Έντονη κριτική, σε χαμηλούς, όμως, τόνους, ήταν το χαρακτηριστικό της χθεσινής συνεδρίαση της 37μελούς γραμματείας που συνήλθε ενόψει και της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ που θα πραγματοποιηθεί το Σαββατοκύριακο.
Η εισήγηση του Δημήτρη Βίτσα, που ανέλυε την σημερινή κατάσταση και καθόριζε «τα νέα καθήκοντα της περιόδου», με στόχο την «ανάκτηση της πρωτοβουλίας των κινήσεων» και «την στροφή στα λαϊκά προβλήματα», μπήκε στο μικροσκόπιο μελών της γραμματείας.
Σε επιμέρους σημεία του κειμένου υπήρξαν διαφωνίες και αποφασίστηκε να εμπλουτισθεί και να «διορθωθεί» προκειμένου να παρουσιαστεί ολοκληρωμένο στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος.
Η ανάγκη να υπάρχει ένα πολιτικό κέντρο, το οποίο θα αποφασίζει για την καθημερινότητα, προκειμένου να μην υπάρχουν σοβαρές διαφοροποιήσεις μεταξύ των μελών που κάνουν δημόσιες τοποθετήσεις, όπως και η έλλειψη συλλογικότητας ως προς τη λήψη των αποφάσεων ήταν τα δύο σημεία που επισημάνθηκαν στη συνεδρίαση της γραμματείας.
Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, μάλιστα, έθεσε πρώτος τα σχετικά θέματα για του επισημανθεί ότι και ο ίδιος παραβίασε τα συγκεκριμένα σημεία. Με τη θέση που εξέφρασε στις ΗΠΑ για την ΑΟΖ («κάθε χώρα έχει δικαίωμα να ανακηρύξει μονομερώς της ΑΟΖ»), άποψη με την οποία φαίνεται ότι διαφωνούν κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Διαφωνίες, όμως, υπήρξαν και για τις συναντήσεις με τον Β. Σόμπλε και τον αντιπρόεδρο του ΔΝΤ, αλλά και για τα ταξίδια του σε ΗΠΑ και Γερμανία.
Διαφωνία όχι με την έννοια «γιατί τα ταξίδια» ή «γιατί συναντήθηκες με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών» αλλά στη λογική ότι οι όποιες σοβαρές κινήσεις θα πρέπει να αποφασίζονται μέσα από διαδικασίες και να εντάσσονται σε μια πολιτική προοπτική, ένα πολιτικό σχέδιο, του ΣΥΡΙΖΑ.
«Το κόμμα δεν πρέπει να αιφνιδιάζεται», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Λαφαζάνης για να συμπληρώσει ότι αν υπάρχει ενημέρωση «θα είναι δυνατή και η καλύτερη επικοινωνιακή διαχείριση». Ανεξάρτητα, πάντως, από την κριτική τα επόμενα ταξίδια του Αλέξη Τσίπρα προετοιμάζονται πυρετωδώς και αφορούν την Κίνα, την Ινδία, την Ρωσία και τη Νότια Αφρική.
Η κριτική προέρχονταν κυρίως από τρία «κέντρα». Το Αριστερό Ρεύμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ανένταχτους και την ΑΝΑΣΑ (περιλαμβάνει τις συνιστώσες ΑΚΟΑ, Ρόζα, ένα κομμάτι από Κόκκινο και ανένταχτους).
Ως το σοβαρότερο εσωκομματικό σημείο τριβής εκτιμάται ότι αποτελεί το θέμα των συμμαχιών. Θέμα για το οποίο επιμένει ιδιαίτερα το Αριστερό Ρεύμα που θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να προσανατολιστεί σε συμμαχίες με ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σε αντίθεση με την ηγετική ομάδα που βλέπει προς την κεντροαριστερά, ακόμα και με ένα κομμάτι της δεξιάς.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνει ότι δεν υπάρχει καμιά στροφή από τις πάγιες αντιμνημονιακές του θέσεις που είναι η κατάργηση του μνημονίου και η επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης.