Όταν άκουσα το «Fake Friends» του Victim of Society ήμουν σίγουρος ότι: α) έπαιζε γκρουπ και β) ότι ήταν τουλάχιστον 35άρηδες. Στα μηνύματα που είχαμε ανταλλάξει ο Βαγγέλης -που θεωρούσα αντιπρόσωπο του γκρουπ- ήταν πολύ συγκρατημένος και σοβαρός. Συγκρατημένος και σοβαρός είναι έτσι κι αλλιώς, απλά όταν κανονίσαμε να συναντηθούμε και είδα έναν πιτσιρικά να μου συστήνεται, η έκπληξη ήταν διπλή [αποδείχτηκε ότι δεν υπήρχε σχήμα, όλα τα όργανα στα κομμάτια τα παίζει μόνος του]. Στην πορεία ήρθαν κι άλλες. Τον Βαγγέλη, λοιπόν, τον έστησα περισσότερο από μία ώρα και περίμενε υπομονετικά μέχρι να ξεκινήσει η συνέντευξη, την οποία στη συνέχεια την έσβησα κατά λάθος απ’ το μαγνητοφωνάκι. Το μόνο που θυμάμαι από εκείνη την κουβέντα είναι ότι είναι 22 χρονών, φοιτητής στο Πολυτεχνείο και ότι του αρέσουν ο Dirty Beaches, οι Velvet Underground και οι Last Drive. Μιλήσαμε επίσης για μουσική, αμερικάνικα σίριαλ και όλα αυτά που γίνονται στην Αθήνα, αλλά είναι αδύνατο να τα μεταφέρω, γιατί η μνήμη μου έχει γίνει χειρότερη από χρυσόψαρου. Ο Victim of Society δεν έζησε ούτε τους Gun Club, ούτε τους Suicide. Δεν πρόλαβε ούτε καν τους Jesus and Mary Chain, γι’ αυτό είναι εντυπωσιακό το ότι ακούγεται σαν όλα αυτά μαζί και ολομόναχος βγάζει τόση «βρωμιά» και ενέργεια. Κι είναι από τα πιο συναρπαστικά new entry στη μουσική αυτής της πόλης που τελευταία μόνο βαρετή δεν μπορεί να την πει κανείς…
Φωτο: Freddie F.
Με τι άλλο ασχολείσαι;
Με το να σπουδάζω και να αγχώνομαι για τα πάντα. Α, μαγειρεύω κιόλας, αν θες να ξέρεις!
Πες μου μερικά πράγματα για σένα, για το background σου.
Πατέρας από Κέρκυρα, μητέρα από Ζάκυνθο, νησιώτης φάση. Έχω και μία αδερφούλα.
Είσαι θύμα της κοινωνίας;
Φυσικά και είμαι, αλλά είμαι και θύτης, όπως όλοι. Εξάλλου δικό μας "κατασκεύασμα" είναι.
Το Victim Of Society πώς προέκυψε;
Από ένα πίνακα του George Grosz.
Με τη μουσική πώς άρχισες να ασχολείσαι;
5η-6η δημοτικού, μαθήματα πιάνου ήταν η πρώτη μου επαφή με την μουσική και μετά από 4 χρόνια το σταμάτησα. Στη δευτέρα λυκείου που φίλοι με έπεισαν να πιάσω το μπάσο για συγκρότημα, είχα ξανά κάποια επαφή, από τότε ασχολούμαι μόνος μου (από internet, βιβλία)
Πες μου μερικές βασικές επιρροές σου.
Το ασπρόμαυρο, το ανθρώπινο στοιχείο, τα live, o θόρυβος. Και όσον αφορά τις μουσικές επιρροές, Velvet Underground, Dirty Beaches, Wooden Shjips, Jesus and Mary Chain, Last Drive τέτοια φάση.
Ποιος ήταν ο πρώτος δίσκος που αγόρασες;
Christina Squilera, για μια φίλη (χαχα, όντως…). Για μένα όμως, ήταν το Urban Hymns από The Verve.
Ποιοι άνθρωποι σε γοητεύουν;
Οι αυθεντικοί.
Πες μου μερικούς "μεγάλους" ανθρώπους.
Οι μικροί ήρωες της καθημερινότητας.
Τι σε κουράζει πιο πολύ στον εαυτό σου;
Το ότι δεν νιώθω άνετα μαζί του.
Ποιες ανάγκες σου ικανοποιεί η μουσική;
Αυτές που μένουν ανεκπλήρωτες.
Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 5 χρόνια;
Δεν ξέρω πως θα ξυπνήσω αύριο, σιγά μην ξέρω πως θα είμαι σε 5 χρόνια. Ας ζήσουμε τώρα και ό,τι έρθει, ήρθε..
Έχεις κατοικίδιο;
Είχα. 2 σκυλία, τον Ράς και τον Simba.
Πιστεύεις στην τύχη;
Μπααα, το να μαθαίνεις από τα λάθη σου, μου ακούγεται πιο ρεαλιστικό.
Θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό;
Ποτέ δεν ήμουν τυχερός.
Ποιος είναι ο πιο μεγάλος φόβος σου;
Οτι θα απογοητεύω συνέχεια τους ανθρώπους μου.
Όταν βγαίνεις πού πηγαίνεις;
Μακριά από το συνηθισμένο.
Πες μου μερικά πράγματα που σου αρέσει πολύ να κάνεις.
Να ψάχνω για καινούργιες μουσικές, να ξυπνάω και να έχει ήλιο, να γελάω με φίλους, να βλέπω τον Galifianaki να τρώει ξύλο από μικροτσούτσουνο κινέζο.
Τι σε ενοχλεί πιο πολύ;
Ότι το κύριο μέλημα όλων είναι η πάρτη τους. Και όταν μιλάς σε κάποιον και δεν σε προσέχει.
Τι σε κάνει να κοκκινίζεις;
Πολλά..
Πήγες τις τελευταίες μέρες στο Σύνταγμα;
Ναι πήγα, ωραίο συναίσθημα.
Θα έγραφες ένα τραγούδι για τους αγανακτισμένους;
Το έχω ήδη κάνει.
Εσύ πότε αγανακτείς;
Όταν έχεις δώσει όλο σου τον εαυτό και τα πράγματα εξακολουθούν να πηγαίνουν σκατά.
Τη μουσική του Victim of Society μπορείς να την ακούσεις στο soundcloud του.