«Ένα καλό τρίμηνο βρίσκεται στα σκαριά αυτή τη στιγμή, αλλά νομίζω ότι θα έχουμε αρκετές εκπλήξεις», δήλωσε ο ειδικός αναλυτής Joe Saluzzi της Themis Trading στο Reuters. Στη συνέχεια επισήμανε αυτό που κατά πολλούς είναι το κεντρικό στίγμα των ημερών. «Αν οι επιχειρήσεις δεν μπορέσουν να περάσουν τις αυξήσεις στις τιμές τότε τα χαμηλότερα κέρδη θα αποτελέσουν πρόβλημα, εκτός και αν τα καταφέρουν οπότε θα δημιουργηθεί πληθωριστική πίεση». Σαν πηγές αβεβαιότητας στις αγορές κατέγραψε την γεωπολιτική αστάθεια στη Μέση Ανατολή, την πυρηνική κρίση στην Ιαπωνία και τις αυξημένες τιμές βασικών εμπορευμάτων όπως το πετρέλαιο.
Αντίστοιχα, ο Larry Kantor, κεντρικός ερευνητής της γνωστής Barclays Capital δήλωσε στους Financial Times ότι ο κίνδυνος του πληθωρισμού αναγκαστικά στρέφει την πολιτική των κεντρικών τραπεζών από την υποβοήθηση της ανάκαμψης μέσω της ποσοτικής χαλάρωσης προς τη σταθεροποίηση και την σταδιακή απομάκρυνση της πλεονάζουσας ρευστότητας. Το βασικό αποτέλεσμα της μεταβολής αυτής, που εμφανίζεται να κερδίζει έδαφος σε ολοένα και περισσότερα μέλη των συμβουλίων των κεντρικών τραπεζών, θα είναι η άνοδος των επιτοκίων. Το σενάριο αυτό ισχύει στο ακέραιο για την Ευρώπη, ενώ μάλλον θα περιμένει λίγο για τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία.
Τέλος στην έκδοση Global Outlook της Barclays Capital φανερώνεται ότι η περίοδος της αισιοδοξίας στις αγορές που ξεκίνησε μετά τις χειρότερες στιγμές της κρίσης του 2008 φτάνει σε ένα τέλος. Από 1000 στρατηγικούς επενδυτές μόνο το 7% πιστεύει σε ένα σενάριο που η παρούσα ανάκαμψη θα συνεχιστεί απρόσκοπτα στο άμεσο μέλλον.
Μια απλή παρατήρηση είναι η εξής. Η αισιοδοξία και η άνοδος των τιμών προέρχεται από την πολιτική της ποσοτικής επέκτασης των κεντρικών τραπεζών. Πολιτικής που επετεύχθη χάρη στα τεράστια κρατικά χρέη. Αν για κάποιο λόγο η πολιτική αυτή δεν έχει καταφέρει να βελτιώσει την κατάσταση στην πραγματική οικονομία τότε το σταμάτημα της θα μας φέρει πίσω από εκεί που ξεκινήσαμε, δηλαδή στην κρίση. Ακόμα, για όποιον έχει απορία, το μόνο ουσιαστικό σημάδι πραγματικής ανάκαμψης μιας οικονομίας είναι η μείωση της ανεργίας, που δεν έχουμε σχεδόν πουθενά. Και όχι η κρυφο- πληθωριστική άνοδος των κερδών, που ούτε καν αυτή επιτεύχθηκε ομοιόμορφα.
Κ.Π.