Ανεξίτηλα χαραγμένη θα μείνει στη μνήμη της Ζωής Κωνσταντοπούλου η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης, αφού εκείνες τις μέρες ζούσε και σπούδαζε στην χτυπημένη πρωτεύουσα.
«Πρόκειται για ανεξίτηλο βίωμα» θυμάται. «Την ώρα του χτυπήματος ήμουν στο κέντρο του Μανχάταν, στην 42η οδό» λέει και προσθέτει αστειευόμενη: «Για να δώσω και το άλλοθί μου». Την αφήγηση φιλοξενεί το Βηmagazino και εξελίσσεται ως εξής: «Κοιμόμουν. Με φιλοξενούσε ένας οικογενειακός φίλος ο οποίος έλειπε στην Ελλάδα και χτυπούσε πολύ επίμονα το τηλέφωνο. Ηταν 9.00 το πρωί και εγώ δεν το σήκωνα. Οταν τελικά συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί, αντίκρισα ένα σεληνιακό τοπίο, δεν κυκλοφορούσε αυτοκίνητο, οι άνθρωποι κυκλοφορούσαν με μάσκες. Θυμάμαι τον Λούις Χένκιν, που δίδασκε ανθρώπινα δικαιώματα στο πανεπιστήμιο. Δύο ημέρες μετά, στο μάθημά του είπε: "Αυτό μας το έκαναν επειδή είμαστε ελεύθεροι, πλούσιοι και δυνατοί". Αυτή ήταν η ανάλυση ενός καθηγητή ανθρωπίνων δικαιωμάτων».