Σύμφωνα με τα πρωτοσέλιδα της 3ης Ιανουαρίου του 1917, η δολοφονία του ακόλαστου Ρώσου καλόγερου, στον οποίο ο Τσάρος Νικόλαος είχε τυφλή εμπιστοσύνη και τον οποίο η Τσαρίνα λάτρευε με τιμές αγίου, κατά πάσα πιθανότητα έλαβε χώρα στο παλάτι των Γιουσούποφ, με το πτώμα του να ανακαλύπτεται σε παγωμένο ποτάμι της νήσου Πετρόφσκι, θύμα συνωμοσίας.
Ο σατανικός καλόγερος είχε διαφύγει ουκ ολίγες φορές το θάνατο, όχι όμως και τούτη τη φορά. Οι μαγικές δυνάμεις του και η υπνωτιστική του ικανότητα δεν στάθηκαν αρκετές για να τον σώσουν.
Θύτης του φέρεται να υπήρξε ο σύζυγος της ανιψιάς του Τσάρου και κίνητρο της δολοφονίας πολιτικοί λόγοι που είχαν να κάνουν με τα πλήγματα που δεχόταν εκείνο τον καιρό η μοναρχία, τα οποία επιδείνωναν τα απανωτά σκάνδαλα του σκοτεινού Ρασπούτιν.
Φημολογείται ότι η δολοφονία θα γινόταν με τη χρήση δηλητηρίου, το οποίο και έλαβε ο καλόγερος εν αγνοία του, καταφέρνοντας να επιζήσει, πράγμα που ώθησε το θύτη του να του φυτέψει μία σφαίρα στο σώμα για να τον αποτελειώσει.
Έκτοτε, μαζί με τη φήμη αγίου που τον ακολουθούσε και συνεχίζει να τον ακολουθεί διασώζεται σε φορμόλη και το φερόμενο ως δικό του γεννητικό όργανο – μήκους 30 εκατοστών «σε ηρεμία» και παχύ όσο ο καρπός ενός άντρα – το οποίο εκτίθεται ανά τον κόσμο.