Είναι μια cult φιγούρα της Βουλής η Τζένη Βαμβακά! Από τις εκπλήξεις των εκλογών αφού μαζί με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη κατέλαβαν τις δύο έδρες που κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ στην Β΄ Πειραιά.
Η Τζένη Βαμβακά προέρχεται από το ΔΗΚΚΙ του Δημήτρη Τσοβόλα.
Το Μάρτιο του 2004, μετά τη δεύτερη συνεχόμενη αποτυχία να περάσει το όριο του 3% για είσοδο στη Βουλή, ο Δημήτρης Τσοβόλας ανακοίνωσε ότι διαλύει το ΔΗΚΚΙ και επέστρεψε στο δημόσιο ταμείο τα αδιάθετα ποσά της κρατικής επιχορήγησης. Στην κίνηση αυτή αντέδρασε η πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής, η οποία σύμφωνα με το καταστατικό ήταν η μόνη αρμόδια για να λάβει απόφαση διάλυσης. Το ζήτημα μεταφέρθηκε στις δικαστικές αίθουσες, όπου αποφασίσθηκε ότι η διάλυση είναι άκυρη και κατακύρωσε τον τίτλο του κόμματος στην πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής.
Στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση του 2006 το ΔΗΚΚΙ συνεργάσθηκε με το ΚΚΕ, εκλέγοντας αρκετά μέλη του σε δημοτικά και νομαρχιακά συμβούλια. Ενώ αναμενόταν ότι θα επαλάμβανε αυτή τη συνεργασία και στις εθνικές εκλογές του 2007, ανακοίνωσε ότι τελικά θα συμμετάσχει στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ.
Ευχαριστήρια Τζένης Βαμβακά για την εκλογή
«Σας ευχαριστώ για την στήριξη σας! Ο αγώνας μας δικαιώνεται και δεν υπάρχει περίπτωση να κάνουμε πίσω! Δεν πρόκειται να προδώσουμε την ψήφο εμπιστοσύνης των ανθρώπων που μας ψήφισαν και εμένα προσωπικά αλλά και γενικά τον ΣΥΡΙΖΑ!
Συνέχίζουμε πιο δυνατά και ακόμη πιο υπεύθυνα τον αγώνα μας, για να ελευθερωθούμε από τα ΜΝΗΜΟΝΙΑ, όλοι μαζί σαν μια γροθιά!!!» υποσχέθηκε η Τζένη Βαμβακά αμέσως μετά την εκλογή της στην Β' περιφέρεια Πειραιά.
Πανηγυρίζει και το ΔΗΚΚΙ για την Τζένη
«Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών συνιστά συντριβή των δυνάμεων του δικομματισμού, της υποτέλειας και της νεοφιλελεύθερης λεηλασίας.
Αποτελεί ταυτόχρονα ιστορική νίκη των δυνάμεων της Αριστεράς και του συνεπή σοσιαλιστικού χώρου και δεσμευτική εντολή του λαού προς τις παρα-πάνω δυνάμεις να προχωρήσουν στις αναγκαίες πρωτοβουλίες για τη συγκρό-τηση κυβέρνησης με πρόγραμμα προοδευτικής διεξόδου και διάσωσης του λαού και της χώρας.
Το ΔΗΚΚΙ – Σοσιαλιστική Αριστερά συμμετείχε δυναμικά στις εκλογές και εξέ-λεξε με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο βουλευτή την συντρόφισσα Τζένη Βαμβακά στην Β΄ Πειραιά ενώ έχουν εκλεγεί και πολλά στελέχη του ευρύτερου σοσιαλιστικού χώρου» επιχαίρει το ΔΗΚΚΙ, αμέσως μετά την εκλογή της βουλευτού.
Ποιά είναι
Η Τζένη Βαμβακά γεννήθηκε στον Πειραιά το 1956 και μεγάλωσε στη Νίκαια. Σπούδασε Ψυχολογία και Κοινωνικές Επιστήμες στην Αγγλία στο τότε St. Gilles College και πήρε το πτυχίο της το 1979. Έχει κάνει έρευνες και ειδικεύεται στην Παιδοψυχολογία κάνοντας σεμινάρια σε σχολεία.
