Σε σύγκρουση χωρίς έλεος εξελίσσεται η κόντρα δυο πρωταγωνιστών της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής, που για διαφορετικούς λόγους ο καθένας και σε διαφορετικές εποχές, έδωσαν στους πολίτες όραμα και ελπίδα.
Ο μεγαλύτερος εν ζωή Έλληνας μουσικοσυνθέτης, που πρωταγωνιστεί επί πολλές δεκαετίες στους κοινωνικούς αγώνες, ο Μίκης Θεοδωράκης, βρίσκεται ξαφνικά στη δίνη του κυκλώνα στην πιο κρίσιμη περίοδο για τη χώρα μας.
Η πρωτοβουλία του, μέσα από το κίνημα «Σπίθα», και οι επιθέσεις που εξαπολύει στους εχθρούς της χώρας που είναι -όπως ο ίδιος πιστεύει- οι δυτικοί σύμμαχοί μας και οι διεθνείς κερδοσκόποι, βρίσκουν απήχηση σε μια μεγάλη ομάδα απελπισμένων, τον φέρνουν όμως αντιμέτωπο με εκσυγχρονιστικές δυνάμεις της κοινωνίας, οι οποίες θεωρούν ότι ο μεγάλος δημιουργός άθελά του κατευθύνει τους πολίτες σε αδιέξοδες λύσεις.
Στη άλλη όχθη του ποταμού, βρίσκεται ο Γιάννης Μπουτάρης, η εκλογή του οποίου στο Δήμο Θεσσαλονίκης τον Οκτώβριο έδωσε ελπίδα όχι μόνο στους Θεσσαλονικείς αλλά και σε πολίτες όλης της χώρας που χρόνια επιθυμούσαν να δουν στο τιμόνι των μεγάλων δήμων πρόσωπα απαλλαγμένα από τα κομματικά βάρη, έτοιμα να συγκρουστούν και να κάνουν ανατροπές στη φαυλοκρατία της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Η απόφαση του δημάρχου Θεσσαλονίκης να απαγορεύσει στον Μίκη Θεοδωράκη να μιλήσει σε συγκέντρωση στην πλατεία Αριστοτέλους έχει προκαλέσει σοκ, αμηχανία και αντιφατικές εκτιμήσεις στην κοινή γνώμη.
«Ακόμη και αν αυτά που λέει ο Θεοδωράκης είναι παρωχημένα και δεν αποτελούν λύση στο ελληνικό πρόβλημα, ποιος μπορεί να απαγορεύσει σε ένα πρόσωπο αυτού του μεγέθους να εκφραστεί δημόσια;», λένε με έμφαση πολιτικοί, διανοούμενοι και απλοί πολίτες και μιλούν πια για «την πρώτη μεγάλη γκάφα του Γιάννη Μπουτάρη». Στην πλειοδοσία του λαϊκισμού έχουν προστεθεί και πολλοί υπερσυντηρητικοί δεξιοί πολιτικοί, όπως ο ατυχήσας υποψήφιος δήμαρχος της πόλης Κώστας Γκιουλέκας, οι οποίοι νομίζουν ότι ανακάλυψαν την Αμερική...
Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης όμως έχει και πολλούς υπερασπιστές: πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι επιτέλους βρέθηκε ένας άνθρωπος που τόλμησε να βάλει φρένο στον λαϊκισμό. «Εφόσον η απόφαση του Δήμου είναι η πλατεία Αριστοτέλους να μη δοθεί ποτέ ξανά σε συγκεντρώσεις, ο Μπουτάρης είχε το θάρρος να απαγορεύσει ακόμα και στον Μίκη Θεοδωράκη για να πάρει το κόστος», λένε οι ένθερμοι οπαδοί του, για να πάρουν όμως την απάντηση από τους φανατικούς φίλους του Μίκη ότι «ο Μπουτάρης καβάλησε πολύ νωρίς το καλάμι της εξουσίας.
Όσοι γνωρίζουν όμως καλά τι συμβαίνει αυτή την ώρα στη συμπρωτεύουσα, παρότι διαφωνούν με τον τρόπο που χειρίστηκε επικοινωνιακά το θέμα ο Γιάννης Μπουτάρης, στην ουσία ταυτίζονται μαζί του, γιατί, όπως εξηγούν, η Θεσσαλονίκη είναι ένα καζάνι που βράζει. Η κατάσταση ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτη, καθώς προβοκάτορες είναι έτοιμοι να εισβάλουν στις ομάδες των Αγανακτισμένων και να προκαλέσουν καταστροφή αντίστοιχη με αυτή που έγινε τον «μαύρο Δεκέμβρη» της Αθήνας. Ο Μίκης Θεοδωράκης, επισημαίνουν τα ίδια πρόσωπα, δεν έχει αντιληφθεί ότι κάτω από τη δική του ομπρέλα ψάχνουν τρόπο να κρυφτούν «σκοτεινά» πρόσωπα που επιδιώκουν να διαλύσουν ό, τι έχει απομείνει από τον κοινωνικό ιστό της χώρας.