Κανονικά, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης έπρεπε να είναι στο ΚΚΕ. Εχθρός της ευρωπαϊκής ιδέας, θέλει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την κρατικοποίηση του δημοσίου πλούτου. Αγαπημένο παιδί του Χαρίλαου Φλωράκη, από το ΚΚΕ ξεκίνησε, και αυτές τις ιδέες προωθεί με συνέπεια ως σήμερα. Γι'αυτό και δεν μπορεί να προσαρμοστεί στο νέο σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Αλέξη Τσίπρα ο οποίος δεν συζητά πλέον ούτε να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ ούτε να καταγγείλουμε μονομερώς το Μνημόνιο και να γίνουμε Αλβανία.
Ο 61χρονος Παναγιώτης Λαφαζάνης γεννήθηκε στην Ελευσίνα, σπούδασε στο Μαθηματικό στην Αθήνα αλλά δεν πήρε το πτυχίο του. Είναι επαγγελματικό στέλεχος στην πολιτική αφού στο βιογραφικό του δεν αναγράφεται επαγγελματική ενασχόληση στα τόσα χρόνια που βρισκόταν εκτός Βουλής. Σε προηγούμενα, μάλιστα, βιογραφικά του σημειώματα δήλωσε «κομματικό στέλεχος».
Εγινε εσωκομματική αντιπολίτευση του Τσίπρα
Στη Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ που πραγματοποιήθηκε το περασμένο σαββατοκύριακο στο ΣΕΦ ο Παναγιώτης Λαφαζάνης αυτοανακηρύχθηκε επικεφαλής εσωκομματικής μειοψηφίας. Κατέβασε δικό του ψηφοδέλτιο, επέμεινε στις «κομμουνιστογενείς» απόψεις του και κατόρθωσε να επιβληθεί στο 1/4 των συνέδρων του ΣΥΡΙΖΑ που ασπάζονται τον ακραίο λόγο του.
Η καλύτερή του! Από το 1992 που ίδρυσε το Αριστερό Ρεύμα στο εσωτερικό του τότε Συνασπισμού παλεύει να εδραιώσει την επιβολή του ως αρχηγός φράξιας.
Εκανε φράξια το 1992
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης έφτιαξε την πρώτη φράξια στον Συνασπισμό, το Αριστερό Ρεύμα, το 1992, μετά τη διάσπαση με το ΚΚΕ. Αγαπημένο παιδί του Χαρίλαου Φλωράκη υπήρξε πολέμιος της Μαρίας Δαμανάκη και του Νίκου Κωνσταντόπουλου που υπήρξαν πρόεδροι στον Συνασπισμό.
Οντας επαγγελματίας πολιτικός, έριχνε πάντα τα βέλη εξ αριστερών και η κριτική του ήταν μόνιμη: «Δεν ανεβαίνουμε γιατί δεν είμαστε αρκετά αριστεροί» έλεγε στον Συνασπισμό, αγνοώντας ότι η Αριστερά που υπηρετούσε ήθελε τον δικό της ζωτικό χώρο έναντι του ΚΚΕ και του Περισσού.
Εναντίον του ευρώ και της Ευρώπης
Οι δημόσιες τοποθετήσεις του απηχούν τις απόψεις της Αλέκας Παπαρήγα αλλά και του Αλέκου Αλαβάνου, με τον οποίο παραμένει σε στενή συνεργασία. Κατηγορεί την κυβέρνηση και τα κόμματα που τη στηρίζουν ότι «έχουν μετατρέψει το πολίτευμα σε μια ιδιότυπη δικτατορία με κοινοβουλευτικό μανδύα», «μια δικτατορία των αγορών και του ευρώ».
Ασπάζεται την άποψη ότι «Το ευρώ δεν είναι φετίχ» και έχει δηλώσει ότι «Η χρεοκοπία δεν είναι κατ' ανάγκην καταστροφική». Επιμένει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αν βγει πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές θα πρέπει να συγκεβερνήσει με το ΚΚΕ και την ακραία συνιστώσα ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
«Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης της Αριστεράς και όχι κυβέρνησης της Κεντροαριστεράς, ούτε κυβέρνηση της Κεντροαριστεροδεξιάς», τόνισε στην παρέμβασή του ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ.
Να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες
Την άποψη του ΚΚΕ ότι ο δημόσιος πλούτος πρέπει να είναι κρατικός ασπάζεται ο Παναγιωης Λαφαζάνης. Σε συνέντευξή του στο Βήμα έλεγε:
«Να πάμε σε μία πολιτική που να ευνοεί την οικονομία, την ανάπτυξη, να έχει κοινωνικό περιεχόμενο, οικολογική διάσταση ... Αυτά όμως δεν μπορούν να γίνουν με καρτέλ τραπεζών και σε μια απελευθερωμένη χρηματοπιστωτική αγορά Αντίθετα χρειάζεται να περάσουμε στο δημόσιο έλεγχο των τραπεζών. Η πρόταση που ήδη έχουμε κάνει είναι η πλήρης εθνικοποίηση της ΕΤΕ...»
