Μια ανακοίνωση του Υπουργού Εθνικής Αμύνης μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό πυροδοτεί σήμερα την αντίδραση του Στέφανου Κασσιμάτη στην Καθημερινή, που επιστρατεύει μάλιστα και απόσπασμα από βιβλίο του Όσκαρ Ουάιλντ.
Ο Φαληρεύς (κατά κόσμον Στέφανος Κασιμάτης) γράφει μεταξύ άλλων «θαυμάζω τον υπουργό Εθνικής Αμύνης για την αντοχή του στον τοξικό συνδυασμό (για πολλούς θανατηφόρο...) της κολακείας με τον στόμφο και την κενολογία. Πώς επιβιώνει του συνδυασμού -και σε τόσο μεγάλες δόσεις μάλιστα- είναι ασφαλώς ένα θαύμα... »
Το σχόλιό του ακολουθεί την παράθεση της ανακοίνωσης που εξέδωσε ο Πάνος Παναγιωτόπουλος μετά τη συνάντησή του με τον Αντώνη Σαμαρά: «Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς τρέφει αισθήματα αγάπης, σεβασμού και εκτίμησης για όλη την οικογένεια των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Τα συναισθήματά του αυτά καλύπτουν και τα στελέχη που είναι εν ενεργεία, αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και οπλίτες, από τη στρατιωτική ηγεσία μέχρι και τον πιο απλό στρατεύσιμο, τα δικά μας παιδιά που υπηρετούν τη θητεία τους. Αλλά με τα αισθήματα αυτά καλύπτει και το άλλο μέρος της οικογένειας των Ενόπλων Δυνάμεων που είναι οι απόστρατοι, γιατί και αυτοί είναι αναπόσπαστο κομμάτι των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. (...) Δεν είμαι εξουσιοδοτημένος και δεν έχει νόημα να πω το περιεχόμενο της συζήτησης. Αυτό που θέλω να τονίσω και είναι η δήλωσή μου -το μήνυμα που συμπυκνώνει αυτά που ειπώθηκαν μέσα- είναι ότι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ολόκληρη η κυβέρνησή του θεωρούν τα ζητήματα της οικογένειας των Ενόπλων Δυνάμεων, είτε αυτά αφορούν τους απόστρατους είτε τους εν ενεργεία αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, ότι είναι ζητήματα υψίστης εθνικής προτεραιότητας. Τα υπόλοιπα θα τα δούμε στην πορεία».
Ο Στέφανος Κασιμάτης αμέσως μετά αναφέρεται στο δοκίμιο του Όσκαρ Γουάιλντ The Soul of Man under Socialism και συγκεκριμένα στο απόσμασμα: «Κάθε εξουσία είναι εξευτελιστική. Εξευτελίζει εκείνους που την ασκούν, εξευτελίζει και εκείνους επί των οποίων ασκείται». Για να προσθέσει ο δημοσιογράφος: «Το ίδιο -είμαι απολύτως βέβαιος γι' αυτό- ισχύει και με την κολακεία. Εξευτελίζει εκείνους που ασκούν την «τέχνη» όσο και εκείνους στους οποίους απευθύνεται.»