Ο Τάσος (ΤΑΖ) Θεοδωρόπουλος συμπάσχει με τον αγαπημένο ηθοποιό, εφ' όσον κι ο ίδιος κοιμήθηκε βλέποντας την τελευταία του ταινία.
AΛΛΟΘΙ / ARBITRAGE
Βαθμολογία: 3 / 10
Στις αίθουσες από την Πέμπτη 17 Ιανουαρίου
Δε διαφωνώ πως η διακριτικότητα είναι αρετή, η κομψότητα χάρισμα, το υπονοούμενο ταλέντο και η αποστασιοποιημένη παρατηρητικότητα πλεονέκτημα. Έχω όμως μεγάλο πρόβλημα όταν όλα τα παραπάνω, προσπαθούν να συνεργαστούν με τηλεοπτική αισθητική και ρυθμό σε κοινωνικό δραματικό θρίλερ το οποίο στην προσπάθεια του να αποφύγει οποιαδήποτε κακοτοπιά υπερβολής, κατορθώνει τελικά να παραμελεί, για να μην πω να σνομπάρει, την αξία της ψυχαγωγίας, όπως κάνει εδώ ο Νίκολας Γιαρέσκι στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της καριέρας του. Ή να την περιορίζει, μόνο στις κλασάτες αλλαγές κοστουμιών του πρωταγωνιστικού της διδύμου, που εν προκειμένω είναι οι πάντα κομψοί Ρίτσαρντ Γκιρ και Σούζαν Σάραντον (με τη βοήθεια από δίπλα της Λετίσια Κάστα σε ένα μικρό ρόλο και του Τιμ Ροθ).
Και αυτό ακριβώς είναι τελικά το «Άλλοθι», ένα κλασάτο αλλά εντελώς αδιάφορο κοινωνικό θρίλερ στον κόσμο των πολύ πλούσιων, με υποτιθέμενο ηθικό επιμύθιο και σχολιασμό που θα μπορούσε κάλλιστα, παρά την στημένη του σοβαροφάνεια, να είναι ο τηλεοπτικός πιλότος μιας πολλά υποσχόμενης σαπουνόπερας. Σε εκείνη την περίπτωση, θα είχε λόγο ύπαρξης, όπως προκύπτει όμως τώρα, με την έπαρση της σοβαρότητας του, καταλήγει σε μια βαρετή αποτυχία.
Χλιδάτος δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας της Wall Street, με γυναίκα, παλάτι, βρώμικες μπίζνες στα οικονομικά της εταιρείας του και ερωμένη Γαλλίδα γκαλερίστα, τα βρίσκει σκούρα όταν σε μια βόλτα με την τελευταία, τον παίρνει ο ύπνος πάνω στο τιμόνι του, το αμάξι κρασάρει και η Γαλλίδα πηγαίνει άκλαφτη.
Πανικόβλητος από την εξέλιξη, που θα του στοιχίσει τόσο σε οικογενειακό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο εφ' όσον είναι στα πρόθυρα πώλησης-συγχώνευσης της αυτοκρατορίας του, κατευθύνεται σε έναν κοντινό τηλεφωνικό θάλαμο, για να μην εντοπιστεί η κλήση από το κινητό του και τηλεφωνεί σε έναν γνωστό του από το Χάρλεμ, προκειμένου να έρθει, να τον μαζέψει και συγκαλύψουν την υπόθεση. Μόνο που ένας σκλητροτράχηλος μπάτσος, με προφανές ταξικό μένος, μυρίζεται λαβράκι και ξεκινάει τη δική του εκστρατεία αποκάλυψης της αλήθειας.
Πάνω κάτω αυτό είναι όλο, με κύριους μοχλούς εξέλιξης της υπόθεσης, τη σχέση του πλούσιου με τον μαυρούλη από το Χάρλεμ, τις συνέπειες της πράξης του στην οικογένεια του και την κόρη του, τα όρια ανάφλεξης της συμβατικής σχέσης με την γυναίκα του, το αν θα αποκαλυφθεί ή όχι η οικονομική απάτη, το αν θα πωληθεί ή όχι η εταιρεία του και φυσικά το αν θα κατηγορηθεί ή όχι για το θάνατο της ερωμένης. Το πρόβλημα είναι πως τίποτα μα τίποτα από τα παραπάνω δεν κατορθώνει να αποκτήσει το παραμικρό ενδιαφέρον και να σε κάνει να ενδιαφερθείς για την πορεία του.
Πιθανότατα γιατί το κεντρικό «κάθαρμα» της υπόθεσης, δηλαδή ο χαρακτήρας του Ρίτσαρντ Γκιρ (υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα), δεν σου κατοχυρώνεται ποτέ σαν κάθαρμα, εφ' όσον είναι ο Ρίτσαρντ Γκιρ, ντυμένος με πανάκριβα κοστούμια, και ο θάνατος της ερωμένης του, δεν ήταν φόνος ή κάτι ανάλογο, αλλά ένα δυστύχημα. Όλοι σχεδόν οι χαρακτήρες, προκύπτουν εξ΄ ίσου αδιάφοροι με μοναδική εξαίρεση τον μαυρούλη, και σου δίνουν την εντύπωση της γκλαμουράτης περαντζάδας μπροστά από ένα φακό με ένα ποτήρι ουίσκι στα χέρια, προκειμένου να πούνε μερικές μηχανικές ατάκες, να πάρουν τα λεφτά τους και να φύγουνε. Όσο για το επιχειρηματικό Wall Street backstory, σου προκαλεί την ίδια ακριβώς έξαψη και αγωνία με το τι θα μαγειρέψει αύριο ο Πετρετζίκης στο Πρωινό Mou.
Πολλοί κριτικοί, μεταξύ των οποίων και ο αγαπημένος μου Roger Ebert, βρήκαν την ταινία αριστούργημα. Ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν έχω ούτε το ταλέντο τους, ούτε τη φήμη τους.
***ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο facebook στο www.facebook.com/tazthebuzz, στο twitter ως klarinabourana, κάντε LIKE στην επίσημη σελίδα του fb SIGAIKA PRODUCTIONS, για να μαθαίνετε όσα χρειάζεστε, προκειμένου να καίτε τον εγκέφαλο (των άλλων) ή επικοινωνήστε με το terra_gelida@hotmail.com για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκησης