Η Green Lady, το πανέμορφο κορίτσι που κόσμησε για χρόνια τα σαλόνια της εργατικής ταξης στη Βρετανία και όχι μόνο, ονομάζεται στην πραγματικότητα Monika Sing-Lee, δεν έχει πρασινογάλαζο δέρμα, κατοικεί στη Νότια Αφρική και μίλησε στην Dailymail για την ιστορία ενός από τους πιο ανατυπωμένους πίνακες στον κόσμο.
Περπάτησε προς το μέρος μου και μου είπε: «Γεια σου, με λένε Tretchikoff. Θα ήθελα να σε ζωγραφίσω. Θα ποζάρεις για μένα;» αφηγείται η 70 ετών πλέον κυρία. Στις αρχές τις δεκαετίας του ’50, ο Ρώσος ζωγράφος Vladimir Tretchikoff είχε βρεθεί στο Κέιπ Τάουν και ακούγοντας εγκωμιαστικά σχόλια για την εμφάνισή της αποφάσισε να την αναζητήσει. Ο Tretchikoff βρήκε την 17χρονη τότε Monika, η οποία εργαζόταν στο καθαριστήριο του θείου της, και της ζήτησε να γίνει το μοντέλο του.
«Δεν ήξερα τι να πω. Ήμουν πολύ αθώα και δεν ήξερα από αυτά τα πράγματα. Κατά καιρούς διάφοροι άντρες μου είχαν πει ότι ήμουν όμορφη και σέξι. Οι φίλοι μου μου έλεγαν ότι όταν περπατούσα στον δρόμο όλοι γύριζαν να με κοιτάξουν. Μεγαλώνοντας στο απαρτχάιντ τα πράγματα άλλαξαν. Όλοι μισούσαν τους Κινέζους και στο σπίτι με φώναζαν “πλατυμούρα”. Έτσι, ποτέ δεν ένιωσα όμορφη».
Παρ’ όλα αυτά η Monika δέχτηκε την πρόταση του ζωγράφου και για τους τρεις μήνες που ακολούθησαν πόζαρε για εκείνον και τους μαθητές του δύο φορές την εβδομάδα. «Καθόμουν σε μια ελαφρώς υπερυψωμένη σκηνή. Φορούσα ένα ολομέταξο πανωφόρι που ανήκε στη γυναίκα του. Στον πίνακα τα χρώματα του ρούχου είναι αλλαγμένα. Όμως το ρούχο είναι το ίδιο» θυμάται. «Ήταν όμορφος και ελκυστικός και με έκανε να γελάω. Περνούσαμε πολύ ωραία. Υπήρξε πάντα κύριος απέναντί μου».
Η αμοιβή της κοπέλας ήταν 6 λίρες Νότιας Αφρικής, περίπου 130 σημερινές λίρες Αγγλίας. Η Monika ήταν χαρούμενη για τα λεφτά που είχε κερδίσει, αλλά όταν είδε τον πίνακα δεν ενθουσιάστηκε ιδιαίτερα: «Για να είμαι ειλικρινής δεν μου άρεσε το πράσινο χρώμα στο πρόσωπό μου. Με έκανε να δείχνω άρρωστη» λέει.
Αργότερα παντρεύτηκε έναν διαφημιστικό αντιπρόσωπο, τον Pon Su-Suan, και απέκτησε μαζί του πέντε παιδιά. Μετά από σαράντα χρόνια γάμου όμως το ζευγάρι χώρισε και η «Πράσινη Κυρία» πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής της φτωχή, δουλεύοντας σε εστιατόριο με fish and chips καθώς και σαν μοδίστρα.
Στο μεταξύ ο Tretchikoff πήγαινε απ’ το καλό στο καλύτερο. Παρόλο που οι κριτικοί τον σνόμπαραν, εκείνος έκανε χρυσές δουλείες πουλώντας τους φανταχτερούς πίνακές του στα χρόνια που ακολούθησαν τον πόλεμο και κέρδισε εκατομμύρια μέσω των φτηνών ανατυπώσεων των πινάκων του.
Από όλες τις δουλειές του, αυτή που του επέφερε τα περισσότερα χρήματα ήταν η Green Lady ή Chinese Girl, όπως ήταν το αρχικό όνομα του πίνακα, ο οποίος αποτελεί μέρος της ποπ κουλτούρας του ‘50.
Ο καλλιτέχνης, που πέθανε το 2006 σε ηλικία 96 ετών, είχε κάποια στιγμή παραδεχτεί πως πρωτοζωγράφισε μια πρώιμη μορφή του The Chinese Girl στο Κέιπ Τάουν αλλά είχε υποστηρίξει πως το πρωτότυπο είχε καταστραφεί από βάνδαλους και πως το κορίτσι που απεικόνιζε καταγόταν από τις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τους ανθρώπους του χώρου, πιθανότατα ο Tretchikoff απέκρυψε την πραγματική ιστορία φοβούμενος πως κάποιος μπορούσε να τον μηνύσει και να απαιτήσει μερίδιο από τα κέρδη του. Ο Andrew Lamprecht, που γράφει ένα βιβλίο γι’ αυτόν, λέει: «Μόλις βλέπεις τη Monika καταλαβαίνεις πως είναι αυτή».
Τη δεκαετία του ‘90 η Monika Sing-Lee ξανασυναντήθηκε με τον ζωγράφο: «Όταν βρεθήκαμε δεν με αναγνώρισε, οπότε του είπα ποια είμαι. Μου απάντησε: “Μην είσαι χαζή, δεν μοιάζεις με εκείνη” και εγώ του είπα: “Εσύ είσαι όπως ήσουν πριν σαράντα χρόνια;”. Του αφηγήθηκα την πρώτη μας συνάντηση και πράγματα που μόνο το πραγματικό Chinese Girl θα μπορούσε να ξέρει, όπως για τότε που χορεύαμε jitterbug και σκάσαμε στα γέλια.
Δεν θέλω να περηφανεύομαι αλλά το πορτρέτο μου είναι αυτό που τον έκανε πλούσιο. Το The Chinese Girl ήταν το καλύτερο πράγμα που συνέβη κατά τη διάρκεια της όχι και τόσο ωραίας ζωής μου».
Πρόσφατα η κυρία Sing-Lee βρέθηκε δίπλα στο πρωτότυπο σε μια αναδρομική έκθεση του Tretchikoff στην Εθνική Πινακοθήκη του Κέιπ Τάουν.
Πηγή: dailymail