Στο στόχαστρο έντονα επικριτικού άρθρου του Πολ Κρούγκμαν στους New York Times βρέθηκε ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι, τον οποίο χαρακτηρίζει εντεταλμένο «ανθύπατο της Γερμανίας».
Συγκεκριμένα ο μεγάλος χαμένος των πρόσφατων εκλογών Μάριο Μόντι εμφανίζεται να ηττάται από τον «κωμικό-πολιτικό» Σίλβιο Μπερλουσκόνι, αλλά και από τον πραγματικό κωμικό Μπέπε Γκρίλο, για τον οποίο ο Πολ Κρούγκμαν αναφέρει ότι η από πλευράς του «έλλειψη συνεκτικής πλατφόρμας δεν στάθηκε εμπόδιο να αποτελέσει ισχυρή πολιτική δύναμη».
Σύμφωνα με το άρθρο, ο Μάριο Μόντι δεν ήταν παρά εντεταλμένο όργανο της Γερμανίας επιφορτισμένο με την ευθύνη της επιβολής δημοσιονομικής λιτότητας σε μια ήδη προβληματική οικονομία – κάτι που ενδεχομένως να λειτουργούσε αν όντως οι πολιτικές λιτότητας είχαν αποτέλεσμα.
Ο Πολ Κρούγκμαν, συντάκτης του άρθρου, αναφέρεται ακόμη στους εξωτερικούς παρατηρητές των ιταλικών εκλογών οι οποίοι, όπως ισχυρίζεται, παρακολουθούν με τρόμο τις εξελίξεις και όχι άδικα.
Επιπλέον, σημειώνει ότι ακόμη και αν αποφευχθεί ο εφιάλτης της επιστροφής του Μπερλουσκόνι, η παρουσία του, σε συνδυασμό με εκείνη του Μπέπε Γκρίλο, είναι ικανή να αποσταθεροποιήσει όχι μόνο την Ιταλία αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη. Και αυτό γιατί η Ιταλία, όπως και άλλες χώρες της Ευρώπης, δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης σε μη επαγγελματίες πολιτικούς, οι οποίοι κερδίζουν έδαφος λαϊκίζοντας.
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό, συνεχίζει το άρθρο, είναι γιατί οι Ευρωπαίοι αδυνατούν να παραδεχθούν ότι οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόστηκαν στις χώρες-οφειλέτες αποδείχθηκαν απόλυτα αποτυχημένες.
Αν, λοιπόν, αυτό δεν αλλάξει, οι ιταλικές εκλογές θα είναι μόνο μια πρόγευση των ριζοσπαστικών αλλαγών που θα ακολουθήσουν.