Οι αιώνες μπορεί να περνάνε και οι αυτοκρατορίες να διαδέχονται η μία την άλλη, συσσωρεύοντας ολοένα και μεγαλύτερη επίγνωση του τι οφείλουν να προσέξουν και να αποφύγουν για να μην έχουν την ίδια κατάληξη με τις προκατόχους τους, ωστόσο κάποιος αόρατος δομικός κανόνας τις θέλει να ακολουθούν την ίδια πάνω-κάτω πορεία και μακροπρόθεσμα να καταρρέουν.
Μία σειρά από εκπληκτικούς παραλληλισμούς και κοινά σημεία μεταξύ της σύγχρονης αμερικανικής και της αρχαίας ρωμαϊκής αυτοκρατορίας εκθέτει σε δημοσίευμά του στο AlterNet ο Στίβεν Στράους, βασιζόμενος στην παράλληλη μελέτη δύο ιστορικών μελετών με παρόμοιο θέμα: του Republic Lost του Λώρενς Λέσιγκ (που αναλύει τους λόγους διάβρωσης της δημοκρατικής μορφής διακυβέρνησης στις ΗΠΑ) και του Rise of Rome του Άντονι Έβεριτ που εξιστορεί την πορεία της αρχαίας Ρώμης από την ίδρυσή της μέχρι και την πτώση της,
Ποια συμπεράσματα μπορεί να βγάλει κανείς από τις δύο μελέτες σχετικά με τα κοινά σημεία στην πορεία και την εξέλιξη των δύο αυτοκρατοριών; Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
-Όλο και μεγαλύτερη αύξηση στο κόστος των εκλογών, συνοδευόμενη από αμφιλεγόμενης προέλευσης χρηματοδότηση. Τα ίδια ακριβώς συνέβαιναν στην ύστερη ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
-Εκμετάλλευση της πολιτικής για προσωπική ανέλιξη και κυριαρχία. Σίγουρος τρόπος επιτυχίας και δοκιμασμένη συνταγή με την υπογραφή εκατοντάδων ρωμαίων αξιωματούχων που έκαναν περιουσίες από τις θέσεις τους στη δημόσια πολιτική σκηνή.
-Διαρκείς πόλεμοι, η θέση σε πρώτο πλάνο της εθνικής ασφάλειας και η παραπλάνηση της δημόσιας γνώμης μέσω της διεξαγωγής πολέμων. Και αυτή παλιά καλή δοκιμασμένη μέθοδος στην οποία οι ΗΠΑ έχουν διαπρέψει 8 φορές μονάχα μέσα στον 20ο και στις πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα.
-Διαμόρφωση της εσωτερικής πολιτικής από τα υπεράκτια κέρδη: όπως συμβαίνει στην περίπτωση των αμερικανών δισεκατομμυριούχων και των πολυεθνικών εταιρειών τους, έτσι και στην αρχαία Ρώμη οι βαθύπλουτοι αποικιοκράτες Ρωμαίοι είχαν τον πρώτο λόγο στα εσωτερικά της αυτοκρατορίας και κατά συνέπεια στα αποτελέσματα των εκλογών.
-Κατάρρευση της μεσαίας τάξης: στη μεν ρωμαϊκή αυτοκρατορία από το εμπόριο ξένων σκλάβων και άρα την εισροή φτηνότερων εργατικών χεριών, στις δε ΗΠΑ λόγω της απώλειας εργασιακών θέσεων λόγς μεταφοράς μεγάλου μέρους του κατασκευαστικού τομέα σε φτηνότερες χώρες του εξωτερικού.
-Ανεπανόρθωτο άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ των πλουσίων και των φτωχότερων τάξεων. Όπως και τώρα έτσι και τότε η έννοια της οικονομικής εξισορρόπησης των κοινωνικών δυνάμεων ήταν μία άγνωστη έννοια, ελέω της άκρατης επιδίωξης του κέρδους.