Το γεγονός ότι είναι τυφλός δεν πτοεί στο ελάχιστο τον Τόμι Εντισον: τίποτα δεν είναι σε θέση να τον αποτρέψει από το να κάνει τα πράγματα που θέλει, όπως το να δουλέψει ως ρεπόρτερ οδικής κυκλοφορίας για ραδιοφωνικό σταθμό του Κονέκτικατ, να τραβήξει φωτογραφίες ή ακόμη και να κάνει κριτικές σε ταινίες κινηματογράφου, τις οποίες ανεβάζει στον ιστότοπό του.
Στο άκουσμα αυτών των ενασχολήσεών του, αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατόν να κάνει κριτική κινηματογράφου ένα άτομο που στερείται της οπτικής ικανότητας της θέασης. Η προσέγγισή του, όμως, είναι μοναδική και ξεχωριστή:
«Παρακολουθώ ταινίες, εστιάζοντας την προσοχή μου σε αυτές κατά τρόπο πολύ διαφορετικό από εκείνον ενός ανθρώπου που έχει την όρασή του. Η προσοχή μου δεν περισπάται από τα όμορφα πλάνα και τους ελκυστικούς ήρωες. Εγώ γράφω για τους διαλόγους και την υποκριτική».