Από το 2004 μέχρι το 2007 έγραφε στην τοπική εφημερίδα του Πειραιά «Εν Πειραιεί» την παιδική στήλη «Αλήθεια...Γνωρίζετε το Παιδί σας;...». Διατελεί από το 2004 μέχρι τώρα Γεν. Γραμματέας της Εταιρίας Τεχνών Επιστήμης & Πολιτισμού Κερατσινίου, που με την προσωπική της προσπάθεια και την συμβολή της, η ΕΤΕΠΚ ιδρύει το Ελεύθερο Λαϊκό Πανεπιστήμιο στο Κερατσίνι.
Το 2006 ήταν υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος στη Νίκαια σε κοινό ψηφοδέλτιο Δημοκρατικής Ενότητας – ΔΗΚΚΙ. Το 2007 ήταν υποψήφια Βουλευτής της Β΄ Πειραιά στο ψηφοδέλτιοΣΥΡΙΖΑ –ΔΗΚΚΙ και πήρε την τρίτη θέση.
Είναι μέλος στο Δ.Σ. του Πνευματικού Κέντρου Νίκαιας και των Παιδικών Σταθμών πρώην ΙΒΣΑ και ΠΙΚΠΑ. Παρακολουθεί εθελοντικά τα παιδιά που έχουν πρόβλημα με μαθησιακές δυσκολίες στους Παιδικούς σταθμούς. Μέσα από την επιτροπή Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ αγωνίζεται σε συνεργασία με τα άλλα μέλη της επιτροπής για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Έχει δώσει αγώνες εξυγίανσης του χώρου των Λιπασμάτων της Δραπετσώνας και συνεχίζει να αγωνίζεται, για τα δικαιώματα των παιδιών, των νέων, των εργαζόμενων, των φυλακισμένων - είτε είναι αλλοδαποί είτε Έλληνες – και των συνταξιούχων.
Eστειλε επιστολή στον Σαμαρά!
Με διαχρονικούς κοινωνικούς αγώνες, με διαρκή παρουσία προσφοράς στον άνθρωπο, όπως αναφέρει η ίδια, η Τζένη Βαμβακά είναι το νέο πρόσωπο στο πολιτικό προσκήνιο στη Β΄ Πειραιά. Πανηγυρικά εκλεγμένη από χιλιάδες συμπολίτες μας που αναγνώρισαν στο πρόσωπο της τον άνθρωπο, αισθάνεται δικαιωμένη. Στο τελευταίο της δοκίμιο σχολιάζει δημόσια την επιστολή συνανθρώπου μας με αναπηρία, για τις περικοπές στο χώρο της υγείας και της Πρόνοιας.
Η επιστολή αυτή απευθύνεται στον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος όπως είναι γνωστό , ταλαιπωρήθηκε με την κατάσταση της υγείας του ματιού του για αρκετές μέρες το περασμένο καλοκαίρι.
«Αισθανθήκατε λοιπόν ενταγμένος έστω και προσωρινά, στην κοινωνική ομάδα των ΑΜΕΑ» αναφέρει στην επιστολή της και προσθέτει:
«Γιατί εγκαταλείπετε λοιπόν τα ΑΜΕΑ;»
«Ποια είναι η ανθρώπινη ευαισθησία σας κε Πρωθυπουργέ;»
Υπερασπίζεται τα άτομα με αναπηρία
Είναι στην πρώτη γραμμή όπου αισθάνεται ότι καταπατώνται τα δικαιώματα των Αμεα. Γράφει χαρακτηριστικά, με μια δόση υπερβολής:
«Ο ΚΑΙΑΔΑΣ, όπου στην αρχαιότητα οι Σπαρτιάτες έριχναν τα ανάπηρα βρέφη προκειμένου να διασφαλίσουν την ευγονική της φυλής τους, αναβιώνει στις μέρες μας μέσα από την πολιτική που η τρικομματική κυβέρνηση εφαρμόζει, η οποία θέτει σε κίνδυνο την επιβίωση των Ατόμων με Αναπηρίες.
Εμείς στο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, πιστοί στις αξίες μας για μια κοινωνία των πολιτών χωρίς αποκλεισμούς, δίνουμε καθημερινά τον αγώνα δίπλα στα Άτομα με Αναπηρίες, μαζί με όλους όσοι στρατεύονται στον κοινό σκοπό για την ανατροπή αυτής της πολιτικής».
