Όταν μπαίνει κανείς σε μια τράπεζα, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να πάρει αριθμό προτεραιότητας και να περιμένει από ποιον ταμία θα εξυπηρετηθεί.
Εκεί ο πελάτης θα συναντήσει έναν κύριο με γραβάτα και κουστούμι ή μια υπάλληλο με ταγιέρ προκειμένου να τον εξυπηρετήσουν, ενώ στον υπόλοιπο χώρο θα υπάρχουν προϊστάμενοι, εξειδικευμένοι υπάλληλοι για διάφορα προϊόντα και ο διευθυντής του καταστήματος.
Στην Raiffeisen Gammesfeld eG όμως, είναι όλα διαφορετικά. Δεν υπάρχουν αριθμοί προτεραιότητας, αλλά καφέδες και κεράσματα. Δεν υπάρχουν και πολλοί υπάλληλοι: Ταμίας, προϊστάμενος και διευθυντής είναι μόλις ένα άτομο, ο Πήτερ Μπρέιτερ.
Ο 41χρονος που είναι «one man show» στο κατάστημα, που αποτελεί τη μικρότερη τράπεζα στη νότια Γερμανία, φοράει τζιν όταν βρίσκεται στο ταμείο, όπου όλα γράφονται στο χέρι και σε μια παλιά γραφομηχανή, ενώ όταν χρειαστεί να καθαρίσει το χώρο του υποκαταστήματος φοράει... στολή εργασίας.
Η τράπεζα ιδρύθηκε το 1890 και εξυπηρετεί μονάχα τους κατοίκους του χωριού. Κατάφερε να... γλιτώσει από την εποπτική αρχή τραπεζών της Γερμανίας, η οποία της απέσυρε την άδεια για μη συμπλήρωση του απαιτούμενου προσωπικού.
Ο τότε διευθυντής Φριτζ Βογκτ κατάφερε να γλιτώσει και την ποινή φυλάκισης για την παράνομη λειτουργία της και παρέδωσε τα σκήπτρα και τους 400 πελάτες στον Μπρέιτερ το 2008.
«Δεν το έχω μετανιώσει ούτε για ένα δευτερόλεπτο, παρόλο που οι συνάδελφοί μου με κορόιδευαν και μου έλεγαν πως θα πάω σε ένα 'μουσείο'» σημειώνει ο Μπρέιτερ και συμπληρώνει: «Όταν ένας αγρότης μου ζητά απόδειξη για την παραλαβή των κερδών του από τα γαλακτοκομικά, δε χρειάζεται να κοιτάξουμε τις συναλλαγές. Ο κόσμος μου ανοίγει την καρδιά του –δουλειά, διαζύγιο, λεφτά –αλλά όταν πάω στο σπίτι η τράπεζα είναι θέμα ταμπού».