«Κατ' αρχήν θα ακυρώσουμε τα Μνημόνια»
Στο ζήτημα αυτό διαφωνεί πλέον με τον Αλέξη Τσίπρα ο οποίος έκανε ρεαλιστική στροφή και απαρνήθηκε τις απόψεις του για μονομερή καταγγελία του Μνημονίου. Αυτό που υποστηρίζει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης είναι ακραία καταγγελτικό:
«Αυτό που εμείς θα κάνουμε, καταρχάς ως κυβέρνηση, είναι να ακυρώσουμε τα μνημόνια. Ειδικότερα το δεύτερο μνημόνιο. Παράλληλα, θα συνοδευτεί και από μια προσπάθεια διεκδίκησης, που θα την θέσουμε εξαρχής, αναδιαπραγμάτευσης, συνολικά, του χρέους, σε μια λογική που θα επιδιώξουμε να διαγραφεί το μεγαλύτερο μέρος του... Και σας λέμε, άμεσα θα ακυρώσουμε το μνημόνιο. Το μνημόνιο αυτό, όσο εφαρμόζεται, οδηγεί τη χώρα στην άβυσσο, χωρίς να υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ. Το αποσαφηνίσαμε για το μνημόνιο»
Κι αν μας πουν όχι στη διαγραφή του χρέους;
Η απάντησή του στο ερώτημα οδηγεί προφανώς στην απομόνωση της Ελλάδας:
«Αν μας πουν όχι, θα κάνουμε moratorium στην αποπληρωμή του χρέους, το λέει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Moratorium στην αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων, προκειμένου να δώσουμε μια ανάσα στον προϋπολογισμό, μια ανάσα δηλαδή στη χώρα. Να μπορέσει να εφαρμόσει μια στοιχειώδη πολιτική, η οποία να έχει κάποιο αναπτυξιακό χρώμα. Moratorium, δηλαδή διακοπή αποπληρωμής του χρέους. Αυτό το χρέος για ένα μεγάλο διάστημα, θα σταματήσουμε να το πληρώνουμε, διότι δεν μπορεί να συνεχιστεί μια κατάσταση, η οποία πνίγει την οικονομία και την ελληνική κοινωνία».
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κυβερνήσει
Σκηνές έντονων εσωκομματικών συγκρούσεων εκτυλίχθηκαν το προηγούμενο διάστημα στην Κουμουνδούρου, με αφορμή τη δήλωση του Παναγιώτη Λαφαζάνη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι έτοιμος να κυβερνήσει.
«Εγώ δεν θέλω να κοροϊδεύω τον κόσμο, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι έτοιμος να κυβερνήσει» δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή.
Στελέχη που βρίσκονται κοντά στον Αλέξη Τσίπρα έκαναν λόγο για χτύπημα κάτω από τη ζώνη. Ο κ. Λαφαζάνης υπέστη την αποδοκιμασία όλων σχεδόν των κεντρικών στελεχών του κόμματος, αρχής γενομένης από τον ίδιο τον πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Αλέξης Τσίπρας του απάντησε από το Ηράκλειο, όπου βρισκόταν για ομιλία, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος να αναλάβει την ευθύνη, τη σκυτάλη πήραν κορυφαία στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως η Ρένα Δούρου, ο Νίκος Βούτσης, ο Αλέξης Μητρόπουλος και ο Πάνος Σκουρλέτης.
Παναγιώτης Λαφαζάνης: Θέλουμε την εξουσία, αλλά με ρήξεις και ανατροπές
Ο έμπειρος βουλευτής δείχνει σαν να μη θέλει ουσιαστικά να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση. Αφήνει αιχμές για «εξουσιολαγνεία» και μιλάει για ταξικούς αγώνες, στο πρότυπο της Παπαρήγα.
Λέει: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μια αστική αξιωματική αντιπολίτευση. Οταν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ βρίσκονταν στην αντιπολίτευση, ήταν πάντα πανέτοιμοι για την εξουσία. Είχαν "λύσεις" για όλα, είχαν πρόγραμμα 100 ημερών, λεφτά υπήρχαν ή ήταν έτοιμοι να καταργήσουν ή να επαναδιαπραγματευθούν το μνημόνιο. Μόλις όμως ανέβαιναν στην κυβέρνηση ανακάλυπταν "καμένη γη" και άρχιζαν τις "κωλοτούμπες" και την καταστροφή.
Για την Αριστερά ο αναγκαίος στόχος της διακυβέρνησης τίθεται πολύ διαφορετικά. Για εμάς είναι σκληρός δρόμος που προϋποθέτει την ενίσχυση και ανάπτυξη μεγάλων κοινωνικών ταξικών αγώνων, που απαιτεί συνεχή πολιτική, οργανωτική και προγραμματική προετοιμασία, καθώς και προετοιμασία του κοινωνικού εδάφους. Και αυτά πολύ περισσότερο που μια κυβέρνηση της Αριστεράς δεν θα κάνει απλώς μια ανώδυνη διαχείριση του συστήματος αλλά μεγάλες τομές, ρήξεις και μεγάλες ανατροπές».