Ο αντισυμβατικός λόγος του παραπέμπει σε έναν «Μιχαλολιάκο της Αριστεράς». Ο γνωστός κωμικός, ηθοποιός, σχολιαστής και blogger Μπέπε Γκρίλο, παρουσιάζεται από πολλούς ως «η τελευταία μοναδική ελπίδα της Ιταλίας» και ο πολιτικός του λόγος είναι ένα μείγμα λαϊκισμού, αθυροστομίας και ωμής ειλικρίνειας προσελκύοντας πολλούς αγανακτισμένους ψηφοφόρους, ενώ το πολιτικό σύστημα «τρέμει» την είσοδο του στο ιταλικό Κοινοβούλιο.
Το who is who του Μπέπε Γκρίλο
Ο Τζιουζέπε Πιέρο Γκρίλο (όπως είναι το πραγματικό του όνομα) γεννήθηκε στη Σαβινιόνε κοντά στη Γένοβα στις 21 Ιουλίου 1948. Αν και σπούδασε λογιστικά, πολύ γρήγορα έγινε γνωστός μέσα από την τηλεόραση. Το ταλέντο του ανακαλύφθηκε, σχεδόν τυχαία, κατά τη διάρκεια μιας πρόβας ενώ αυτοσχεδίαζε ένα μονόλογο. Συμμετείχε σε πλήθος τηλεοπτικών εκπομπών, όπως και σε ταινίες ως κωμικός.
Το 2008 όταν η κρίση «χτύπησε» την Ευρώπη και με την παράλληλη επέλαση των «Αγανακτισμένων Πολιτών», ο Γκρίλο δημιούργησε ένα μπλογκ από το οποίο εξέφραζε τις απόψεις-καταπέλτης που είχε για το «κουραστικό για τους Ιταλούς» πολιτικό σύστημα όπως το αποκαλεί, κερδίζοντας τεράστια δημοσιότητα, ενώ πιο πριν είχε διοργανώσει το πανεθνικό χάπενινγκ «V-Day» (Vaffanculo Day – «Μέρα του Άντε Γ...»), αφιερωμένο στους ιταλούς πολιτικούς.
Εκμεταλλευόμενος την διαμαρτυρία και την αγανάκτηση των Ιταλών πολιτών, το 2009 ίδρυσε το κίνημα των «Πέντε Αστέρων», το οποίο στις δημοτικές εκλογές κατάφερε να κερδίσεις την τρίτη θέση. Το καυστικό του χιούμορ και η υπόσχεση του να πολεμήσει το «σύστημα» από μέσα, μετασχημάτισαν το κίνημα του από κόμμα διαμαρτυρίας σε κόμμα το οποίο εγείρει σοβαρές αξιώσεις στην κατάληψη του ρόλου του πρωταγωνιστή της πολιτικής σκηνής, καθώς εμφανίζεται να καταλαμβάνει ποσοστά γύρω στο 20% αφήνοντας πίσω του κατά δέκα μονάδες τον Μάριο Μόντι και καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση πίσω από τον Μπερλουσκόνι
Οι θέσεις του
Σημαία του «πυροκροτητή» όπως αποκαλεί ο ίδιος τον εαυτό του, είναι η έξοδος της Ιταλίας από το ευρώ και η μονομερής διαγραφή του ιταλικού χρέους, ενώ πριν από μερικές ημέρες τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας ενός κοινού νομίσματος από τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου (Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα). Για την ελληνική κρίση, υποστηρίζει ότι υπεύθυνοι είναι «ο Μόντι και οι όμοιοι του», ενώ παράλληλα κατηγορεί τον τεχνοκράτη πρώην πρωθυπουργό ότι «είναι ένας διακοσμητικό πρωθυπουργός που μόνο πίνει τσάι». Από την κριτική του, δεν έχει ξεφύγει κανένας επιφανής πολιτικός της Ιταλίας, με τον Γκρίλο να αποκαλεί «παραβάτη και παράνομο» τον πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο επειδή στήριξε την κυβέρνηση Μόντι, ενώ από τα πυρά του δεν έχει ξεφύγει ούτε ο «Καβαλιέρε» Σίλβιο Μπερλουσκόνι για τον οποίο είπε ότι «το όνομά του δεν σημαίνει πια τίποτα. Ενώ έμοιαζε αιώνιος, τώρα θυμίζει προϊστορία. Δεν βάφεται πια, και δείχνει σαν τον ηλικιωμένο θείο του Καβαλιέρε», ενώ είναι γνωστός παράλληλα για τις αντί-ευρωπαϊκές θέσεις του καθώς παρομοίασε την Ευρωπαϊκή Ένωση με την Μαφία η οποία έχει ως στόχο «να στραγγαλίζει ανθρώπους».
Οι πολιτικοί του αντίπαλοι, τον βλέπουν σαν απειλή κάτι που είναι απόλυτα λογικό. Ο Γκρίλο αυτή τη στιγμή απειλεί να «βάλει φωτιά» στην Ευρώπη με την είσοδο του στο ιταλικό Κοινοβούλιο, κατηγορώντας ευθέως τον καπιταλισμό, τους κερδοσκόπους, τις τράπεζες και τα μονοπώλια. Μένει να δούμε εάν το κίνημα του 64χρονου Ιταλού κωμικού που ξεκίνησε από το Internet είναι όντως ειλικρινές στις απόψεις του, ή είναι απλά μια «φούσκα» που εκμεταλλεύτηκε την αγανάκτηση των Ιταλών πολιτών...