Μείωση φορολογικών συντελεστών, νέο φορολογικό μηχανισμό, άνοιγμα όλων των επαγγελμάτων, ιδιωτικοποιήσεις και δραστικό περιορισμό με σχέδιο του δημοσίου και του προσωπικού του, προτείνει η Ντόρα Μπακογιάννη με άρθρο της στην Καθημερινή.
Η βουλευτής Επικρατείας αφού αναφέρεται αναλυτικά στα στοιχεία της ύφεσης και της ανεργίας, τονίζει ότι όλοι, ανεξαρτήτως κομμάτων, συμφωνούμε ότι το ζητούμενο είναι η ανάπτυξη, η ανταγωνιστικότητα και η κοινωνική δικαιοσύνη.
Αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Η Ελλάδα βρίσκεται σε διαρκή ύφεση από το 2008. Η συνολική πτώση του ΑΕΠ έφθασε ήδη το 28%. Η μεσαία τάξη συρρικνώνεται ή μεταπίπτει οικονομικά στην χαμηλότερη κατηγορία, η δε τάξη των πρώην χαμηλών εισοδημάτων εξαθλιώνεται. Σχεδόν ενάμιση εκατομμύριο είναι άνεργοι, το 50% των νέων. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ε.Ε. Σύμφωνα με μελέτη της ΓΣΕΒΕ στο 43% των νοικοκυριών η οικογένεια στηρίζεται κυρίως στη σύνταξη ενός ηλικιωμένου. Οι μισοί φορολογούμενοι δηλώνουν αδυναμία πληρωμής φόρων.
Η κυβέρνηση έχει κάνει πολλά για να αντιστρέψει το κλίμα και να βελτιώσει την κατάσταση. Μιλούν τα στοιχεία: Σύμφωνα με την FITCH μόνον το 11% των επενδυτών πιστεύει ότι θα εγκαταλείψουμε φέτος την ευρωζώνη. Καταθέσεις επαναπατρίζονται. Τον Δεκέμβριο υπήρξε αύξηση των τραπεζικών δανειοδοτήσεων. Το έλλειμμα του εξωτερικού ισοζυγίου μειώθηκε σημαντικά. Eπίσης εξασφαλίσαμε πάνω από 18 δις, από το ΕΣΠΑ.
Όλοι όμως, ανεξαρτήτως κομμάτων, συμφωνούμε σ' αυτήν την χώρα ότι το ζητούμενο είναι η ανάπτυξη, η ανταγωνιστικότητα και η κοινωνική δικαιοσύνη. Πώς όμως θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, πώς θα έρθει ο άλλος να επενδύσει, όταν μειώσαμε μεν το κόστος εργασίας, αλλά κάναμε απαγορευτικούς τους λοιπούς κύριους συντελεστές του επιχειρηματικού κόστους;
Τα τελευταία τρία χρόνια το μισθολογικό κόστος μειώθηκε μεν, κατά 35% σχεδόν μεσοσταθμικά, αλλά το συνολικό κόστος παραγωγής αυξήθηκε κατά 25% λόγω του ενεργειακού κόστους (που αναλογεί πια σε πάνω από το 50% των εξόδων) και της υψηλής φορολογίας.
Από την στιγμή που θα αποφασισθεί μια επένδυση, για να δημιουργηθεί μια θέση εργασίας, χρειάζονται 18 έως 24 μήνες. Δηλαδή τέσσερις φορές περισσότεροι μήνες από τους στόχους που έθεσε η Ιρλανδική προεδρία».