Η δημοσιογράφος και βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη απαντά στον δημοσιογράφο Χρήστο Πασαλάρη ο οποίος σε συνέντευξή του την συμπεριέλαβε μεταξύ των δημοσιογράφων που έχουν μαθητεύσει κοντά του στα χρόνια που ήταν διευθυντής εφημερίδων.
Ο κ. Πασαλάρης μιλώντας στο περιοδικό «Εγώ», ανέφερε εκτός του ότι ήταν μεταξύ των δημοσιογράφων τις οποίες ανέδειξε ότι ήταν και η πρώτη γυναίκα δημοσιογράφος την οποία απέλυσε.
Χαρακτηριστικά είπε:
«Την έστειλα να κάνει μία δημοσιογραφική αποστολή στην Περσία, με τα γεγονότα του Χομεϊνί και της είπα: "Θα καθίσεις μία εβδομάδα και θα έρθεις". Τη διπλάρωσαν κάποιοι από το Associated Press, ήθελαν να τους κάνει την κάλυψη, δέχθηκε και αντί να έρθει πίσω σε μία εβδομάδα, κάθισε και την περίμενα, χωρίς να ξέρω πότε θα επιστρέψει. Ετσι της έστειλα την απόλυση τηλεγραφικά».
Οξύτατη απάντηση από την Κανέλλη
Με αφορμή αυτές τις δηλώσεις η Λιάνα Κανέλλη απέστειλε επιστολή στο newsit.gr, όπου μεταξύ άλλων τόνισε: «Τους δασκάλους μου τους επιλέγω εγώ».
Αναλυτικά, σημείωσε:
Μέρες που είναι πονηρές και θολές κι αφόρητα δύσκολες για την πλειονότητα των Ελλήνων, προφανώς ο καθένας μπορεί και λέει ότι θέλει. και βεβαίως κρίνεται. Λοιπόν βαρέθηκα να παίζω σε κάθε συνέντευξη του κ. Χρήστου Πασαλάρη ανακριβώς και αμνημόνως ως γλάστρα του βιογραφικού του. Νισάφι.
Λοιπόν:
1. Δεν υπήρξα ποτέ μαθήτριά του. Εργοδότης μου ήταν για περίπου ενάμιση χρόνο στην Απογευματινή.
2. Στην Τεχεράνη επί κρίσεως ομήρων με έστειλε την πρώτη φορά ο θαυμάσιος συνάδελφος Θαλής Δίζελος και θα τον ευγνωμονώ εσαεί γι´ αυτό.
3. Στο επόμενο ταξίδι μου έναν χρόνο μετά, με έστειλε η ΕΡΤ με εντολή του αείμνηστου Μπίστικα για λογαριασμό του ABC Channel, καθώς είχε απαγορευτεί η είσοδος των Αμερικανών στο Ιράν. Η εκεί δουλειά μου είναι καταγεγραμμένη διεθνώς, σε πάνω από 100 ώρες μεταδόσεων .Αποκλείστηκα επί τριάντα και πλέον μέρες στο Ιράν, λόγω πολέμου με το Ιράκ ,έπαιξα τη ζωή μου και ήταν επιλογή μου, κορώνα γράμματα. Γύρισα περιπετειωδώς. Με άδεια των αρχών και μια και μόνο πτήση μέσω Κωνσταντινούπολης, Βασιλείας,στην Αθήνα. Με απέλυσε εν τη απουσία μου.
Η διαφωνία μου μαζί του ήταν παλιότερη και αφορούσε ζήτημα μεγάλου Ελληνα που δεν ζει πια. Αυτά. Έκτοτε, παρά το γεγονός ότι κατά καιρούς επικαλείται τη νεκρή μάνα μου, που ήταν χαρτοπαικτική συντροφιά των Πασαλάρηδων και τον έχω παρακαλέσει να μην το κάνει, συνεχίζει να με αθροίζει στους μαθητές - μαθήτριές του. Τους δασκάλους μου ευτυχώς τους έχω επιλέξει. Τους εργοδότες μου μόνον όποτε μπόρεσα τους διάλεξα και τους ξεδιάλεξα. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Υ.Γ.´ Απαξ και αναγκάζομαι να απαντήσω, -τώρα που ο κόσμος καίγεται και δεν έχει ανάγκη από μιντιακά καυσόξυλα αλλά από πραγματικά- σε επιδερμικές χρήσεις της εμπειρίας και της ζωής μου, προφανώς και δεν θα συμμετάσχω σε κανέναν διάλογο περί το ζήτημα αν ανοίξει. Περί όνου σκιάς λοιπόν η ουσία. Αλλά και στα μίντια, όσο ζω, μου ανήκει η σκιά μου υπό τον όποιο «φωτισμό»