Οι εντυπωσιακές τελετουργικού χαρακτήρα χορογραφίες (και χωρο-γραφίες!) τελείωσαν. Οι εργασίες του 18ου συνεδρίου του ΚΚ της Κίνας ολοκληρώθηκαν όπως ακριβώς αναμενόταν, με τον Σι Τζινπίνγκ να διαδέχεται στα ηνία του κόμματος τον απερχόμενο Χου Τζιντάο μέσα σε θερμά χειροκροτήματα. Η ιστορία,όμως, του νέου προέδρου Σι έχει «πολύ ψωμί»...
Από τον ερχόμενο Μάρτιο ο 59χρονος Σι θα παραλάβει και επίσημα τη σκυτάλη της προεδρίας του ΚΚ, καλούμενος να ηγηθεί μαζί με τον μέλλοντα πρωθυπουργό Λι Κετσιάνγκ μιας χώρας κολοσσού που διαδραματίζει ολοένα και πιο καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του κόσμου τον 21ο αιώνα.
Ωστόσο, η νέα κεφαλή του κόμματος δεν είναι καθόλου απλή περίπτωση. Γιος ήρωα της επανάστασης και σκαπανέα του Κομμουνιστικού Κόμματος, έχει φήμη μεταρρυθμιστή, κάτι που προκαλεί ανησυχία στους σκληροπυρηνικούς κύκλους του κόμματος, οι οποίοι φοβούνται ότι μπορεί να εξελιχθεί σε «νέο Γκορμπατσόφ».
Το αν αυτός ο φόβος θα γίνει πραγματικότητα συναρτάται άρρηκτα με δύο σημαντικά ζητήματα, τα οποία ακόμη εκκρεμούν.
Το πρώτο έχει να κάνει με το πόσα μέλη θα απαρτίζουν τη Μόνιμη Επιτροπή (7 ή 9) και το δεύτερο με το αν ο απερχόμενος Χου Τζιντάο θα διατηρηθεί στην κορυφή της Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής ή θα εκχωρήσει και αυτό το αξίωμα στον Σι, καθιστώντας τον απόλυτα κυρίαρχο.
Αυτά τα δύο ζητήματα θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τη στάση που θα τηρήσει ο νέος ηγέτης, αλλά και το μέχρι που θα φτάσουν οι μεταρρυθμιστικές τάσεις του.
Οι φόβοι όμως των σκληροπυρηνικών ορθόδοξων θυλάκων εντός του κόμματος δεν περιορίζονται εκεί, αλλά επεκτείνονται και σε άλλα «απειλητικά σενάρια». Καθότι το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν να δουν είναι μία ενδεχόμενη αναγνώριση των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν επί Μάο, των ευθυνών για ό,τι συνέβη στην Πλατεία Τιενανμέν ή κάποιου είδους αυτονομίας του Θιβέτ.
Το αν θα συμβεί κάτι από τα παραπάνω σενάρια εξαρτάται από τις ζυμώσεις που θα λάβουν χώρα τα επόμενα χρόνια μέσα στους κόλπους της κομματικής και κυβερνητικής εξουσίας.
Ο Σι Τζινπίνγκ ανήκει σε έναν κλειστό όμιλο ανθρώπων απόγονων σημαντικών προσωπικοτήτων της γενιάς της Κομμουνιστικής Επανάστασης. Και παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μία ομάδα ατόμων με σφιχτούς δεσμούς, λόγω παρελθόντος, αυτό δεν τα εμπόδισε να συγκρουστούν και να αναπτύξουν τις δικές τους έριδες κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης, με κάποιους να προχωρούν ακόμη παραπέρα και να ασκούν δριμεία κριτική στη σημερινή εξουσία.
Στις πρώτες του δηλώσεις από τη νέα του θέση, ο Σι Τζινπίνγκ επιβεβαίωσε τον εγνωσμένο «μεταρρυθμιστικό οίστρο» του, δηλώνοντας σήμερα ότι η Κίνα πρέπει να συνεχίσει στο δρόμο των μεταρρυθμίσεων και της πολιτικής του ανοίγματος, τονίζοντας ότι η ηγεσία και οι αξιωματούχοι του κόμματος καλούνται να ανταποκριθούν στις τεράστιες ευθύνες που έχουν μπροστά τους, αλλά και στα τεράστια προβλήματα της διαφθοράς και της αποκατάστασης της επαφής με τη λαϊκή βάση:
«Πρέπει να τηρήσουμε αυστηρή πειθαρχία... να βελτιώσουμε τη συμπεριφορά μας και να διατηρήσουμε στενούς δεσμούς με το λαό... Οι νέοι ηγέτες πρέπει να συσπειρωθούν και να ηγηθούν του συνόλου του κόμματος και του λαού για να βελτιώσουν τη ζωή των 1,3 δισ. Κινέζων, προωθώντας οικονομικές μεταρρυθμίσεις, αλλά και την υπόθεση ενός σοσιαλισμού με κινεζικά χαρακτηριστικά».