Ο Τάσος (ΤΑΖ) Θεοδωρόπουλος, βλέπει την τελευταία του ταινία και αναφωνεί: «This is Παρ' Τα.»
ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ / PLAYING FOR KEEPS
Βαθμολογία: 1 / 10
Για τον περισσότερο κόσμο, ειδικά στην Ελλάδα, ήταν και θα είναι ο γυμνασμένος, ημίγυμνος και αποτελεσματικά φονικός Λεωνίδας από τους «300». Ή αλλιώς, η go go boy σε gay bar, ενσάρκωση, του μυθικού βασιλιά της Σπάρτης που κατατρόπωσε τους Πέρσες. Για τους μουσικόφιλους οπαδούς του West End, το φάντασμα από την κινηματογραφική διασκευή του «Φαντάσματος της Όπερας». Και για τους οπαδούς των ταινιών τρόμου, ο γοητευτικός Δράκουλας από την ταινία «Dracula 2000».
Πολύ φοβάμαι ότι για τους υπόλοιπους, και ειδικά αυτούς που όταν κυκλοφόρησε η τελευταία του ουσιαστικά μεγάλη επιτυχία, οι «300», ήταν πιτσιρίκια, δηλαδή πριν από 7 χρόνια, δε θα είναι τίποτα περισσότερο από ακόμα έναν γοητευτικό ηθοποιό που μάλλον πήγε άκλαφτος. Σχεδόν καμία του ταινία σε αυτό το διάστημα, δεν έχει κατορθώσει να απασχολήσει τα ΜΜΕ και το ενδιαφέρον του κοινού για τους σωστούς λόγους, με αποκορύφωμα τη φετινή χρονιά που του χρεώνεται ως μία από τις χειρότερες του.
Εισπρακτικά, αυτή εδώ η ταινία, «Παίζοντας με την Αγάπη» στην οποία συμπρωταγωνιστεί με ένα γερό cast, τους Ντένις Κουέιντ, Κάθριν Ζέτα Τζόουνς, Τζέσικα Μπιελ και Ούμα Θέρμαν άγγιξε τον μαύρο πάτο στο αμερικάνικο box office αλλά και στις κριτικές. Και δεν ήταν η μόνη. Η δεύτερη ταινία του για το 2012, το Chasing Mavericks, η οποία δεν προβλέπεται καν να διανεμηθεί κινηματογραφικά στην Ελλάδα, τα πήγε ακόμα χειρότερα. Πράγμα που σημαίνει ότι μάλλον ο συμπαθέστατος κατά τα άλλα, 43χρονος σήμερα ηθοποιός, χρειάζεται επειγόντως αλλαγή μάναντζερ. Η εν πάση περιπτώσει αλλαγή αυτού που τον συμβούλεψε να πρωταγωνιστήσει στο «Παίζοντας με την Αγάπη», μία από τις πιο θλιβερά ανέμπνευστες ρομαντικές δραμεντί που έχεις δει ποτέ σου, δια χειρός του βαρετού ιταλού Γκαμπριέλε Μουτσίνο.
Ξεπεσμένος πρώην στάρ του ποδοσφαίρου, προσπαθεί να βάλει τη ζωή του πίσω στις ράγες και να ξανασυνδεθεί με την πρώην σύζυγό του και το γιο τους, αναλαμβάνοντας προπονητής στην ομάδα ποδοσφαίρου του τελευταίου και προσδοκώντας να γίνει παρουσιαστής αθλητικών (πρώτα χασμουρητά). Κι εκεί που νομίζεις ότι πρόκειται να δεις μια οικογενειακή δραμεντί με αθλητικό κέντρο βάρους, ορμάνε οι λυσσάρες. Δηλαδή οι υπόλοιπες πρωταγωνίστριες, μανάδες παιχτών της ομάδας κλπ. που βλέπουν τον Μπάτλερ σαν αξύριστο ξερολούκουμο προκειμένου να δώσουν στην ταινία την κωμική νότα. Λάθος. Γιατί όπως έχουν γραφτεί οι ρόλοι τους και έχουν σκηνοθετηθεί οι παρουσίες τους, είναι τόσο αξιολύπητες, που κάνουν αθέλητα την ταινία δράμα σκέτο.
Σχεδόν τίποτα σε αυτή την ταινία, από τη σύλληψη της σαν ιδέα μέχρι την άγαρμπη εκτέλεσή της, δεν κολλάει σε τίποτα, από στόχους, από ρυθμούς, από ρόλους, από ύφος, από καταστάσεις. Εκτός από το κλασσικό πλάνο που υπάρχει λες βάση συμβολαίου σε κάθε σχεδόν ταινία του Μπάτλερ, με τον ίδιο ημίγυμνο και τυλιγμένο με πετσέτα μπάνιου. Σε ένα φιλμ που μπορώ να κατανοήσω το πώς εγκρίθηκε και πως γυρίστηκε, μόνο ως παραγγελία των αεροπορικών εταιρειών στο Χόλιγουντ, προκειμένου να το προβάλλουν όταν έχει κενά αέρος στο αεροπλάνο και ταρακουνάει, προκειμένου να μη φοβούνται οι επιβάτες αφού θα τους έχει πάρει ο ύπνος ο βαθύς.
*Στις αίθουσες από την Πέμπτη 24 Ιανουαρίου
***ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο facebook στο www.facebook.com/tazthebuzz, στο twitter ως klarinabourana, κάντε LIKE στην επίσημη σελίδα του fb SIGAIKA PRODUCTIONS, για να μαθαίνετε όσα χρειάζεστε, προκειμένου να καίτε τον εγκέφαλο (των άλλων) ή επικοινωνήστε με το terra_gelida@hotmail.com για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκησης.