Θησαυρός για τους αγρότες της ορεινής Ελλάδας αποτελεί η καλλιέργεια κρανιάς, αφού εκτός από ιδιαίτερα αποδοτική, είναι και οικονομική, δεδομένου ότι το φυτό δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα, ενώ μπορεί να ευδοκιμήσει ακόμα και σε εγκαταλελειμμένες ορεινές εκτάσεις.
Όπως αναφέρει το ένθετο Επαγγελματικές Ευκαιρίες της εφημερίδας Έθνος, η κρανιά (cranberry) δε χρειάζεται εντατική φροντίδα και μπορεί να αναπτυχθεί ακόμα και σε μικρούς αγρούς οριακής απόδοσης σε υψόμετρο 300-900 μέτρων και αντέχει σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, έως και -25 βαθμούς Κελσίου, ενώ η απόδοσή της καλλιέργειας ξεπερνάει τον 1 τόνο ανά στρέμμα.
Το δέντρο φτάνει σε ύψος τα 5 με 10 μέτρα, ανθίζει νωρίς το χειμώνα (Ιανουάριο – Φεβρουάριο) και η άνθιση διαρκεί 45-50 μέρες. Πολύ χρήσιμο είναι επίσης και το ξύλο του δέντρου αφού είναι σκληρό και στην αρχαία Ελλάδα το χρησιμοποιούσαν για να κατασκευάσουν βέλη και ακόντια, ενώ ακόμα και σήμερα χρησιμοποιείται για μικροκατασκευές και εργαλεία.
Οι καρποί του δέντρου έχουν πολλά αντιοξειδωτικά καθιστώντας το ένα χρήσιμο φαρμακευτικό φυτό, ενώ έχει υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C και βιταμίνη Α, τανίνες, πηκτίνες, σίδηρο και άλλα μεταλλικά στοιχεία. Παράλληλα ο καρπός χρησιμοποιείται για την παραγωγή λικέρ, και το βάψιμο ρούχων ή αυγών, αλλά και ως καλλωπιστικό φυτό.
Οικονομικά, η καλλιέργεια κρανιάς έχει αποδειχθεί πολύ αποδοτική αφού δίνει περίπου 1 τόνο το στρέμμα, αποφέροντας από 800 έως 1.300 ευρώ. Η καρποφορία της κανονικά αρχίζει από το 4ο έτος, αλλά στο 15ο έτος μπορεί να φτάσει και τον 1,5 τόνο.
Τα τελευταία χρόνια, η κρανιά καλλιεργείται κυρίως για την παραγωγή καρπών, ενώ τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκαν σε μερικές ευρωπαϊκές χώρες αξιόλογες ποικιλίες κρανιάς, των οποίων το χρώμα ποικίλει από κίτρινο μέχρι βαθύ κόκκινο.