Μια απολαυστική και πραγματικά πολιτική συνέντευξη δίνει ο Θοδωρής Αθερίδης, από το “Yes sir” της συγκυβέρνησης μέχρι το όνειρο του Έλληνα για το Real Estate και το διορισμό του παιδιού του στο Δημόσιο.
Μιλώντας στο aixmi.gr απαντά διεξοδικά σε όλες τις ερωτήσεις για την τρέχουσα οικονομική κατάσταση και τις πολιτικές εξελίξεις, επισημαίνοντας ότι τα δεινά της χώρας ξεκινούν πριν από τους Σημίτη, Καραμανλή και Παπανδρέου. «Το αίτημα «αλλαγή εδώ και τώρα» της Μεταπολίτευσης, μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας (όπως συνηθίζεται να λέγεται από τον γέρο Καραμανλή) ήταν ένα γνήσιο αίτημα το οποίο το καπηλεύτηκε, τότε, ως Αριστερό κίνημα ο Ανδρέας Παπανδρέου και – μέσω μιας αλλαγής, που δεν ήταν ουσιαστική, με βαθιές τομές στη διοίκηση και τα δημοσιονομικά, αλλά μέσω δανείων- άλλαξε το κλίμα που υπήρχε, βάσει του οποίου για να αγοράσεις ένα σπίτι παλαιότερα έπρεπε να δουλεύεις 20 χρόνια και να αποταμιεύεις τα 2/3 ζώντας με το 1/3 λιτά και φτωχά, μπας και το καταφέρεις… Με τον Ανδρέα Παπανδρέου, σταδιακά αυτό το πράγμα άλλαξε και έγινε ως εξής: «Παίρνω σπίτι χωρίς να έχω μία τώρα και θα δούμε πότε θα το ξεχρεώσω… Αν και όποτε… κάποτε..».
Αποκαλυπτικές είναι όμως και οι απόψεις του για τους πολιτικούς αρχηγούς σήμερα. Λέει μεταξύ άλλων στο aixmi.gr:
Σαμαράς: Έχει αντανακλαστικά επικοινωνιακά, τέτοια ώστε να κερδίσει την εξουσία, να αναρριχηθεί, είναι εξελιγμένο προϊόν σε ένα παιχνίδι ρητορικής, αλλά δεν έχει αντανακλαστικά να κυβερνήσει γιατί δεν ξέρει πώς κυβερνούν σωστά μια χώρα. Για να μην τον αδικώ, όμως, μέσα σε αυτή την ιστορία, πρέπει να πω ότι έχει καταφέρει με κάποιον τρόπο κι έχει κρατήσει αυτή την τρικομματική κυβέρνηση, πράγμα δύσκολο. Αυτό σημαίνει ότι έχει κάποια ικανότητα, την οποία ίσως να μην τη διακρίνουμε ακόμα…
Τσίπρας: Εχει μια πλάνη οικτρά. Δηλαδή: Ένα κόμμα του 4%, όταν έχει φτάσει στο 27%, ε λοιπόν αυτό το +23% σε μια νύχτα πρέπει να σε κάνει καχύποπτο, κι όχι χαρούμενο. Πρέπει να σου δημιουργεί ένα πρόβλημα ταυτότητας…
Βενιζέλος: Κρίμα που αυτός ο άνθρωπος φθάρθηκε σε αυτούς τους μηχανισμούς της εξουσίας, της βίαιης υπουργοποίησής του, στα παιχνίδια όλα αυτά που διεκδίκησε την εξουσία κλπ, σε λάθος timing… Τώρα που πραγματικά θα μπορούσε να προσφέρει στη χώρα, δεν έχει το αντίκρισμα από τους πολίτες, ώστε να αναγνωρίσουν την πραγματική του αξία. Γιατί η πραγματική του αξία είναι τεράστια.
Κουβέλης: Άρχισα λίγο να αλλάζω άποψη, ενώ είμαι υπέρ της Δημοκρατικής Αριστεράς, γιατί αυτή η τελευταία κίνηση του «Παρών» δεν μου άρεσε. Ή το κάνεις ή δεν το κάνεις. Αυτό το «με το ένα χέρι εδώ και το άλλο εκεί» αρχίζει να με κάνει καχύποπτο απέναντί του.
ΜΙχαλολιάκος: Τι να πω; Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν αυτά που λένε, οι ίδιοι. Το ζήτημα είναι ότι δεν έχει καμία σχέση με τη Δημοκρατία και με το κοινωνικό ένστικτο του «δίνω στην κοινωνία»… Δεν έχω να πω κάτι παραπάνω. Αυτούς τους ανθρώπους μπορείς πραγματικά να τους δεις με συμπάθεια γιατί αυτά που λένε τα πιστεύουν, αλλά από την άλλη έρχονται από μια άλλη εποχή, σκοτεινή.
Παπαρήγα: Καθαρές κουβέντες, έξω από την Ευρώπη κλπ, που όμως δεν κατάφερε ποτέ (το ΚΚΕ) να βρει έναν τρόπο να κρατήσει το λαό κοντά του, ακόμα και στα πιο δύσκολα. Το γεγονός δηλαδή κατά το οποίο, το κόμμα αυτό, αυτές τις εποχές, δεν κατάφερε το 5% να το κάνει 15% είναι κάτι που θα έπρεπε να είναι το πρώτο στη λίστα προς συζήτηση…