Ο αμερικανός δημοσιογράφος Τίμοθυ Ράιμπακ εξέτασε τα 16.000 βιβλία που περιλαμβάνει η βιβλιοθήκη του Χίτλερ. Τα περισσότερα έχουν αφιερώσεις από τους συγγραφείς τους οι οποίοι παραληρούν μεταξύ αντισημιτισμού, ρατσισμού και αποκρυφισμού. Το βιβλίο που έγραψε ο δημοσιογράφος με τίτλο «Στην ιδιωτική βιβλιοθήκη του Χίτλερ» επιβεβαιώνει ένα ρητό: πες μου τι διαβάζεις να σου πω ποιός είσαι.
Το βιβλίο του Τίμοθυ Ράιμπακ εκρίθη από την Washington Post ως το καλύτερο ιστορικό βιβλίο της χρονιάς 2008. Τι υπάρχει λοιπόν στα ράφια της βιβλιοθήκης του ανθρώπου που αιματοκύλισε την Ευρώπη;
Βιβλιοφάγος ο Χίτλερ
Ο άνθρωπος που διέταξε την καταστροφή και το κάψιμο βιβλίων κατείχε 16.000 βιβλία εκ των οποίων επέζησαν των λεηλασιών μόνο τα 1.200 και βρήκαν καταφύγιο σε διάφορα αμερικανικά πανεπιστήμια. Το 1935 η βιβλιοθήκη του Χίτλερ ήταν τόσο διάσημη που το «Τhe New Yorker» αφιέρωσε ρεπορτάζ γι'αυτή. Ο Φύρερ σε κάθε κατοικία που διέμεινε διέθετε και από μία βιβλιοθήκη.
Κανείς πριν από τον Ράιμπακ δεν είχε σκεφτεί να μελετήσει τα αναγνώσματα του αρρωστημένου ηγέτη.
Κλασικά βιβλία
Ο Χίτλερ διάβαζε εν πρώτοις κλασικά αναγνώσματα όπως Δον Κιχώτης, Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ, Ροβινσώνας Κρούσος, Αμλετ.
Ο αμερικανός δημοσιογράφος δεν ασχολείται με αυτά τα αναγνώσματα. Το ενδιαφέρουν τα βιβλία που ο Φύρερ διάβαζε και ξαναδιάβαζε, υπογράμμιζε. Στόχος του Ράιμπακ είναι να αποδείξει πώς τα εν λόγω βιβλία επηρέασαν τη σκέψη του Φύρερ.
Στα ράφια του ξεχειλίζουν, λοιπόν, τα βιβλία με περιεχόμενο ρατσιστικό και αντισημιτικό. Είναι τα μόνα βιβλία τα οποία φαίνεται ότι ο Χίτλερ διάβαζε μετά μανίας γιατί μόνο αυτά έχει υπογραμμίσει. Είναι βιβλιοφάγος, φανατικός αναγνώστης, διαβάζει ένα βιβλίο κάθε βράδυ. Στο γραφείο του διατηρεί το αγαλματίδιο του φιλοσόφου Σοπενχάουερ. Αγαπημένα του βιβλία είναι ο Κλάουζβιτς, η βιογραφία του Ιούλιου Καίσαρα και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο φιλόσοφος Καντ και ο Μακιαβέλι. Τα δύο τελευταία βιβλία βρέθηκαν μάλιστα στο μπούνκερ στο οποίο αυτοκτόνησε.
Ο Χίτλερ μισούσε τους διανοούμενους
Σύμφωνα με τον αμερικανό δημοσιογράφο ο Χίτλερ ο οποίος μισούσε τους διανοούμενους, ειδικά αν ήταν Εβραίοι, «κατάπινε» ολόκληρους τόμους εσωτερισμού και αποκρυφισμού.
«Τα βιβλία για θεωρίες αποκρυφισμού που βρήκα στα ράφια του Χίτλερ ήταν αναρίθμητα και μιλούν από μόνα τους για τις βαθιές ανησυχίες του ιδιοκτήτη τους» αναφέρει ο Ράιμπακ.
Η αποκάλυψε για τον Χίτλερ πάντως ήταν ότι διάβαζε μανιωδώς ευκολόπεπτα βιβλία τσέπης και προχειρογραμμένα βιβλία ακροδεξιών συγγραφέων όπως ο Χανς Γύντερ ή το «Βιβλίο για το εβραϊκό ζήτημα» του Θήοντορ Φριτς.
Δίπλα σε αυτά υπάρχουν στα ράφια του Χίτλερ βιβλία για την τηλεπάθεια, την αστρολογία, τις παράλληλες επιστήμες.
«Εδώ βρισκόμαστε στην καρδιά της σκέψης του Χίτλερ. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να θεωρείται αναγνώστης του Σοπενχάουερ και του Νίτσε αλλά ένας καταναλωτής βιβλίων τσέπης και βιβλίων αποκρυφισμού» αναφέρει ο Ράιμπακ.
Το συμπέρασμα για το μυαλό του Χίτλερ
Το συμπέρασμα που εξάγει ο αμερικανός δημοσιογράφος είναι ότι η ανάγνωση του Θερβάντες ή του Σέξπηρ δεν θεραπεύουν από μόνες του. Η κουλτούρα δεν είναι ασπίδα στη βαρβαρότητα. Στο Χίτλερ αυτό που μετράει δεν είναι οι μεγάλοι συγγραφείς αλλά τα βιβλιαράκια της σειράς που δείχνουν να τον επηρεάζουν βαθιά. Το πρόβλημα είναι ότι ο Γκαίτε αναμειγνύεται με συγγράμματα ρατσιστικά και απλοϊκές ιδέες.