Κάθε άλλο παρά απολογητικός είναι ο παραιτηθείς γραμματέας Επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Δατσέρης ο οποίος επανέρχεται σήμερα επί των δηλώσεών του για τη «φούσκα του ΠΑΣΟΚ» που τάραξε τα νερά στην Ιπποκράτους, αποδοκιμάστηκε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο και προκάλεσε την παραίτησή του.
Ο κ. Δατσέρης, σε σημερινό του άρθρο στην εφημερίδα «Εθνος» επιμένει: «Στην πολιτική, η ωμή αλήθεια δεν είναι αρεστή, Είναι εθισμένη στον έμμεσο και αναλογικό λόγο και αναδεικνύει επιφαινόμενα.», σημειώνει στην εισαγωγή του.
Σύμφωνα με τον κ. Δατσέρη, η χώρα κατά τη μεταπολίτευση διπλασίασε το οικονομικό της μέγεθος και επταπλασίασε το χρέος της. Σημειώνει δε στη συνέχεια: «Αναγνωρίζω ότι χρησιμοποίησα ένα τέχνασμα προσέλκυσης της προσοχής, μια χειροβομβίδα λάμψης και κρότου και αγνόησα το κόστος. Δεν είμαι πολιτικός και ούτε σκοπεύω να γίνω. Είμαι ενεργός πολίτης και στρατευμένος στη Δημοκρατική Παράταξη, για την οποία οι καιροί ου μενετοί».
Αντέδρασαν όσοι θέλουν να σβήσουν την εικόνα των εκλογικών κέντρων στην Πανεπιστημίου, τη Σταδίου και την Τσιμισκή των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ το 1996 και το 2000. Την απόλυτη επίδειξη πολιτικού νεοπλουτισμού των μετέπειτα υπουργών που θα μας έβαζαν στην ΟΝΕ και όσων ίππευαν στο κύμα του κραταιού κόμματος, που ήταν συνάμα κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Αντέδρασαν όσοι δεν θέλουν να θυμούνται ότι το ΠΑΣΟΚ το 2009 όδευε μέσα στην καλή χαρά προς την πολλοστή ιστορική νίκη με κεντρική ιδέα ότι «λεφτά υπάρχουν» και όχι «πρέπει να φτιάξουμε», απευθυνόμενο σε μια χώρα-ειδική περίπτωση που η παγκόσμια κρίση την έβρισκε με τεράστιο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών.
Λίγο πιο κάτω, ο κ. Δατσέρης συνεχίζει: «Τώρα δεν υπάρχει σάλιο στο κράτος. Αλλά τμήματα του πληθυσμού αντιλαμβάνονται τα κόμματα και τους κυβερνώντες μόνο ως διαμεσολαβητές. Το δικό τους ΠΑΣΟΚ δεν είναι πια εδώ. Προσπάθησε, ως όφειλε, πληρώνοντας και για τις αμαρτίες του, να σώσει τη χώρα, Ζώντας ακόμη μέσα στην ψευδαίσθηση ότι υπάρχει δυνατότητα αέναης ατομική ευημερίας,αναζητούν νέο διαμεσολαβητή. Φεύγουν και το ΠΑΣΟΚ απομειώνεται, ξεφουσκώνει.»
και καταλήγει στο άρθρο του: «καμία ανασύσταση δεν θα πετύχει, καμία προσπάθεια δημιουργίας σύγχρονου Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος δεν θα τελεσφορήσει, αν δεν ιδωθεί καθαρά το παρελθόν, δεν καταλογισθούν καθαρά ευθύνες και δεν κρατηθούν μόνο τα καθαρά στοιχεία...»