Η πλούσια λαογραφική παράδοση των Ελλήνων του Πόντου είναι εμφανής στα ήθη και τα έθιμα τους, τα οποία διατηρούν μέχρι και σήμερα, ειδικά τις μέρες των Χριστουγέννων.
«Γαβουρμάς» και «τσιλγανιά»: Κάθε σπίτι στον Πόντο μεγάλωνε από ένα γουρούνι, το οποίο το έσφαζαν την παραμονή των Χριστουγέννων και με το κρέας του μαγείρευαν «γαβουρμά» ή «τσιλγανιά», ενώ το λίπος του το λιώνανε και το χρησιμοποιούσανε στις πίτες και τα φαγητά.
Το «καλαντίασμαν»: Ένα άλλο έθιμο ήταν ο νονός να δίνει δώρα στα βαφτιστήρια, ωστόσο πολλές φορές και το βαφτηστήρι έδινε δώρα στο νονό και αυτό το έθιμο λέγεται «καλαντίασμαν»
Επίσης τα Χριστούγεννα οι γυναίκες έψηναν τσουρέκια στο φούρνο και τα παιδιά έλεγαν τα κάλαντα και αντί για λεφτά έπαιρναν ξηρούς καρπούς και γλυκά. Σε άλλα μέρη οι Πόντιοι, παραμονές Χριστουγέννων, μαζεύονταν στην πλατεία και οργάνωναν όλοι μαζί το γιορτινό τραπέζι και ο καθένας αποφάσιζε τι ζώο θα σφάξει, ενώ οι γυναίκες αποφάσιζαν τι λαχανικά και φρούτα θα ψωνίσουν.
Το «καλαντοκάρ»: Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς διάλεγαν ένα μεγάλο κούτσουρο, το «καλαντοκάρ» για να καίγεται στο τζάκι ώστε η φωτιά του να διώχνει τα δαιμόνια που πίστευαν ότι έρχονταν από την καπνοδόχο.
Το ίδιο βράδυ ο αρχηγός της οικογένειας έκοβε τη βασιλόπιτα, που είχε μία δεκάρα για φλουρί κι έπειτα ανακάτευε φουντούκια με νομίσματα και τα πετούσε ψηλά τρεις φορές λέγοντας ευχές για τη νέα χρονιά.
Εναλλακτικά σε άλλα μέρη, κάθε οικογένεια έπαιρνε από ένα κυδώνι και το έκοβε σε τόσα κομμάτια όσα άτομα ήταν στην οικογένεια, ενώ ένα από τα κομμάτια είχε μέσα ένα νόμισμα. Στη συνέχεια το ανακάτευαν σε μία πετσέτα και διάλεγε ο καθένας από ένα κομμάτι. Σε όποιον τύχαινε η δραχμή αυτός μετά έπρεπε να σηκωθεί τα χαράματα, να πάρει μια κανάτα και να πάει κάτω στην πλατεία να τη γεμίσει με νερό, το οποίο θα έβαζε λίγο στα ζώα και το υπόλοιπο θα το κρατούσαν για να πλυθούν και να πιούν.
Το πρωί της Πρωτοχρονιάς πήγαιναν όλοι στη βρύση του χωριού και αφήνανε εκεί τσουρέκια, γλυκίσματα, φρούτα και έπαιρναν νερό το οποίο θεωρούσαν αγιασμένο, για να ραντίσουν το σπίτι, ενώ επιστρέφοντας έσπαγαν στην πόρτα του σπιτιού ένα ρόδι για το γούρι.