Τρόπους επικοινωνιακής διαχείρισης του βαρύτατου φορολογικού πακέτου που περιλαμβάνεται στο Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο και θα αρχίσει να επιβαρύνει από το δεύτερο εξάμηνο, αναζητά ο υπουργός Οικονομικών. Το στίγμα των προθέσεών του έδωσε μιλώντας στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, όπου επισήμανε κατ' αρχήν ότι τη πρώτη χρονιά εφαρμογής του Μνημονίου η αύξηση των φορολογικών βαρών ήταν αναγκαία προκειμένου να ανακάμψουν τα έσοδα στα επίπεδα του 2002- 2003, ήτοι περίπου στο 40% του ΑΕΠ από το 37% που είχαν κατρακυλήσει το 2009. Το δεύτερο επιχείρημα που χρησιμοποίησε ο υπουργός Οικονομικών "κοιτώντας" προς τη πλευρά της Ν.Δ., που έχει δηλώσει κατηγορηματικά αντίθετη στη συνταγή των νέων φόρων, ήταν ότι ύφεση υπήρχε και το 2009, συμπληρώνοντας ότι ανάπτυξη δεν μπορεί να γίνει με δανεικά, αφού προαπαιτούμενο είναι η δημοσιονομική εξυγίανση για να ανοίξουν οι αγορές και να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας.
Ωστόσο, στο οικονομικό επιτελείο ήδη έχουν αρχίσει να προβληματίζονται για τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει το νέο "πακέτο" φορολογικών βαρών, που θα πλήξει όλους ανεξαιρέτως, μικρά και μεγάλα εισοδήματα, σε αντίθεση δηλαδή με πέρσι όπου το βάρος είχε πέσει στα υψηλά εισοδήματα, στη μεγάλη ακίνητη περιουσία και βέβαια στην κατανάλωση, η οποία ως γνωστόν συρρικνώθηκε σε όλους τους κλάδους. Γι' αυτό, λοιπόν, πληροφορίες αναφέρουν ότι στο 10ήμερο των διαπραγματεύσεων με την Τρόικα, που ξεκινά σήμερα, το υπουργείο Οικονομικών θα επιχειρήσει να εξασφαλίσει, έστω στο παρά πέντε, κονδύλια από άλλες πηγές, έτσι ώστε να μη θίξει τουλάχιστον το αφορολόγητο όριο. Σε διαφορετική περίπτωση, αν η Τρόικα επιμείνει στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης (και) με αυτό τον τρόπο, τότε από τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο, τα μικρά και μεσαία μισθολογικά κλιμάκια θα υποστούν δραστική μείωση λόγω της αύξησης των κρατήσεων φόρου. Αρκεί να αναφέρει κανείς ότι στη "ζώνη" των εισοδημάτων από 6.000 έως 12.000 ευρώ που σήμερα παραμένουν στο φορολογικό απυρόβλητο, θα προκύψουν μηνιαίες κρατήσεις περίπου 42 ευρώ, ενώ σε ετήσια βάση ο επιπλέον φόρος θα φτάσει στα 600 ευρώ, χωρίς να υπολογίσει βέβαια κανείς τις όποιες εκπτώσεις ή απαλλαγές, οι οποίες βαίνουν όμως και αυτές προς την... προκρούστεια κλίνη.
Και δεν είναι μόνο αυτό το πλήγμα στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Είναι και ο νέος γύρος αυξήσεων στους έμμεσους φόρους, που ξεκινάνε από το τσιγάρο και φτάνουν μέχρι τα τέλη κυκλοφορίας. Όσο, δε, για τη μετάταξη στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ 23%, μετά το θόρυβο που δικαίως προκλήθηκε, υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών τόνιζαν ότι αφορά μόνο στα εστιατόρια και μάλιστα μετά το Σεπτέμβριο, έτσι ώστε να μη δημιουργηθεί πρόβλημα μεσούσης της τουριστικής περιόδου, λες και τα εστιατόρια με τις χιλιάδες εργαζόμενους λειτουργούν μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες και εξυπηρετούν μόνο ξένους επισκέπτες.
Ολέθρια χαρακτηρίζεται, επίσης, η σκέψη του υπουργείου για επιβολή νέων φόρων στην ακίνητη περιουσία με πρόσχημα τη φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας και τον εξορθολογισμό των αφορολογήτων που ισχύουν σήμερα κατά την απόκτηση πρώτης κατοικίας. Ενώ λοιπόν ακόμα και εντός της κυβέρνησης (Ε. Βενιζέλος) υπάρχουν φωνές που υποστηρίζουν ότι πρέπει να δοθούν φορολογικά κίνητρα για την αναθέρμανση της οικοδομής (κατάργηση πόθεν έσχες, φοροαπαλλαγές κ.λπ), το υπουργείο Οικονομικών προσανατολίζεται κατ' αρχήν σε μείωση του αφορολογήτου του ΦΜΑΠ στις 300.000 ευρώ, έτσι ώστε, με την αύξηση των αντικειμενικών αξιών από το Σεπτέμβριο και μετά, να διευρυνθεί η βάση των εν λόγω υπόχρεων, ενώ σε δεύτερη φάση υπάρχουν εισηγήσεις για μείωση και του αφορολογήτου πρώτης κατοικίας είτε αυτό έχει να κάνει με αγορά είτε με γονική παροχή ή κληρονομιά!
Επί της ουσίας, η συνταγή που ακολουθεί το υπουργείο Οικονομικών για να κλείσει τη φετινή "τρύπα" βασίζεται εκ νέου στα έσοδα, πλήττοντας πλέον ευθέως τις αποδοχές και των χαμηλόμισθων, ενώ με την ανατροφοδότηση του πληθωρισμού λόγω των επιβαρύνσεων στην έμμεση φορολογία, συρρικνώνεται περαιτέρω η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων. Συνολικά, δε, οι εκτιμήσεις διεθνών και εγχώριων Οργανισμών για μείωση των πραγματικών μέσων ακαθάριστων αποδοχών κατά 5-6% φαντάζει πλέον μάλλον αισιόδοξη, αφού στις απώλειες λόγω των φορολογικών βαρών θα πρέπει να συνυπολογίσει κανείς τις περικοπές που έρχονται αφενός στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα αφετέρου στον ιδιωτικό τομέα, μέσω της εφαρμογής επιχειρησιακών ή και ατομικών συμβάσεων εργασίας που απέχουν πολύ από το "μαξιλάρι" των κλαδικών συμβάσεων που ίσχυαν έως σήμερα. Και σ' αυτά πειστική απάντηση από το υπουργείο Οικονομικών προς το παρόν δεν υπάρχει...