Στον μεγάλο Έλληνα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη είναι αφιερωμένο το σημερινό doodle της Google, με ένα καταπληκτικό σχέδιο, στο οποίο τα o και τα g είναι χαρακτηριστικά ελληνικά προϊόντα, το l είναι ο ίδιος ο ποιητής και το e σελίδες από τα ποιήματά του που τις παίρνει ο αέρας.
Σαν σήμερα συμπληρώνονται 101 χρόνια από τη μέρα που γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης ο Οδυσσέας Αλεπουδέλλης. Ωστόσο δεν έζησε πολύ την Κρήτη, αφού μόλις τρία χρόνια μετά τη γέννησή του, ο πατέρας του μετέφερε τα εργοστάσιά του στον Πειραιά και η οικογένεια μετακόμισε στην Αθήνα, ενώ αντιμετώπιζαν αρκετές διώξεις ιδίως μετά την πτώση του Βενιζέλου με τον οποίο είχαν στενές φιλικές σχέσεις.
Ο μεγάλος ποιητής αρχικά προοριζόταν για χημικός, μετά από πιέσεις των γονιών του, ωστόσο το 1928, ήρθε σε επαφή με την ποίηση του Καβάφη και του Κάλβου ανανεώνοντας τη γνωριμία του με την αρχαία λυρική ποίηση, ενώ παράλληλα ανακάλυψε το έργο του Πωλ Ελυάρ και των Γάλλων υπερρεαλιστών, το οποίο τον επηρέασε βαθύτατα στην μετέπειτα πορεία του.
Έτσι το 1930 παράτησε τη χημεία και εγγράφηκε στη Νομική Σχολή της Αθήνας, ενώ το 1933, όταν ιδρύθηκε η Ιδεοκρατική Φιλοσοφική Ομάδα στο πανεπιστήμιο, με τη συμμετοχή των Κ. Τσάτσου, Π. Κανελλόπουλου, Ι. Θεοδωρακόπουλου και Ι. Συκουτρή, ο Ελύτης ήταν ένας από τους εκπροσώπους των φοιτητών, συμμετέχοντας στα "Συμπόσια του Σαββάτου" που διοργανώνονταν
Με την έναρξη του πολέμου ο Ελύτης κατατάχθηκε ως ανθυπολοχαγός στη Διοίκηση του Στρατηγείου Α΄ Σώματος Στρατού. Στις 13 Δεκεμβρίου 1940 μετατέθηκε στη ζώνη πυρός και στις 26 Φεβρουαρίου του επόμενου χρόνου μεταφέρθηκε με σοβαρό κρούσμα κοιλιακού τύφου στο Νοσοκομείο Ιωαννίνων. Η παραμονή του στο Αλβανικό μέτωπο, επηρέασε σημαντικά την ποίησή του και στάθηκε αφορμή για μετέπειτα έργα του όπως την «Καλωσύνη», τις «Λυκοποριές», την «Αλβανιάδα» και την ανολοκλήρωτη «Βαρβαρία» καθώς και το ποιητικό του έργο «Άσμα Ηρωικό και Πένθιμο για τον χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας»
Ο Οδυσσέας Ελύτης αποτέλεσε έναν από τους τελευταίους εκπροσώπους της λογοτεχνικής γενιάς του '30, χαρακτηριστικό της οποίας ήταν το ιδεολογικό δίλημμα ανάμεσα στην ελληνική παράδοση και τον ευρωπαϊκό μοντερνισμό. Το 1978 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ το 1979 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε στις 18 Μαρτίου του 1996 από ανακοπή καρδιάς στην Αθήνα.