Οι πολιτικές της απόψεις
Κάπως απλοϊκές καταγράφονται οι πολιτικές απόψεις της τζένης Βαμβακά η οποία πιστεύει ότι η κοινωνία μοιράζεται σε δύο τάξεις: από τη μία οι τραπεζίτες και από την άλλη οι εργαζόμενοι. Αποκαλεί την Τουρκία «ναο-Οθωμανό δυνάστη» (μάλλον εκτός γραμμής ΣΥΡΙΖΑ), μιλάει για παγκόσμιο πόλεμο, αποκαλεί δωσίλογο τον Γιώργο Παπανδρέου κλπ. και καταλήγει: Να πληρώσουν οι πλούσιοι!
«Εδώ και δύο χρόνια ζούμε ένα θέατρο του παραλόγου. Η κοινωνία κοιτάζει προς το μέρος μας με προσοχή και περιμένει. Τούτη την ώρα στη χώρα βρίσκεται η πρώτη γραμμή ενός παγκόσμιου πολέμου.
Μόνο που ο πόλεμος αυτός δεν είναι πόλεμος ανάμεσα σε κράτη ή σε λαούς αλλά είναι ένας πόλεμος όπου από τη μια μεριά των χαρακωμάτων βρίσκεται το διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο και από την άλλοι οι λαοί ανεξαρτήτου εθνικότητας.
Από τη μια μεριά βρίσκονται οι τραπεζίτες και από την άλλη οι εργαζόμενοι.
Εμείς γίναμε ένα παγκόσμιο πείραμα και ο λαός μας το πειραματόζωο σε ένα σύστημα που καταρρέει. Όλοι γνωρίζουμε ότι δεχόμαστε μια σκληρή οικονομική κρίση που όμως δεν την προκαλέσαμε εμείς.
Η κρίση ξέσπασε πρώτα στην Αμερική. Ύστερα οι τράπεζες κατέρρευσαν. Κατόπιν τα κράτη ανέλαβαν τα χρέη των τραπεζών και κατέρρευσαν οι προϋπολογισμοί.
Η επιλογή των ακριβών δανείων που διασώζουν χρεοκοπημένους τραπεζίτες και προγραμμάτων λιτότητας που διαλύουν τις κοινωνίες, απειλεί πλέον όχι μόνο να διαλύσει την κοινωνική συνοχή, αλλά και την ίδια τη συστημική ευστάθεια της παγκόσμιας οικονομίας. Είναι βέβαιο ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση δεν μπορεί πια να αντιμετωπισθεί με την εύκολη συνταγή της λιτότητας, με την αρχιτεκτονική του ευρώ και με απόπειρες κατευνασμού των αγορών μέσα από μνημόνια που διαλύουν τις κοινωνίες.
Και αυτός ο φαύλος κύκλος δεν σταματά και δεν πρόκειται να σταματήσει, όσο οι εφαρμοζόμενες πολιτικές δεν αντιμετωπίζουν τις θεμελιώδεις αιτίες της κρίσης δηλαδή:
Την υπερσυσώρρευση κεφαλαίου και πλούτου.
Τις μεγάλες κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες
Την ανεξέλεγκτη πια κυριαρχία των τραπεζών και του χρηματιστηριακού κεφαλαίου έναντι της πραγματικής οικονομίας και της παραγωγής αγαθών.
Και φυσικά την ολοένα και εντεινόμενη άδικη και άνιση διανομή του πλούτου.
Αυτή λοιπόν η κρίση δεν είναι ούτε πρόσκαιρη, ούτε εφήμερη και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς μεγάλες ανατροπές στους συσχετισμούς δύναμης, χωρίς ριζικές αλλαγές στη δομή της παγκόσμιας οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης.
Συνεπώς το πρόβλημα δεν είναι ότι ο κόσμος και οι κοινωνίες βρίσκονται μπροστά σε ένα απόλυτο αδιέξοδο και δεν υπάρχουν λύσεις. Λύσεις υπάρχουν αλλά βρίσκονται έξω από το κυρίαρχο μοντέλο του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Γι΄ αυτό άλλωστε και το βλέπουμε να καταρρέει.
