Μια σειρά θανάτων των ενοίκων της -όχι από φυσικά αίτια- έχουν μετατρέψει την συγκεκριμένη πολυκατοικία στο προάστιο Gatow του Βερολίνου σε αστικό μύθο. Θυματά της -μεταξύ άλλων- ένας ιδιοκτήτης οίκου ανοχής και ένας Βρετανός δημοσιογράφος.
Μπορεί η συγκεκριμένη πολυκατοικία να χτίστηκε πριν από μόλις 25 χρόνια, αλλά έχει ήδη προλάβει να «ξεκληρίσει» 9 από τους ενοίκους της.
Πιο πρόσφατο παράδειγμα, σύμφωνα με την εφημερίδα Bild που έφερε το θέμα στην δημοσιότητα, είναι ο επιστήμονας Λόριν Γ. Ένας φιλήσυχος μεσήλικας που, το καλοκαίρι του 2012, τράκαρε με τον μπροστινό του όσο περίμεναν να ανάψει το φανάρι. Όταν ο άλλος οδηγός πήγε να τηλεφωνήσει στην αστυνομία, ο ένοικος προσπάθησε να ξεφύγει και, μετά από καταδίωξη, έπεσε πάνω σε ένα τοίχο με ταχύτητα 200 χλμ. την ώρα.
Την ίδια δηλαδή περίοδο που η αστυνομία επισκέφθηκε την μεζονέτα της πολυκατοικίας και βρήκε μέσα τα πτώματα του -υπό πτώχευση- 69χρονου οικονομικού αναλυτή Κριστιάν Μ. που σκότωσε την 28χρονη γυναίκα του και τους δυο γιους του (ηλικίας τριών και έξι ετών αντίστοιχα) πριν δέσει μια πλαστική σακούλα γύρω από το κεφάλι του.
Εξίσου παράξενη ήταν η μοίρα του ιδιοκτήτη οίκου ανοχής που νοίκιαζε το ρετιρέ, ο οποίος αποκεφαλίστηκε σε ένα ατύχημα με την μοτοσικλέτα του στον αυτοκινητόδρομο το 2003.
Ενώ το 2002 προηγήθηκε μια ακόμη αυτοκτονία, αυτή του Βρετανού δημιοσιογράφου Τζον Ν. και του συντρόφου του Τζοργκ Κ., τα πτώματα των οποίων βρήκαν οι αστυνομικοί σε προχωρημένη αποσύνθεση. Και οι δυο ήταν φορείς του AIDS.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της Bild η «κακή» αρχή έγινε το 2000, όταν ένας Ολλανδός ένοικος έβαλε μονωτική ταινία στην πόρτα και τα παράθυρα του διαμερίσματός του και μετά άνοιξε το γκάζι στην κουζίνα του.