Το φαινόμενο των μαζικών δολοφονιών σε σχολεία των ΗΠΑ δεν είναι καθόλου καινούργιο: εγγράφεται βαθιά στο DNA της χώρας, το οποίο καθώς προχωρούν οι γενιές και περνούν οι δεκαετίες όχι μόνο δεν μετριάζεται, αλλά απεναντίας εντείνεται, όπως δείχνουν τα περιστατικά της τελευταίας δεκαετίας με αποκορύφωμα τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα στο Κονέκτικατ.
Όποιος νομίζει ότι η κατάσταση επιδεινώνεται προοδευτικά σε τραγικότητα, σφάλλει: η μεγαλύτερη μαζική δολοφονία σε αμερικανικό σχολείο στην ιστορία των ΗΠΑ έλαβε χώρα το 1927 στο Μίσιγκαν, όταν ένας υπάλληλος σχολείου, εξαγριωμένος από την αύξηση της φορολογίας με σκοπό τη χρηματοδότηση κατασκευής σχολικών κτιρίων, «φύτεψε» κρυφά μεγάλο όγκο εκρηκτικών σε δημοτικό σχολείο της πόλης, τα οποία και πυροδότησε σπέρνοντας το θάνατο. Όταν, δε, ένα πλήθος ανθρώπων έσπευσε στο κτίριο να διασώσει τους μαθητές, εκείνος οδήγησε το γεμάτο θραύσματα αυτοκίνητό του στο φλεγόμενο κτίριο προκαλώντας μεγάλη έκρηξη, αφαιρώντας ακόμη περισσότερες ζωές, συμπεριλαμβανομένης και της δικής του, και τραυματίζοντας άλλες τόσες.
Απολογισμός: 38 νεκρά παιδιά, δύο δάσκαλοι και άλλοι δύο ενήλικες...
Και τότε συνέβη το εξής αξιοπερίεργο: κανείς δεν έκανε τίποτα... Δεν υπήρξε καμία κινητοποίηση προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης του αποτρόπαιου φαινομένου, οι συνέπειες του οποίου επεκτείνονται μέχρι τις μέρες μας, σχεδόν έναν αιώνα αργότερα.