Παρά τα φαινόμενα, η βιογραφία του Λε Πεν με τίτλο «Λε Πεν, μία γαλλική ιστορία» των ερευνητών δημοσιογράφων Πιερ Πεάν και Φιλίπ Κοέν, η οποία μόλις κυκλοφόρησε, έχει δεχτεί περισσότερη κριτική για την «σοφτ» στάση της απέναντι στον Γάλλο εθνικιστή ηγέτη, παρά για τα όσα «αποκαλυπτικά» του καταλογίζονται μέσα στις σελίδες της.
Λόγου χάρη, όχι μόνο τον εξαγνίζει από τους καθόλου κολακευτικούς χαρακτηρισμούς που ο ίδιος φέρεται να έχει αποδώσει στον εαυτό του εξισώνοντάς τον με τον Ιταλό φασίστα Μουσολίνι, αλλά επιπλέον αποτινάσσει από πάνω του και την περίφημη κατηγορία που του αποδίδεται περί άσκησης «θεσμικού βασανισμού» κατά το διάστημα που υπηρετούσε στην Αλγερία.
Σύμφωνα με το βιβλίο, ο πρώην σοσιαλιστής δήμαρχος της Πο (πόλης στα Πυρηναία) Αντρέ Λαμπαρέρ – από τους πρώτους πολιτικούς της Γαλλίας που δήλωναν ανοικτά την ομοφυλοφιλία τους – είχε υποστηρίξει πως αυτός και ο Λε Πεν είχαν «μυηθεί» από κοινού κάποιο φεγγάρι στις «τρυφερές» απολαύσεις που μόνο οι άντρες μπορούν να νιώσουν και να προσφέρουν ο ένας στον άλλο.
Μάλιστα, η βιογραφία αναφέρει ότι σε επιστολή του προς τον Λαμπαρέρ τη δεκαετία του 1980, ο «μάτσο» ακροδεξιός έγραφε: «Σε ανάμνηση των απολαυστικών στιγμών που περάσαμε μαζί».
Φυσικά, ο Λε Πεν αρνείται ότι συνέβη κάτι τέτοιο, δηλώνοντας πως επρόκειτο μάλλον για ερωτική φαντασίωση του Λαμπαρέρ.