Μάχη με τη... στατιστική της ευμάρειας που χαρακτηρίζει τη περίοδο 2007-2009 αλλά και τους «σφικτούς» Βορειοευρωπαίους, καλείται να δώσει η κυβέρνηση, προκειμένου να διασφαλίσει επαρκείς πόρους από τα Κοινοτικά Κονδύλια, για τη περίοδο 2014- 2020.
Αν και η Αθήνα έχει δεχθεί πολλά φιλικά χτυπήματα στη πλάτη από τους συνεταίρους μας στην Ευρωζώνη, για τη στρέβλωση που δημιουργεί το κριτήριο του κατά κεφαλήν ΑΕΠ κατά τη προ κρίσης περίοδο, η μάχη θα είναι σκληρή, με το πήχη των προσδοκιών να τίθεται εξαρχής πολύ χαμηλά.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, στη καλύτερη περίπτωση τα κονδύλια για την επόμενη 7ετία θα κυμανθούν από τα 12 έως τα 15 δισ. ευρώ, έναντι των 24 δισ. ευρώ που αφορούν στο ΕΣΠΑ και αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι η Ελλάδα θα πρέπει να καλύψει το δύσβατο και ανηφορικό δρόμο έως το 2020- όπου υποτίθεται το Χρέος θα έχει καταστεί βιώσιμο- στηριζόμενη περισσότερο στα δικά της πόδια.
Υπενθυμίζεται ότι με βάση τις προβλέψεις του Επικαιροποιημένου Σχεδίου Βιωσιμότητας, η Ελλάδα θα πρέπει να «τρέχει» με ρυθμούς ανάπτυξης που θα φτάσουν στο 3,7% το 2016, για να διατηρηθούν σε επίπεδα της τάξης του 2,6% έως το 2020, έτσι ώστε το Χρέος να υποχωρήσει στο 124% του ΑΕΠ, ενώ στη περίπτωση που οι ρυθμοί είναι περίπου 1 μονάδα χαμηλότεροι τότε το Χρέος θα παραμείνει στο 147% του ΑΕΠ, επίπεδα που δεν θεωρούνται βιώσιμα από το ΔΝΤ και το Βερολίνο.