Ο συνταγματάρχης Αλή Τουρκσέν και ο αντισυνταγματάρχης Ερτζάν Κιρέτστεπέ μέλη της ομάδας των SAT που είχαν αποβιβαστεί στις βραχονησίδες Ιμια τον Ιανουάριο του 1996 κρατούνται στις στρατιωτικές φυλακές Χασντάλ. Ο Τουρκσέν ετοιμάζεται να εκδώσει δύο βιβλία.
Οπως γράφει η τουρκική εφημερίδα Askerhaber και αναδημοσιεύει η ιστοσελίδα tourkikanea.gr, o επικεφαλής της ομάδας που βγήκε στα Ιμια, συνταγματάρχης Αλή Τουρκσέν έχει καταδικαστεί σε φυλάκιση 16 ετών για την υπόθεση «Βαριοπούλα» ενώ επίσης αντιμετωπίζει ποινή 15 ετών ως μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης, και δύο φορές ισόβια συν 36 χρόνια για απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης.
Ο Τουρκσέν που στις 11/2/2011 στάλθηκε σε κελί της πτέρυγας Β2 στις φυλακές Χασντάλ, έγραψε το βιβλίο «Τρίγωνο του διαβόλου της δικαιοσύνης Μπεσίκτας-Συληβρία-Χασντάλ» που περιλαμβάνει την υπόθεση Πουράζκιοϊ και τις δίκες του ναυτικού, και το βιβλίο «Οι κομάντο SAT από το 1963 ως τις μέρες μας και οι αναμνήσεις μου» που περιλαμβάνει την ιστορία 50 ετών της SAT και τις επιχειρήσεις στις οποίες πήρε ο ίδιος μέρος στα Ίμια.
Η εφημερίδα Βατάν μέσω του δικηγόρου Ιμπραήμ Σαχίνκαγιά-συνηγόρου του Τουρκσέν, έφτασε στο περιεχόμενο των βιβλίων.
Ο Τουρκσέν σχετικά με την επιχείρηση στα Ίμια λέει πως από την πρώτη στιγμή αντιμετώπισαν προβλήματα:
«Οταν στις 08.15 φτάσαμε στο αεροδρόμιο Γεσίλκιοϊ δεν μας περίμενε ούτε αεροπλάνο ούτε κάποιος από το προσωπικό. Το πιο άσχημο ήταν πως και οι υπηρετούντες στο αεροδρόμιο δεν έπρεπε να μάθουν για εμάς. Στις 09.00 προσγειώθηκε το C160 που θα μας μετέφερε στον χώρο του καθήκοντος. Οταν άρχισε να κατεβαίνει ο κόσμος, με έκπληξη είδαμε αυτούς που κατέβαιναν και καταλάβαμε τον λόγο της καθυστέρησης. Κατέβαινε ομάδα στρατιωτικής μουσικής και την ώρα που κατέβαιναν αυτοί, κάτω από τα έκπληκτα βλέμματα τους, ανεβαίναμε εμείς».
Βενζίνη με πιστωτική κάρτα
«Από την στιγμή που πατήσαμε το πόδι μας στο Νταλαμάν, η εικόνα που αντικρίσαμε έδειχνε πως θα αντιμετωπίζαμε και άλλα θέματα. Μόλις φτάσαμε στο στρατόπεδο του Μπόντρουμ εντοπίσαμε τα θέματα, αλλά ο διευθυντής του στρατοπέδου δεν είχε ούτε μπιτόνι για βενζίνη, ούτε δυνατότητα να μας παράσχει βενζίνη. Ο Ερτζάν είχε την προσωπική του πιστωτική κάρτα και στείλαμε έναν στο κοντινότερο βενζινάδικο και πήρε βενζίνη που θα χρησιμοποιούσαμε στην αποστολή. Και οι ελλείψεις μας δεν θα τελείωναν μόνο με το θέμα της βενζίνης. Κανείς δεν είχε δώσει οδηγία να μας ετοιμάσουν τροφή. Και αυτή τη φορά το θέμα λύθηκε με την πιστωτική του Ερτζάν, καθώς πήραμε από το μπακάλικο απέναντι ψωμί και μέσα βάλαμε τυρί».
Οι κατσίκες – φρουροί των Ιμίων
«Είδα κάτι που σε πέντε μέτρα απόσταση πήδηξε με γρήγορα βήματα και πέρασε πίσω από ένα βράχο. Αμέσως προειδοποίησα με βραχνή φωνή τους γύρω μου πως ανά πάσα στιγμή μπορεί να δεχτούμε πυρά, βρείτε θέση να προστατευτείτε. Η ασφάλεια του όπλου μου ήταν ανοιχτή. Αλλά δεν ήξερα τι ήταν απέναντι μου, απλά μόνο μια σιλουέτα είχα διακρίνει. Οι υπόλοιποι της μονάδας αμίλητοι προσπαθούσαν να καταλάβουν τι γίνεται. Μετά από κάποιο διάστημα η σιλουέτα εμφανίστηκε. Αλλά η σκοτεινή σιλουέτα αντί για δύο πόδια και δύο χέρια είχε τέσσερα πόδια και όταν μας έκανε «μεεεεεε» καταλάβαμε πως οι πραγματικοί κάτοικοι του νησιού ήταν οι κατσίκες. Παραλίγο σωθήκαμε από το να αποτελέσουμε σε σελίδες ιστορίας περιστατικό ειδικών δυνάμεων, που χτύπησαν κατσίκες¨.
Ο συνταγματάρχης Αλή Τουρκσέν περιγράφει το πώς έβαλαν στα Ίμια την τουρκική σημαία αντί της ελληνικής ως εξής: «Οταν η κόκκινη σημαία μας άρχισε να κυματίζει, τραβηχτήκαμε με τον Χακάν στην άκρη και χαιρετίσαμε σε στάση προσοχής».