης Ιουνίου και έτσι δεν αποκλείεται το θέμα να παραπεμφθεί στη Σύνοδο του Σεπτεμβρίου ή ενδεχομένως σε έκτακτη Σύνοδο νωρίτερα, όπως προβλέπει και η STANDARD & POOR'S στην ανακοίνωσή της για την Ελλάδα. Αυτό σημαίνει, βέβαια, ότι στην παρούσα φάση θα ληφθεί μόνο πολιτική απόφαση για την κάλυψη των δανειακών αναγκών της Ελλάδας την επόμενη διετία, εκτός εάν οι Ευρωπαίοι αποφασίσουν να αφήσουν επί του παρόντος τους ιδιώτες εκτός πλάνου, μικραίνοντας αναλόγως το «πακέτο» βοήθειας, αφήνοντας την κατάσταση να εξελιχθεί έως την ενεργοποίηση του Νέου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού τον Ιούλιο του 2013, ο οποίος ούτως ή άλλως προβλέπει αναδιάρθρωση χρέους με την εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών.