Τα Χριστουγεννιάτικα έθιμα της Πελοποννήσου έχουν επίσης μεγάλο λαογραφικό ενδιαφέρον. Περιλαμβάνουν το κλασσικό Χριστόψωμο και το σπάσιμο του ροδιού, αλλά και το «κυνήγι» κατά το οποίο τα μικρά παιδιά της οικογένειας έπιαναν τους μεζέδες του τραπεζιού.
Το σπάσιμο του ροδιού: Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η οικογένεια πηγαίνει στην Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και ο νοικοκύρης έχει μαζί του ένα ρόδι για να το ευλογήσει ο παπάς. Κατά την επιστροφή στο σπίτι, ο νοικοκύρης πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι της εξώπορτας και όχι να ανοίξει με κλειδί και να είναι ο πρώτος που θα μπει στο σπίτι για να κάνει ποδαρικό, με το ρόδι στο χέρι. Μπαίνοντας μέσα, με το δεξί, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα και ταυτόχρονα λέει: «με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά».
Χριστόψωμο: Το ζύμωμα του χριστόψωμου είναι ολόκληρη τελετουργία και απαιτεί ακριβά υλικά, όπως ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι, ροδόνερο, μέλι, σουσάμι, κανέλα και γαρίφαλα. Όσο το ζυμώνει η νοικοκυρά λέει ευχές: «Ο Χριστός γεννιέται, το φως ανεβαίνει, το προζύμι για να γένει». Πλάθουν το ζυμάρι και παίρνουν τη μισή ζύμη και φτιάχνουν την κουλούρα. Με την υπόλοιπη φτιάχνουν σταυρό με λουρίδες απ' τη ζύμη και στο κέντρο βάζουν ένα άσπαστο καρύδι ή ένα αυγό που συμβολίζουν τη γονιμότητα.
Το κυνήγι: Στα χωριά Μάνης κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων τα παιδιά βγαίνανε τα βράδια με φακούς και γυρίζανε σε βράχια και σε σπήλαια ψάχνοντας για «γουργουγιάννηδες», μικρά πουλάκια που κούρνιαζαν εκεί. Τα τρόμαζαν με το φακό και τα πιάνανε και στη συνέχεια τα πήγαιναν στο σπίτι όπου οι νοικοκυρές τα καθάριζαν και τα πάστωναν, τα βάζανε σε πήλινα ή γυάλινα βάζα και τα έτρωγαν για μεζέ τα Χριστούγεννα.