Εμείς αγωνιζόμαστε για να τα αλλάξουμε, όλα αυτά.
Εδώ όμως τίθεται το ερώτημα πως βρεθήκαμε όλοι εμείς σε αυτό το αδιέξοδο;
Πως η χώρα μας βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα αυτής της παγκόσμιας κρίσης;
Δε βρέθηκε τυχαία αλλά εξαιτίας των καταστροφικών και απαράδεκτων μεθοδεύσεων της κυβέρνησης Παπανδρέου που άνοιξε κρυφά από τον ελληνικό λαό, την πόρτα της Ευρώπης στο ΔΝΤ και στα καταστροφικά του προγράμματα, πριν ακόμη αναλάβει την διακυβέρνηση του ελληνικού λαού.
Η κυβέρνηση εδώ και δύο χρόνια με απίστευτο επαγγελματισμό και κυνισμό, εκτελεί ένα προσυμφωνημένο συμβόλαιο θανάτου της ελληνικής κοινωνίας, οικονομικής και κοινωνικής διάλυσης και εκποίησης του Δημόσιου πλούτου.
Με λίγα λόγια, υπέγραψε ερήμην του ελληνικού λαού, την παράδοση της χώρας μας στα ντόπια και ξένα συμφέροντα. Μια παράδοση που συντελείται σε μια κρίσιμη στιγμή, αναδιάταξης των συσχετισμών στην εύθραυστη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου όπου η Τουρκία, επιδιώκει να ηγεμονεύσει στις αναδυόμενες Αραβικές χώρες και η κυβέρνηση, όχι μόνο, της επιτρέπει να επικαλείται επιλεκτικά το Διεθνές Δίκαιο, όταν έχει επί 38 χρόνια στρατό κατοχής στη Βόρεια Κύπρο, αλλά αποσύρει και την πάγια υποστήριξη μας, στο αίτημα του Παλαιστινιακού λαού για αυτόνομο Παλαιστινιακό κράτος.
Ο εχθρός λοιπόν δεν είναι απ΄ έξω, αλλά εντός των τειχών, γιατί οι κυρίαρχες δυνάμεις της παρασιτικής αστικής τάξης της πατρίδας μας και τα «δεκανίκια» τους, δημιουργούν στον ελληνικό λαό, στην Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και στον Ελληνισμό ολόκληρο, το σύνδρομο του τρόμου και την ψυχολογία της υποταγής στον Νέο- Οθωμανό δυνάστη, προσπαθώντας να συντρίψουν το φρόνημα του. Γιατί η προκοπή και η ύπαρξη ενός λαού, όπως απέδειξε η μακραίωνη ιστορία μας, βασίζεται πρωταρχικά στο φρόνημα του. Αυτό το φρόνημα λοιπόν υποσκάπτεται εκ των έσω.
Έφτασε λοιπόν η ώρα ο Ελληνικός λαός να αποφασίσει, αν θα αφήσει να συνεχιστεί όλη αυτή η πολιτική και τραγική παρωδία. Την κατάρρευση της Ιστορίας του, της Δημοκρατίας του, του Πολιτισμού του, της Κοινωνίας του και της Αξιοπρέπειας του.
Η μόνη μας επιλογή είναι:
Η ανατροπή της ξένης κατοχής των εντολοδόχων και δωσίλογων της κυβέρνησης Παπανδρέου που προσπαθούν να μας πείσουν ότι ήρθαν για να μας «σώσουν». Φτάνει πια!
Δεν αντέχουμε άλλο τα σκληρά μέτρα που μας επιβάλουν με εντολές της ΤΡΟΪΚΑ, και μας χτυπάνε μέσα από μνημόνια και σκληρά νομοσχέδια, μειώνοντας μισθούς, συντάξεις σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα, απολύσεις μέσω «εφεδρείας» και μας επιβαρύνουν με πρόσθετα χαράτσια που αδυνατούμε να πληρώσουμε πάντα με την συναίνεση των υπόλοιπων φασιστικών κομμάτων που έχουν για δεκανίκια τους.
