Ο βίος και η πολιτεία του Φράνο Σέλικ αψηφούν κάθε περιγραφή. Έχοντας γλιτώσει από τον θάνατο επτά φορές (μια από τις οποίες άνοιξε η πόρτα του αεροπλάνου, με εκείνον να πέφτει στο κενό και να προσγειώνεται σε μια μπάλα άχυρο), στο τέλος βρέθηκε να κερδίζει το λαχείο.
Η πρώτη φορά που ο 81χρονος καθηγητής μουσικής από το Ντουμπρόβνικ ξέφυγε από το θάνατο ήταν το 1962, όταν το τρένο που επέβαινε έφυγε από τις ράγες και έπεσε στο παγωμένο ποτάμι. Εκείνος ξέφυγε με υποθερμία και ένα σπασμένο χέρι, την ίδια ώρα που οι υπόλοιποι 17 επιβάτες βρήκαν τραγικό θάνατο.
Ένα χρόνο μετά, την πρώτη και τελευταία φορά που μπήκε σε αεροπλάνο, ο Φράνο βρέθηκε να πέφτει στο κενό μαζί με άλλους 19 επιβάτες όταν η πόρτα του αεροπλάνου άνοιξε ξαφνικά. Εκείνος επέζησε με ενθύμιο μερικούς μώλωπες (σ.σ. Προσγειώθηκε πάνω σε μια μπάλα άχυρο), ενώ όλοι οι υπόλοιποι πέθαναν.
Οι περιπέτειες όμως του Σέλικ δεν τελειώνουν εδώ, καθώς το 1966 βρέθηκε μέσα σε ένα λεωφορείο που βγήκε από το δρόμο και έπεσε σε ένα ποτάμι, με αποτέλεσμα να πνιγούν 4 επιβάτες. Εννοείται πως ο Σέλικ δεν έπαθε τίποτα.
Η συνέχεια περιλαμβάνει το αυτοκίνητό του να πιάνει φωτιά και να εκρήγνεται καθώς οδηγούσε στον αυτοκινητόδρομο. Και μάλιστα όχι μια, αλλά δυο φορές (τόσο το 1970, όσο και το 1973).
Τα 80s στάθηκαν καλά με τον καθηγητή μουσικής, καθώς η ζωή του δεν κινδύνεψε ούτε μια φορά.
Αντιθέτως στα 90s αντιμετώπισε 1-2 «προβληματάκια», με ένα λεωφορείο να πέφτει πάνω του και να τον αφήνει αναίσθητο καθώς περπατούσε στο Ζάγκρεμπ το 1995. Ενώ, τον αμέσως επόμενο χρόνο, συγκρούστηκε μετωπικά με ένα φορτηγό των Ηνωμένων Εθνών σε ένα βουνίσιο πέρασμα. Το αυτοκίνητό του έπεσε κάτω στον γκρεμό βάθους 300 μέτρων, με τον Φράνο να καταφέρνει τελευταία στιγμή να πηδήσει έξω και να πιαστεί από ένα δέντρο.
Μετά από όλα αυτά κανείς δεν αμφιβάλει ότι δικαιώς κέρδισε -ως ανταμοιβή από το κάρμα του- ένα εκ. δολάρια σε λαχείο του 2001. Ένα ποσό που το επέτρεψε να αγοράσει ένα ιδιωτικό νησί στην Αδριατική και να ζει απομονωμένος εκεί.
Μέχρι που γνώρισε την 5η συζυγό του, Κατερίνα, αυτή που ο ίδιος θεωρεί «το καλό μου γούρι». Τότε πούλησε το νησί, μοίρασε τα χρήματα σε συγγενείς και φίλους και επέστρεψε στο φτωχικό πατρικό του. Κρατώντας μόνο ένα ποσό για την εγχείριση αντικατάστασης γοφού που χρειαζόταν και ένα εκκλησάκι στην Παναγία που είχε τάμα να χτίσει.