Σε μια πρωτοεμφανιζόμενη και μόλις 25 ετών συγγραφέα, την Τέα Ομπρεχτ, απονεμήθηκε το εφετινό λογοτεχνικό βραβείο Οραντζ. Η συγγραφέας, που γεννήθηκε στο Βελιγράδι και ζει στη Νέα Υόρκη, έκανε την έκπληξη και πλέον γίνεται η πιο νέα ηλικιακά νικήτρια στη δεκαεξάχρονη ιστορία του σημαντικού αυτού βραβείου, το οποίο κάθε χρόνο τιμά μια γυναίκα συγγραφέα για το καλύτερο και πιο πρωτότυπο μυθιστόρημα γραμμένο στην αγγλική γλώσσα.
To πρώτο μυθιστόρημά της με τίτλο «The tiger's wife» (Η γυναίκα του τίγρη) απέσπασε τα εγκωμιαστικά σχόλια της κριτικής επιτροπής στην τελετή που έγινε στο Royal Festival Hall του Λονδίνου, το βράδυ της Τετάρτης 8 Ιουνίου.
Η Μπέτανι Χιουζ, πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, είπε ότι αυτό το πραγματικά «νέο λογοτεχνικό ταλέντο» έγραψε ένα «πολύ θαρραλέο βιβλίο». «Ψάχναμε ένα βιβλίο που να το διακρίνει ένα είδος αλχημείας, που θα άλλαζε εμάς τους ίδιους ως αναγνώστες αλλά και τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο. ''Η γυναίκα του τίγρη'' το καταφέρνει αυτό, είναι ένα πολύ ξεχωριστό βιβλίο».
Η βράβευση της Ομπρεχτ (συνοδεύτηκε και με το χρηματικό έπαθλο των 30.000 στερλινών) είναι πράγματι αξιοπρόσεκτη. Κυρίως εξαιτίας της ηλικίας της αλλά και του γεγονότος ότι κέρδισε τελικά την ιρλανδή Εμα Ντόναχιου και το μυθιστόρημά της «Το δωμάτιο» (Ψυχογιός, 2011) που μέχρι την τελευταία στιγμή εθεωρείτο το φαβορί στη βραχεία λίστα (η Ντόναχιου ήταν και στην τελική λίστα του Μπούκερ 2010), όπως επίσης και το δυνατό μυθιστόρημα της αμερικανίδας Νικόλ Κράους, «Great House», που αναμένεται τους επόμενους μήνες από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Οι εκδότες της Τέα Ομπρεχτ είχαν το χειρόγραφο του βιβλίου από το 2008, όταν ακόμα η συγγραφέας παρακολουθούσε τα σεμινάρια δημιουργικής γραφής στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ της Νέας Υόρκης. H ίδια ήρθε για πρώτη φορά στο επίκεντρο των λογοτεχνικών συζητήσεων πέρυσι, όταν το αμερικανικό περιοδικό «New Yorker» τη συμπεριέλαβε (και εκεί ως νεότερη) στη λίστα των καλύτερων συγγραφέων κάτω των 40 ετών, μόνο με μερικά διηγήματά της δημοσιευμένα.
Η Τέα Ομπρεχτ γεννήθηκε το 1985 στο Βελιγράδι της ενωμένης τότε Γιουγκοσλαβίας και μετά τις πολεμικές συρράξεις έφυγε με τους γονείς της για την Κύπρο και ακολούθως για την Αίγυπτο, πριν τελικά μεταναστεύσουν όλοι για τις ΗΠΑ όταν η συγγραφέας ήταν 12 ετών.
«''Η γυναίκα του τίγρη''» ασχολείται με τη φρίκη και τις συνέπειες των εμφύλιων συγκρούσεων στα Βαλκάνια συνταιριάζοντας μια φαντασία (μυθικών και φολκλορικών διαστάσεων) με τον πιο σκληρό ρεαλισμό. Στο μυθιστόρημα περιγράφεται η (μάλλον αυτοβιογραφική) κοπιαστική προσπάθεια μιας νεαρής γιατρού, της Νατάλια, να βρει τον πολυαγαπημένο της παππού αλλά και μια σχεδόν σουρεαλιστική ιστορία ενός τίγρη που δραπετεύει απ' έναν τοπικό ζωολογικό κήπο και σπέρνει τον τρόμο στους κατοίκους του χωριού Γκαλίνα με τις νυχτερινές επιδρομές του».
Η πρόεδρος της κριτικής επιτροπής συνέχισε λέγοντας ότι «το βιβλίο μας υπενθυμίζει πόσο εύκολα μπορούμε να κυλήσουμε στη βαρβαρότητα, όπως επίσης το εύρος και το βάθος της ανθρώπινης αγάπης. «Η Ομπρεχτ ανυψώνει τη μυθοπλασία και μας βοηθά να θυμόμαστε ότι ακριβώς οι ιστορίες, που αφηγούμαστε για τους εαυτούς μας και τους άλλους είναι αυτές που κάνουν εμάς αυτό που είμαστε και τον κόσμο αυτό που είναι».
Στο παρελθόν το βραβείο έχουν λάβει σημαντικές συγγραφείς, γνωστές και στην Ελλάδα, η Μπάρμπαρα Κινγκσλόβερ (2010), η Μέριλιν Ρόμπινσον (2009), η Ρόουζ Τριμέιν (2008), η Τσιμαμάντα Αντίτσι το 2007 για το «Δακρυσμένος ήλιος» (Ψυχογιός, 2008), η Ζέιντι Σμιθ το 2006 για το «Στην ομορφιά που χάνεται» (Ψυχογιός, 2007), η Λάιονελ Σράιβερ το 2005 για το «Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν» (Μεταίχμιο, 2010), η Αντρεα Λίβι το 2004 για το «Μικρό νησί» (Μίνωας, 2005). Κι ακόμη η Ανν Πράτσετ, η Κέιτ Γκρένβιλ, η Λίντα Γκραντ, η Σούζαν Μπερν. Πρώτη βραβευθείσα το 1996 ήταν η Ελεν Ντάνμορ με το «Ανάμεσα σε δύο κόσμους» (Ψυχογιός, 1998).
Πηγή:tovima.gr