Η Μαρία Μπέικου, αντάρτισσα του ΕΛΑΣ, συνεργάτιδα του Ταρκόφσκι και εσχάτως ηθοποιός, μιας και συμμετείχε στην παράσταση "Μάουζερ" του Θεάτρου Άττις, πέθανε την εβδομάδα που μας πέρασε σε ηλικία 84 ετών. Η παράσταση θα συνεχιστεί, αφιερωμένη στη μνήμη της, με τη Σοφία Μιχοπούλου να την αντικαθιστά. Αναδημοσιεύουμε το κείμενο που έγραψε για εκείνη η Όλγα Σελλά στην Καθημερινή.
«Μιζέρια; Ναι. Δεν με πιάνει μιζέρια...». Είναι τα λόγια της Μαρίας Μπέικου, ενός ανθρώπου που είναι δύσκολο να του αποδώσεις μία και μόνη ιδιότητα. Γιατί στη διάρκεια της πολύ γεμάτης ζωής της, καταπιάστηκε με πολλά. Κι όλα αποτυπώνονταν στο ολοστρόγγυλο και φωτεινό πρόσωπο αυτής της γυναίκας, που μόνο υπερήλικη δεν έμοιαζε - στα 86 της.
Η Μαρία Μπέικου συνόψιζε στη διάρκεια της ζωής της τα πιο έντονα γεγονότα της ελληνικής Ιστορίας και της ελληνικής Αριστεράς στη διάρκεια του 20ού αιώνα. Με τις ακραίες και τις δύσκολες στιγμές της: την Κατοχή, τον Εμφύλιο, τον δρόμο της υπερορίας προς τη Σοβιετική Ενωση, τη ζωή στον «υπαρκτό σοσιαλισμό». Κι εκεί διεκδίκησε το διαφορετικό, τον δύσκολο, αλλά γοητευτικό δρόμο. Βιοποριζόταν δουλεύοντας στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Μόσχας, αλλά δεν της αρκούσε. Πήγε στην Ακαδημία Κινηματογράφου για να σπουδάσει σκηνοθεσία. Κι εκεί γνωρίστηκε με τον Αντρέι Ταρκόφσκι - ήταν συμφοιτητές.
Η συνέχεια εδώ.