Ζώντας στη Λωρίδα της Γάζας - Όταν ο πόλεμος γίνεται μέρος της καθημερινότητας [εικόνες]

Οι εμπόλεμες συγκρούσεις συνεχίζουν να καταστρέφουν το νοτιοανατολικό άκρο της Μεσογείου, αφήνοντας πίσω τους εκατοντάδες νεκρούς και ρημαγμένη γη. Ωστόσο η ζωή στη Λωρίδα της Γάζας και τους ανθρώπους που μένουν εκεί, συνεχίζεται εν μέσω επιθέσεων, νεκρών και μαζικών καταστροφών.

Βασική σανίδα σωτηρίας της διαρκώς παρακμάζουσας οικονομίας της χώρας αποτελούν οι υπόγειες σήραγγες της Γάζας, ωστόσο ταυτόχρονα είναι και μία παγίδα θανάτου για τους τολμηρούς που εργάζονται εκεί. Σήραγγες λαθρεμπορίου συνδέουν υπογείως τη Λωρίδα της Γάζας με την Αίγυπτο και αποτελούν σίγουρο κέρδος για τους τολμηρούς που το επιχειρούν και αψηφούν τους -συχνά θανατηφόρους- κινδύνους από ηλεκτροπληξία, εκρήξεις αερίου και ισραηλινές αεροπορικές επιθέσεις που γκρεμίζουν τις στοές.

Πολλοί εργαζόμενοι, δουλεύουν εως και 12 ώρες τη μέρα,6 μέρες την εβδομάδα για να βγάλουν τα προς το ζην: ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο νεαρός φοιτητής (εικόνα2) που κάνει αυτή την επικίνδυνη δουλειά για να βγάλει τα χρήματα για τα δίδακτρα του πανεπιστημίου.

Η κατασκευή της σήραγγας επίσης δεν είναι εύκολη υπόθεση: οι πλούσιοι οι ιδιοκτήτες μπορούν να αγοράσουν μηχανικά βαρούλκα, ωστόσο οι φτωχότεροι που ξοδεύουν όλα τα χρήματά τους για να κατασκευάσουν το τούνελ, βασίζονται στην οικογένειά τους και ένα άλογο και αναγκάζονται να κατεβάζουν τους γιους τους στα έγκατα της γης να συνεχίσουν το σκάψιμο.

Τα σύνορα με το Ισραήλ «προστατεύουν» τα μέλη της εξτρεμιστικής οργάνωσης Ισλαμική Τζιχάντ αποτρέποντας τη διείσδυση των Αμυντικών Δυνάμεων του Ισραήλ. Η μέση οικογένεια της Γάζας έχει έξι άτομα, αλλά οι λίγες θέσεις εργασίας οδηγούν τους δυσαρεστημένους νεαρούς άνδρες σε εξτρεμιστικές ομάδες.

Τα πρόβατα είναι μια πολυτέλεια που πλέον οι κάτοικοι της Γάζας μπορούν να αντέξουν οικονομικά μόνο σε σημαντικές μουσουλμανικές γιορτές και τους γάμους. Με την καταστροφή πολλών αγροκτημάτων από τον πόλεμο, πλέον τα ζώα προέρχονται από τα υπόγεια τούνελ που τους συνδέουν με την Αίγυπτο.

Η Πόλη της Γάζας από μακριά μοιάζει με εγκαταλελειμμένη πόλη το σούρουπο και η κάποτε όμορφη παραλία με τα διαμερίσματα και τα εστιατόρια μοιάζει πλέον στοιχειωμένη αφού έχει καταστραφεί εντελώς από τους βομβαρδισμούς, τον ισραηλινό ναυτικό αποκλεισμό, και την έλλειψη πόρων για την ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων κτιρίων.

Στον αντίποδα, κάθε Σάββατο η αγορά της Ράφα, σφύζει από ζωή και οι προμηθευτές πωλούν τα πάντα, από αρωματισμένο νερό και λαχανικά μέχρι μαλλί της γριάς. Πολλά προϊόντα έρχονται μέσω των υπόγειων τούνελ από την Αίγυπτο, και μόνο οι φράουλες από την Χαμάς είναι ντόπιες.

Ο πόλεμος ωστόσο μαίνεται και τα θύματα δεν είναι μόνο στρατιώτες ή μέλη εξτρεμιστικών οργανώσεων: Ο 18χρονος Suraqa Qudaih, του οποίου η κηδεία μοιάζει με λαϊκό προσκύνημα σκοτώθηκε από πύραυλο ισραηλινού μη επανδρωμένου αεροσκάφους, όταν επέστρεφε στο σπίτι με δύο ξαδέλφια του, ένα από τα οποία επίσης σκοτώθηκε, ενώ σε κάποιο άλλο σπίτι ο 12χρονος Χαμίς Αμπού Αράμπ, τυφλώθηκε όταν εξερράγη στο πρόσωπό του μία βόμβα την ώρα που έπαιζε έξω με τους φίλους του.

(εικόνες: National Geographic)