Η Ανεργία έχει χτυπήσει κόκκινο σε όλες τις ηλικίες και κυρίως στα παιδιά μας που αναγκάζονται να φεύγουν σε άλλες χώρες για να μπορούν να επιβιώσουν και να αναγνωριστούν οι σπουδές τους. Κι αυτό εξαιτίας της διάλυσης του Εκπαιδευτικού Συστήματος που κόβει τη δυνατότητα και το δικαίωμα τους στη Δωρεάν, Δημόσια Παιδεία. Η εκπαίδευση στη χώρα μας έχει καταντήσει ταξικό προνόμιο. Μόνο τα παιδιά των πλουσίων μπορούν να σπουδάσουν στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές στα σχολεία. Κενές είναι οι θέσεις εκπαιδευτικού προσωπικού, δεν υπάρχουν βιβλία. Έχουμε προηγμένη τεχνολογία. Τα παιδιά μας διαβάζουν μέσω διαδικτύου. Σε λίγο δεν θα χρειάζονται οι εκπαιδευτικοί όλα τα μαθήματα τους θα τα διδάσκονται μέσω Η/Υ.
Κι όλα αυτά με εντολές από την ΤΡΟΪΚΑ και συνεχείς εκβιασμούς για καινούργια μνημόνια από την κυβέρνηση και συγχρόνως αναγγελίες φόρων...φόρων...φόρων....
Και αναπάντητα ερωτήματα:
Γιατί δεν φορολογούνται οι κάτοχοι χρημάτων που έχουν καταθέσεις στις τράπεζες της Ελβετίας;
Γιατί δεν φορολογούνται οι εφοπλιστές;
Γιατί δεν φορολογείται ο συσσωρευμένος πλούτος, η πολυτέλεια, οι υπέρογκες καταθέσεις και τα μερίσματα από μετοχές;
Γιατί δεν φορολογούνται οι χρηματιστηριακές συναλλαγές και η τεράστια εκκλησιαστική περιουσία;
Γιατί δεν φορολογούνται αυτοί που γέμισαν την Ελλάδα με βίλλες offshore, εξοχικές κατοικίες με άδεια ναΐσκου, κότερα με βιτρίνα τουριστικής επιχείρησης και ότι άλλο μπορούσαν από κοινού να σκαρφιστούν οι κυβερνώντες με τους πλούσιους φίλους τους;
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα έκαναν όλα αυτά. Σημίτης και Καραμανλής.
Όμως για όλα αυτά υπάρχουν λύσεις.
Να πληρώσουν οι πλούσιοι. Οι έχοντες και κατέχοντες.
Υπάρχουν προτάσεις ως μοναδική διέξοδος για να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο της ύφεσης και να ανοίξουμε ξανά την κοινωνική προοπτική.
Οριστική απαλλαγή από τα Μνημόνια κι από το φαύλο κύκλο της ύφεσης.
Επιθετική αναδιαπραγμάτευση του χρέους. Δηλαδή αυτό που η σημερινή κυβέρνηση αρνείται να κάνει, και το πληρώνει ολόκληρη η κοινωνία.
Την άμεση κοινωνικοποίηση του τραπεζικού τομέα, ο οποίος σήμερα χρηματοδοτείται και ενισχύεται από το κοινωνικό σύνολο.
Με τα πλεονεκτήματα που μας δίνουν οι τρεις πρώτες προτάσεις, μπορεί να λειτουργήσει η τέταρτη. Με επίκεντρο τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τις διαθέσεις και τις κερδοσκοπικές προτεραιότητες του κεφαλαίου. Με ανασυγκρότηση των παραγωγικών κλάδων, επένδυση στην σταθερή και μόνιμη απασχόληση, ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας. Αλλά το σημαντικό: όλα αυτά ενταγμένα σε μια ολοκληρωμένη επεξεργασία εναλλακτικής αναπτυξιακής στρατηγικής, με βάση τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας.
Τελευταία πρόταση αλλά εξαιρετικά καθοριστική: Η οικοδόμηση μιας ασπίδας προστασίας των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. Η προοδευτική αναδιανομή του πλούτου, η διασφάλιση των δημόσιων αγαθών και η διεύρυνση του κοινωνικού κράτους.
Υπάρχουν λύσεις όπως βλέπετε. Δεν είναι εύκολες αλλά μπορούν να υλοποιηθούν. Θέλουν θέληση και αγώνα».