Στο επίκεντρο νέων καταγγελιών βρίσκεται ο πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γιάννης Μυλόπουλος. Εν προκειμένω κατηγορείται για υποκίνηση και χρηματοδότηση κινητοποιήσεων των εργαζομένων στο ίδρυμα, για να εκβιάσει την εκταμίευση κονδυλίων από το υπουργείο Παιδείας.
Την καταγγελία έκανε ο πρόεδρος του εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Τσαραμπουλίδης κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που δόθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης
Συγκεκριμένα, ο κ. Τσαραμπουλίδης κατήγγειλε δημόσια ότι ο κ. Μυλόπουλος υποκίνησε σε συνεργασία με το Εργατικό Κέντρο κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην καθαριότητα του πανεπιστημίου, καθώς και καταλήψεις, έτσι ώστε να εκβιάσει περαιτέρω χρηματοδότηση του ΑΠΘ από το υπουργείο Παιδείας.
«Οι κινητοποιήσεις των εργολαβικών του ΑΠΘ ξεκίνησαν με τις ευλογίες και την προτροπή του πρύτανη και των αντιπρυτάνεων, που ήθελαν να εκβιάσουν το υπουργείο Παιδείας να τους δώσουν χρήματα. Η συγκεκριμένη διοίκηση κατασπατάλησε χρήματα του πανεπιστημίου και έτσι ο προϋπολογισμός βγήκε εκτός, ήδη από τον όγδοο μήνα. Όταν είδαν ότι το υπουργείο είναι ανένδοτο, άλλαξαν τακτική και ζήτησαν από τους εργολαβικούς να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Όπως είπε ο κ. Τσαμπουλίδης σε συζήτηση που είχε με τον πρύτανη και αφού ο ίδιος του ανέφερε ότι οι εργαζόμενοι έχουν σκοπό να ξεκινήσουν καταλήψεις, ο κ. Μυλόπουλος του απάντησε: «Άντε βρε Παναγιώτη, εγώ περιμένεις να στο πω;».
Επίσης, πρόσθεσε πως ο πρύτανης «μας έχει παρακινήσει πολλές φορές να πάμε στο υπουργείο Παιδείας, αλλά εγώ του απάντησα πως αυτό δεν γίνεται γιατί πρώτον θα έρθουν τα ΜΑΤ και δεύτερον γιατί κάποιοι από μας δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να κατέβουν στην Αθήνα», ενώ η απάντηση του κ. Μυλόπουλου ήταν «για το πρώτο έχεις δίκιο, το δεύτερο το κανονίζουμε εμείς!».
Αμεση ήταν η αντίδραση του κ. Μυλόπουλου ο οποίος εξέδωσε ανακοίνωση μέσω της οποίας εξαπολύει σφοδρή επίθεση εναντίον του κ. Τσαμπουλίδη και τον κατηγορεί ότι πίσω από την καταγγελία αυτή βρίσκονται πολιτικές σκοπιμότητες.
Η επιστολή του Γιάννη Μυλόπουλου έχει ως εξής:
«Η απώλεια της ψυχραιμίας είναι πολύ κακός σύμβουλος. Όταν, μάλιστα, αυτή συνοδεύεται από πολιτικές σκοπιμότητες, παραμονές εκλογών στο Εργατικό Κέντρο, μπορεί να οδηγήσει, δυστυχώς, μέχρι την κακοήθεια.
Οι υποκινητές της επί σχεδόν δύο μήνες ομηρίας του ΑΠΘ, οι «εργατοπατέρες» οι οποίοι στην πλάτη των απλών εργαζομένων και σε βάρος του Πανεπιστημίου και των 70.000 φοιτητών μας υπηρετούν προσωπικές ατζέντες και αλλότρια συμφέροντα, οι άνθρωποι που καλλιέργησαν προσδοκίες στους εργαζόμενους για μονιμοποίηση και παχυλές αμοιβές σε εποχή κρίσης, οι ηθικοί αυτουργοί της επί οχτώ εβδομάδες παράνομης κατάληψης του Κτιρίου Διοίκησης του ΑΠΘ και της πρόσφατης τρίωρης «αιχμαλωσίας» των Πρυτανικών Αρχών, των μελών της Συγκλήτου και των εργαζομένων της Επιτροπής Ερευνών, με δυο λόγια οι εκπρόσωποι του συστήματος που οδήγησε τη χώρα στη σημερινή δεινή θέση, καταφεύγουν τώρα στο ψέμα και στη συκοφαντία για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Το ΑΠΘ, το οποίο στήριξε εξαρχής το θεσμικό αίτημα των εργολαβικών εργαζομένων, υπέβαλε εγκαίρως συγκεκριμένη πρόταση για εκτόνωση της κρίσης και επιστροφή των απεργών στην εργασία τους, με την προϋπόθεση να εφαρμοστεί ό,τι ο νόμος προβλέπει για τις συμβάσεις και τις αμοιβές τους. Η αδιαλλαξία και ο μαξιμαλισμός, όμως, κυριάρχησαν και η πρόταση αυτή απορρίφθηκε. Οι υπεύθυνοι γι' αυτό ας απολογηθούν τώρα στους εργαζόμενους και στην ελληνική κοινωνία για τα πεπραγμένα τους...».