Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν βαλθεί να διώξουν και τους τελευταίους από τους εναπομείναντες ψηφοφόρους τους, υποστηρίζει η αρθρογράφος Λώρη Κέζα, αφού οι προετοιμασίες για το συνέδριο του κόμματος περιλαμβάνουν ύβρεις, μπουνιές, καρεκλιές, καταγγελίες για μεθοδεύσεις.
Γράφει η αρθρογράφος:
Τα στελέχη του ΠαΣοΚ έχουν βαλθεί να διώξουν και τους τελευταίους από τους εναπομείναντες ψηφοφόρους τους. Οι προετοιμασίες για το συνέδριο του κόμματος περιλαμβάνουν ύβρεις, μπουνιές, καρεκλιές, καταγγελίες για μεθοδεύσεις.
Καταγράφεται κάτι ακόμη που καταδεικνύει ότι οι πασόκοι επέστρεψαν σε παλιές κακές συνήθειες. Εκσφενδονίστηκε ένα τασάκι σε λογομαχία στα γραφεία της Ιπποκράτους όπερ σημαίνει ότι τα στελέχη καπνίζουν. Οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες με τις ημέρες Παπανδρέου, όταν εντός των κεντρικών εγκαταστάσεων λειτουργούσε γυμναστήριο. Πάει ο ευρωπαϊκός αέρας. Μολύνθηκε με αποτσίγαρα.
Δεν έχουν σημασία τα πρόσωπα_ είναι άλλωστε άγνωστα στο πανελλήνιο. Το σκηνικό είναι που μετράει. Κάποιοι λοιπόν έχουν αναλάβει να οργανώσουν το συνέδριο, αυτό το συνέδριο στο οποίο ο Βαγγέλης Βενιζέλος θα επιδιώξει τη συμφιλίωση με τους απομακρυθέντες. Μέχρι και τα κακά παιδιά της κοινοβουλευτικής ομάδας θα φέρει πίσω για να επιδείξει πνεύμα ομόνοιας. Εντούτοις οι λιγοστοί νοματαίοι που διοργανώνουν το συνέδριο κατηγορούνται για μεθοδεύσεις. Κατηγορούνται δηλαδή ότι επιχειρούν να αλλοιώσουν τη σύνθεση των συνέδρων ώστε να ευνοηθεί ο πρόεδρος.
Οι ανακοινώσεις που προκύπτουν από πολλές μεριές πλήττουν την αξιοπιστία όλων τους. Ας κάνουμε μια συρραφή για να βγάλει καθένας τα συμπεράσματά του: «Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει ανάγκη ούτε από κηπουρούς νέας κοπής, ούτε από φυτευτούς προεδρικών αυλών». Όταν λένε «νέας κοπής» σημαίνει ότι ανέχτηκαν «παλαιάς κοπής». Επίσης: «Μετέτρεψαν μια πολιτική διαδικασία σε φάντασμα», «Επινόησαν ερωτηματολόγια, πολιτικές θέσεις υψηλής κοπτοραπτικής και εκλογικές πατέντες παγκόσμιας πρωτοτυπίας». Η απάντηση στην κατηγορία για νοθεία κεντρίζει το ενδιαφέρον κάθε Έλληνα: «Οι μόνοι σύνεδροι που έχουν οριστεί, είναι αυτοί της Κ.Ο.Ε.Σ. Οι σύνεδροι αυτοί, δεν ορίστηκαν από την Ε.ΚΑ.Π».
Εδώ χωράει και ολίγη από delusion of grandeur, αναζητείται ρόλος στην Ιστορία: «Για όσους δεν είναι πραγματικά ανιστόρητοι η δεν έχουν επιλεκτική μνήμη, στο κρίσιμο συνέδριο του 1996 στο οποίο Προήδρευσα, ουδείς αμφισβήτησε τις διαδικασίες του». Τι να περιμένει όμως κανείς από αυτούς που όλη τους τη ζωή ήταν σε υστερόβουλη επαφή με την εξουσία; Ο ένας βολεύτηκε ως γενικός διευθυντής στην ΕΥΔΑΠ, ο άλλος έκανε επάγγελμα τον συνδικαλισμό. Άλλος από τον κύκλο των καβγατζήδων, απόφοιτος ναυτικού λυκείου θήτευσε σε πόστα όπως: Σύμβουλος του Υπουργού Προεδρίας, Πρόεδρος του Εθνικού Κλειστού Γυμναστηρίου Πειραιά, αναπληρωτής Διευθυντής ΟΑΚΑ.
Είναι μακρύς ο κατάλογος, με τα πρόσωπα και τους ρόλους που απέκτησαν στον κρατικό μηχανισμό ακριβώς επειδή κάποτε υπήρξαν σύνεδροι. Το κόμμα λοιπόν μπορεί να μικραίνει αλλά δεν συρρικνώνονται οι προσδοκίες των στελεχών για συμμετοχή στο πανηγύρι της διακυβέρνησης. Τούτων δοθέντων οι μπουνιές και ο εκσφενδονισμός αντικειμένων είναι δείγματα ελάχιστης βίας σε σχέση με την ένταση των επιθυμιών. Από μια θέση συνέδρου κρίνονται πολύ περισσότερα από τη θέση του συνέδρου.